stripINFO.be Forum - UGC

Yoko Tsuno 16: Matig. Het hele onderwerp vind ik eigenlijk een beetje lullig.

Vigilantes - best aardige opener van dit vierluik. Verzorgde uitgave door Dark Dragon ( Ndl), puike tekeningen en een leuk scenario.
In dit inleidend eerste deel leren we 4 hoofdpersonages kennen die blijkbaar in hun jeugd iets merkwaardigs hebben meegemaakt en daardoor blijkbaar ook bijzondere krachten hebben gekregen. Na jaren komen ze opnieuw samen om te reageren tegen de benoeming van iemand die tot de staf van de president ( USA) wordt toegelaten. Meer vernemen we niet in dit deel, wat ons doet verlangen naar een vervolg en waarbij we de zekerheid krijgen dat dit in 4 boekdelen wordt uitgeklaard. Goed zo. ;)

Bij Fanny Op De Schoot
Was eens leuk om te lezen en om alle bekende stripfiguurtjes tezamen te zien.

Fraternity - deel 2
Vond er bitterweinig aan...flauw verhaal, weinig spanning,...

The Marvelous Land of Oz (Eric Shanower - Scottie Young)

Iedereen kent het verhaal van de tovenaar van Oz van L. Frank Baum. Na dat boek schreef hij nog een resem boeken die zich afspelen in het land van Oz, boeken die Shanower en Young nu allemaal aan het verstrippen zijn. Een prima idee, als je't mij vraagt.
The Marvelous Land of Oz is het tweede boek dat Shanower en Young aanpakten. De vogelverschrikker regeert sinds het eerste deel over The Emerald City, maar hij wordt van de troon gestoten door een vrouwenleger dat wil pronken met de edelstenen van de smaragden stad. Het boek door worden we geconfronteerd met grappen over man-vrouw verhoudingen.
We zien hier veel personages uit het eerste boek terug, maar ook enkele nieuwe: een houten paard, een pop met een pompoenhoofd en Tipp, een gewone jongen. De personages zijn veel belangrijker dan het plot in de boeken van Baum. Ze zijn een constante bron van humor en poëtische overpeinzingen (zal mijn pompoenhoofd niet rotten? hoeveel wenspillen hou je over als je na het innemen van een wenspil wenst dat je geen wenspil genomen had?).
De tekeningen passen wonderwel bij de sfeer van de verhalen: kleurrijk en vrolijk zonder te vervallen in Barbie-esk klatergoud. Onweerstaanbaar!

Furari: binnenkort recensie!

Hmm, vond deel 1 van Fraternity ook tegenvallen en heb daarom nog even gewacht met deel 2 te kopen. Meer ervaringen met dit album?

Ik heb overigens net in een zucht Vinkenbrood 1 & 2 gelezen. Dit verhaal moest opboksen tegen de torenhoge verwachtingen om te voldoen aan 'De teenloze adelaar'. Lax is daar zeer in geslaagd, mooie sfeervolle tekeningen, goed uitgewerkte karakters en verschillende verhaallijnen die mooi bij elkaar komen. Enige punt van kritiek is het ietwat gehaaste einde.

Arthur 1-9: heel degelijke reeks, met een einde dat niet teleurstelt (ook al kennen Roderidderslezers/mediëvisten/iedereen die de Arthurlegende kent het al)
Alleen spijtig dat sommige pagina's meer weg hebben van een Keltisch telefoonboek.

Yoko Tsuno 17: Matig verhaaltje met een paar gaten in de plot (op welke brandstof vliegt de ULM als de naft ervoor gebruikt is om alles in de fik te zetten?). En die prehistorische vogels zijn er wel echt over he.

Yoko Tsuno 18: Matig. We beginnen ook stilaan een evolutie te merken in het tekenwerk. Waar die vanaf pakweg deel 5 tot 15 zeer realistisch was, beginnen de personages stilaan iets minder gedetaillerd te worden, met iets dikkere lijnen. De decors zijn wel nog even subliem als altijd.

ik vond vooral goed dat ze het monster verhaal geminimaliseerd hebben en dat het eigentlijk de druppel die te veel was in de emmer water was om het dorp uiteen te laten vallen. De manier waarop ze dat vertellen is wat het meerwaarde geeft. het gaat neit over het minster maar uiteindelijk over de inwoners.

Vond fraternity een mooie parabel over het "monster" mens. En niet vergeten ook nog eens zeer knap getekend

Agent 212 25-27
Ik blijf het een leuke strip vinden. Zeker de relatie tussen Arthur en zijn schoonmoeder is steeds zo lachwekkend. Bovenop heeft hij nu ook een hondje Kiki genaamd, dat telkens met hem meedoet :D

BruXXXel - BruXXXel Noord
Aangenaam verrast door de verschillende tekenaars die elk hun steentje bijdragen. Het verhaal overlapt mooi en sluit telkens goed aan. De draad waarmee het vorige deel eindigde, werd telkens goed opgepikt door de volgende tekenaar met zijn eigen stijl.

Sweet Tooth 4 - Endangered species
Gus en Jepperd zijn met hun bont gezelschap op weg naar Alaska, waar ze hopen meer te weten te komen over de oorzaak van de plaag. Onderweg stuiten ze op een man die in een dam leeft, omgeven door alle creature comforts die voor de meeste mensen al lang onbereikbaar geworden zijn.
Het verhaal stokt wat in dit deel. Er gebeurt niet veel. De nadruk ligt sterk op de vraag of het zin heeft de lange tocht naar Alaska te wagen. Sommigen willen liever gewoon in de dam blijven om rust en veiligheid te vinden, maar Gus wil weten waar zijn vader vandaan kwam. De kampdokter raakt in de ban van het dagboek van Gus' vader.
Dit is een minder deel in een tot nu toe zeer sterke reeks. Voor het eerst stoorde de tekenstijl van Jeff Lemire me. Ik vond dat die in de Essex-trilogie bijzonder goed paste bij de sfeer van eenzaamheid en onuitgesproken droefheid die in die verhalen hing. Maar in dit boek vond ik het soms te rudimentair, te gemakkelijk. Tijd om je een beetje te herpakken, Jeff.

Jeff heeft veel meer werk dan vroeger, nu hij big time DCnU schrijver is geworden. ;)

Yoko Tsuno 19: Niet veel mee mis, al is de plot misschien net iets te ver gezocht.

Hmm, de minimale rol van dat monster biedt nog enige hoop. Een wat verdere uitdieping van de personages zou ook niet verkeerd zijn.

Heb overlaatst eens een paar oude nummers van deze serie herlezen. Nul keer moeten (glim)lachen. Grappen zijn flauw, vertaling is slordig en het is altijd hetzelfde liedje.

Dan vind ik Cédric/Stefan een betere reeks uit de Cauvin-stal, al haalt die het bijlange na niet tegen zijn collega's Titeuf & De kleine Robbe.


Herlezen: Cycloop 1 t.e.m. 3, moest het even opfrissen vooraleer aan het laatste deel te beginnen.

Uitbraak van The New Avengers gelezen.
Amaai, wat een tijdverspilling was dat. ;(
Zal me leren van superheldencomics te lezen die niet door Spock zijn aangeraden. :]

Yoko Tsuno 20: best OK, maar ik heb toch weer enkele vragen
- Waarom moesten die sullen nu 400 jaar oud zijn, waar slaat dat nu op?
- Waarom wil Yoko perse naar het verleden? Gewoon omdat er aanwijzingen zijn dat dat gebeurd is en om dat te laten uitkomen? Wat is dat nu voor een reden?
- Waarom vertelt die alchemist zomaar sponaan alles aan Yoko, zonder dat ze daar hoeft naar te vragen?
- Waarom moeten ze met alle geweld dat meisje naar hun eigen tijd mee nemen? 't Is nu niet meteen een personage dat veel aan de reeks gaat bijdragen.
Ik had nog een gat in 't plot gevonden, maar ben alweer vergeten wat het was :(

Da's niet alleen een gat in de plot, maar ook in het geheugen :D
't is al lang geleden dat ik Yoko Tsuno nog gelezen heb, maar ik weet nog dat ik dit een héél zwak verhaal vond.
Misschien tijd om nog eens alles te herlezen zodat ik kan quoteren

Ik heb De Aasgieren 1 – 4 nog eens gelezen, dat was ook al weer van 2003 geleden. Wat men ook zegt van Dufaux, ik ben fan van zijn mysterieuze scenario’s, ook al slaat hij de bal soms eens mis. Bij De Aasgieren was dat niet het geval, ook het laatste deel vind ik nog steeds zeer goed :
iedereen verraadt iedereen en op het eind zit hij met haar kruis en zij met zijn zwaard. ;)
Alhoewel de verhaallijnen allemaal zijn afgerond, de verhalen van wraak, overlopen, verleiden en verraad, is er toch een open einde, een mooi einde. Ik hou wel van Dufaux' zijn mysterieuze verhalen met open eindes, en in deze reeks, ook van de onderkoelde dialogen en de flitsende actie en afrekeningen.
En de tekeningen, die zijn prachtig.
Dit is een goeie, coole, mysterieuze en sexy reeks over vampieren. Me likes a lot. 8)

http://clzimages.com/comic/large/5b/5b_137660_0_DeAasgieren1Deel1.jpg

Inderdaad een van de betere Dufaux reeksen, zeker uit die periode!

Yoko Tsuno 21: Rommelig verhaaltje. En wat is er ineens mis met de tekeningen? Het lijkt wel of het hem niet meer lukt de personages goed op papier te zetten. Zelfs Yoko lukt soms niet overtuigend!

Yoko Tsuno 22: Dit is problemen zoeken he zeg. Teruggaan in de tijd om de geschiedenis te veranderen terwijl ze weten dat dat not done is? Niet echt boeiend en alweer behoorlijk wat toevalligheden. Qua tekeningen in 't zelfde bedje ziek.

Ik weet weer wat er nog mis was met deel 20. Monya zegt op een gegeven moment dat ze zich moeten haasten om terug te keren in de tijd. Uit vorige albums weten we dat de Translator tot op de seconde nauwkeurig is. Dan kan je toch nooit te laat of te vroeg zijn?

Gisteravond 1/2 van Aldebaran Integraal (LEO) gelezen. Jezus, dat was lang geleden (1994-1995 ergens, er waren nog maar twee delen uit), maar toch herinnerde ik me sommige scénes nog levendig. Aan het eerste hoofdstuk heb ik heel lang gelezen, en soms moest ik ook doorbijten want sommige stukken zijn echt too wordy, maar vanaf hoofdstuk twee kon ik niet meer stoppen met lezen, zo goed vond ik het weer.
Ik ben toch maar gestopt, want het werd al laat, en ge moet de goeie dingen ook wat weten uit te stellen voor later. ;)
Alleen jammer dat de kwaliteit van de tekeningen minder goed wordt, ipv beter. Het eerste hoofdstuk is zeer goed getekend en ingekleurd, vanaf hoofdstuk twee worden de tekeningen iets minder goed. Maar ach, dat is muggenziften, want zijn vertelling blijft zeer goed, natuurlijk, en de tekeningen zijn uiterst efficiënt : je ziet meteen wat de personages voelen of denken, de actie is altijd duidelijk, en de fauna en flora zijn fenomenaal.

Ps : alleen jammer dat er enkele foutjes instaan... Ik verdenk de vertalers ervan.
Bijv :
- er was een zware economische crisis op aarde, net NADAT het contact met de aarde verbroken was (heh ? hoe weten ze dat dan ? )
- iemand vertelt over Driss : hij was aangekomen net NA de ramp (heh ? hij was toch al duidelijk voor de ramp in het dorp, en waarschuwde iedereen).

Zou dat nu aan de vertaling liggen ?

Ik weet niet of men de albums opnieuw vertaald heeft of de fouten uit het verleden gewoon overgenomen maar het is alleszins ongehoord!

Ze hebben de originele gewoon overgenomen. Dit is geen losstaand feit hé. Er zijn genoeg reeksen die nog met de originele lettering worden heruitgegeven.
En het is zelf zo erg dat men zelfs dikke schrijffouten laat staan.

Dat werkt kostenbesparend hé... :(

Ik zal het maar opnemen voor mijn beroepscategorie zeker: als je als vertaler een fout in de originele tekst bemerkt, kan je dat wel doorspelen, maar als je geen fiat krijgt om te corrigeren, dan moet je de fout vertalen. Reden: je moet de originele tekst weergeven in de andere taal. Anders riskeer je dat iedere vertaler er wel meer van zichzelf insteekt dan al het geval is.

Los daarvan: vertaler is allesbehalve een beschermd beroep, dus iedereen kan het doen. Er zitten dus wel nogal wat gasten tussen die twee woorden Frans/Engels, ... spreken en dan denken dat dat genoeg is om te vertalen. Eigenlijk moet je eerst je moedertaal heel goed beheersen, wat veel mensen dus al NIET doen. Het resultaat is er dan ook vaak naar.

Voor de rest speelt tijdsdruk ook een grote rol bij fouten, net als bij elk ander beroep.

end rant before it becomes completely boring.

Ik wijs niemand met de vinger hoor, ik vroeg het me alleen maar af.
Hier : http://www.bedetheque.com/album-7475-BD-La-catastrophe.html (*)
vind je de eerste blz in het frans, en op de laatste tekening van deze blz
staat "peu avant", wat volgens mij wil zeggen "kort voor" het contact met aarde werd verbroken.

Ik ben bijna zeker, dat ik gisteren heb gelezen : "kort nadat"...
Ik denk zelfs dat ik dat indertijd in de eerste uitgave ook zo heb gelezen, en er mij ook vragen bij stelde, maar ik kan mis zijn. Kan iemand dat eens bekijken ? :P

Wiens schuld is dat dan ? De vertaler die mist ? De editor die het niet ziet ?
Of wacht, hier in Europa wordt amper met editors gewerkt...


(*) ik heb de plaat moeten opslaan en vergroten, alvorens ik het kon lezen. ;)

... of de fout is in 't frans rechtgezet in een latere druk :P

maar in 't nederlands staat inderdaad "na", hoor...
ik herinner mijn ergernis nog toen ik 't de eerste keer las...

even het album erop nageslagen, en je hebt je niet vergist. Er staat inderdaad peu avant - net nadat. Dit is ontegensprekelijk een vertaalfout.
Schaam op hen, ik zeg. ;)

een beetje lager staat de eerste druk uit 1995 (de kleuren zijn precies ewa minder) :

http://www.bedetheque.com/Planches/Aldebaran_01_PL_79325.jpg

:P


nu ja, ... ;)

Het zou me ook wreed verwonderen dat LEO zo'n fouten zou maken. :baby:

Ik heb ooit gehoord van Erik van stripwinkel het B-gevaar dat hij gevraagd was om een tekst na te lezen op schrijffouten.
Terloops gaf hij nog een aantal inhoudelijke fouten aan, maar dat werd niet geapprecieerd (en compleet genegeerd) omdat dat niet gevraagd was.
Dan doe je als vertaler je best, maar als de uitgever niet mee wil...

Een vertaler die "avant" als "na" vertaalt, doet volgens mij niet erg zijn best. :P

ja, mensen reageren snel gepikeerd als je hen op fouten in hun tekst wijst...

Moraal van het verhaal: als een uitgever zo weinig om zijn eigen product geeft, wil ik er geen 29,95 € aangeven.

Ondertussen : Aldebaran Integraal verder uitgelezen, en het eerste hoofdstuk van Betelgeuze Integraal gelezen, en ik heb me daar goed mee geamuseerd. De extra's in Betelgeuze stellen wel niks meer voor.

Yoko Tsuno 23: Tot nu toe het zwakste album. De tekeningen (de personages) zijn echt niet zo goed, en het verhaal? Waar slaat dat allemaal op zeg!

Een wonder dat de reeks zolang geduurd heeft, vandaag de dag zou het allang gedaan zijn! :rolleyes:

Yoko Tsuno 24: Niet zo rampzalig als het vorige album, maar toch niet echt goed. Alweer behoorlijk rommelig verhaal. Ik denk dat het niet meer goed komt met deze reeks. Delen 6 tem 15 waren de moeite, met enkele vrij goede albums (met deel 11 als dipje), maar daarna gaat het stijl bergaf!

Mooie Navels deel 1 t/m 5: Een tijdje geleden ergens het eerste deel gelezen en nu deze reeks dan ook aangeschaft. Knappe reeks over 2 knappe bimbo's en hun lelijke vriendin... Hard, komisch, dualiteit, liefdes, mode... alle goede componenten die een meiden album nodig heeft. Goede leesvoer, ook voor mannen!

De zang der Elfen 1
En ga het bij het eerste deel laten. Het verhaal kan me niet boeien, en de tekeningen vind ik echt lelijk.

Zombillenium 1: heel goed gelachen, uitstekende strip.

Horatio van Alba 1: goed verhaal!

Moet ik eens proberen dan!

bon...

Betelgeuze Integraal verder uitgelezen.
Hoofdstuk twee was eerder saai, maar de rest van het boek heb ik weer graag gelezen, tot ongeveer aan de helft van het laatste hoofdstuk.
Daar komt LEO plots met alle (ALLE) verklaringen af, van het mysterie blijft niks heel, en dan nog op een wel heel makkelijke en vlugge manier. Het vervolg herlezen (Antares), heeft geen zin meer, aangezien alles verklaard is, en ik heb er ook geen zin meer in (euh), dus. Ik heb van Antares trouwens deel 3 nog niet gekocht, en de Overlevenden deel 1 ook niet, omdat ik Antares twee niet zo goed vond.
Als ge na al deze verklaringen dan eens over de reeksen in hun geheel begint na te denken, dan moet ge inzien dat er eigenlijk bijna niks gebeurd is. ;)
En het enthousiasme dat ik had toen ik dit de eerste keer las, al die jaren geleden, was nu ook helemaal weg. Eigenlijk is dit een goed geschreven soap (iedereen lijkt wel verliefd op iedereen, en doet het ook met iedereen, daar komen soap-brokken van), met op de achtergrond een mysterietje, dat eigenlijk ook niet zoveel voorstelt. (misschien ben ik de laatste jaren wel tevéél gewoon op vlak van verrassingen en plotwendingen enz. in de lectuur die ik nu lees ;) ).
De tekeningen van LEO zijn er nog op achteruit gegaan. Vond ik ook wel jammer.

De reeks is dus wel goed geschreven (Aldebaran toch, Betelgeuze al een stuk minder), maar eigenlijk stelt het allemaal niet heel veel voor, op het eind.

Koen heeft dan toch gelijk. Hier. Over deze reeks.

Niet over het laatste deel van De Aasgieren. :D

ach, ik heb dat graag herlezen, maar ik ga het niet verder meer volgen.

Misschien moet je eens een in-depth review schrijven over die reeks, Spock ;)

Antares begon enigsinds vol belofte, maar vanaf deel 2 gebeurt er nauwelijks iets dat het verhaal verder helpt.

De overlevenden heb ik niet gekocht, ik heb het in de bib geleend. Amusant maar 't voegt alweer weinig toe.

Ik plan/hoop de eerste 2 cycli ook eens te herlezen, maar ik ben bezig in Elfquest, dus daar zijn we nog even mee zoet!

godmiljaar, gij zijt hardleers hé :P

Fluiten heeft dat al gedaan. ;)

En ook : minder tijd om zo'n dingen te schrijven. (werk, newaar, tsk :rolleyes: )

Oh, ik ben er altijd voorstander van meerdere opinies te lezen over één album, dus dat mag geen reden zijn.

Werk is helaas wel een goed argument :(

werkt gij dag en nacht??? straffen toebak :p

Weerwolven - Renaissance deel 1. De Holtons en 2. Sandra Morgan gelezen. Blijkbaar kaderen deze boeken in een groter geheel, destijds bij de onvermijdelijke Talent uitgebracht.
Deel 1 valt best te pruimen, deel 2 daarentegen valt dik tegen mede door de inschakeling van een andere tekenaar. Waarschijnlijk houdt het voor mij dan ook hier op.

Ars Magna 1. Raadsels. daarentegen greep mij wel meteen bij de keel .... mooie tekeningen, zeker de decors, van Jovanovic, eerder jason Brice en De Slang onder het ijs, en uiteraard vakwerk wat scenario betreft van Alcante. Akkoord het is wat schatplichtig aan de Da Vinci Code, maar het stuwt je onvermijdelijk vooruit en het boeit. Mooi.

Alter Ego, de 3 verschenen albums ... je kunt ze blijkbaar in willekeurige volgorde lezen.... best aardige opzet ... 6 personen die betrokken zijn bij een experiment waarbij mensen die op zelfde tijdstip geboren werden verbonden blijken met mekaar. Boeiend.

Bollie en Billie - 1
Aah wat een nostalgie zeg. Doet nog eens deugd deze reeks te lezen.
Op naar de volgende :)

Elfquest boek 5: Gaat wel, maar eigenlijk gebeurt er zeer weinig.

Black Page
Uitstekend album! Boeiende verhaallijn en grafisch knap opgelost om 2 verhaallijnen door elkaar te laten lopen. Een aanrader.

Heb ik ook in de boekenwinkel zien liggen en zag er vet interessant uit, maar uiteindelijk niet aangeschaft... X( Zal voor een volgende keer zijn.

Bollie & Billie - 2
Feitelijk idem als de vorige, blijft grappig en geestig...leuk om te lezen.

De Onnoembaren - De Korea-cyclus
Aardig stukje leeswerk. Ik heb echt genoten van de soms absurde en over-the-top humor. De rare kronkels in plot en dialogen moet je er maar voor lief bijnemen.

Yoko Tsuno 25: Leloup heeft duidelijk geen boeiende ideeën meer. En hij werkt ze nogal lullig uit. En hij tekent ze niet meer zo goed. De decors zijn nog steeds top, maar de personages zijn maar zelden goed getekend. Ze hebben allemaal scheefgetrokken smoelen met kikkerogen.

Ik heb geen computer thuis. En dat wil ik (voorlopig) nog steeds zo houden.

DMZ en Rachel Rising (Terry Moore) heb ik nog niet gelezen, wegens :
Opnieuw gekocht :
- voor de extra’s : Ster Van De Woestijn Integraal, en natuurlijk ook voor het goeie verhaal en de prachtige tekeningen van Marini (gekocht in’t Pierke)
- om Daedalus te steunen, en omdat ik zo weinig mogelijk strips van een bepaalde uitgever in mijn bezit wou hebben, op een bepaald moment, zo’n jaar of tien geleden (tsja) :
Aquablue 1-7 (in Betty Boop/WE) en 8-11 in den Epic, want hij had nr. 10 nog.
In 1991 ergens, ik werkte toen in Waregem, kreeg ik drie zakken vol HC’s van een failliet gegane uitgeverij ;) en daar zaten de twee eerste Aquablues bij, en dat waren ook de enige twee echt goeie strips die in die zakken zaten.
De derde kon ik direct gaan kopen, maar daarna verscheen de reeks heel onregelmatig. Maar toch, deze reeks heeft voor mij een grote nostalgische waarde, en ik heb de reeks ook gebruikt om enkele mensen te overtuigen dat strips (euhm) meer zijn dan de gekende, populaire (euhm) (met alle respect) krantenstrips. En met succes, die mensen lezen nu nog strips.
Ik heb 1-7 dit weekend na al die jaren opnieuw gelezen, en ik lees ze nog steeds heel graag, ook al zitten er dan veel toevalligheden in. Het was een prettig weerzien. :)
Hoe kwam ik erbij om deze strips opnieuw te kopen : enkele weken geleden de lange versie van AVATAR bekeken. 8)
Er zijn toch wel veel gelijkenissen : de aliens zijn blauw (grijns), maar ook : de zelfde problematiek, nl. kolonisatie van een andere planeet om de natuurlijke grondstoffen uit te putten, huurlingen en het leger die in dienst van het groot kapitaal de plaatselijke bevolking verjagen of doden, en natuurlijk een mens die opgenomen wordt/werd door de inboorlingen en die een speciale status heeft verworven; en ook : zonder uit het oog te verliezen dat het verhaal goed moet zijn, en dat er fun te beleven moet zijn, voor de lezer (euh… kromme zin) (tja).
Naar het schijnt zijn de nummers hierna minder van kwaliteit, maar dat zal me worst wezen, ik lees dit graag.
De boeken zijn prachtig uitgegeven door Daedalus (behalve nr. 2, waarvan de kaft slecht geplakt werd), maar er staan TE VEEL fouten in de tekst.
Vanavond lekker verder lezen.

African Dreams, zoals de andere uitgaven van Jean-François Charles , War & Dreams en India Dreams, heel sfeervol getekend en uitgewerkt.
Hoewel het hier om een minder leuke periode uit de Belgische geschiedenis gaat : De uitbuiting van Leopold II van de Congolezen in zijn kolonie om economisch gewin.

Ah, Spock, probeer je je kasten te ontdoen van alles dat Matton ooit publiceerde?
Zelf vond ik de albums na deel 5 ook wat minder, maar vooral het laatste tweeluik, dat meer op een goedkope fantaystrip leek, echt zwak.

Dat is al enkele jaren geleden gebeurd.
Ik heb alleen nog enkele Andreas titels overgehouden.

Aquablue 8 t.e.m. 11 gelezen.
De nrs 8 en 9 had ik indertijd blijkbaar ook al gelezen ;) en die vallen best mee. Beetje zelfde thema als de eerste albums : rijke smeerlappen gaan op safari (deze keer) op een verdoemde planeet en trekken zich van de inboorlingen en de natuur niks aan.
Nrs 10 en 11 zijn iets minder van kwaliteit, een beetje teveel fantasy naar mijn zin, en met een te gemakkelijke oplossing voor het probleem, maar al bij al heb ik deze boekjes ook graag gelezen.
Aangezien de laatste weer al van 2006 is, veronderstel ik dat de reeks nu ook echt stil ligt… ook al weet je nooit met Aquablue. ;)
Wat mij betreft mogen er gerust nog enkele delen verschijnen, als het maar weer meer SF is en minder fantasy. 8)
Dit was een blij weerzien. Ik ben content dat ik dit nog eens gelezen heb. :)

http://www.uitgeverijdaedalus.be/Catal/reeks/Aquablue/deel1/Aquablue1_cover.jpg
 

Nope, deel 12 komt er aan!

Juicht ! ;)

Heb je daar meer info over ? Wanneer ? Wie tekent ? enz...
:D