stripINFO.be Forum - UGC

zit dat niet in het "verloningspakket"?

Nope, niet nodig voor de job

ge zit niet in den IT of zo?

Toch wel, maar we hebben desktops, moeten niet op verplaatsing of van thuis uit werken. Niet nodig dus.

moeten niet, maar mogen ook niet.
Thuiswerken is wel eens gemakkelijk hoor (vooral als je de dag ervoor wat langer op café gezeten hebt...)

Lady S. 10. DNA - niet meteen het sterkste verhaal in de reeks .....
Wayne Shelton 12. No terurn - goed.
Kriss Van Valnor 5. Rode Raheborg - veel wapengekletter, pffffffffffttt....
Michel Vaillant Reboot 3. Hoogspanning - vervalt in 't zelfde sukkelstraatje als hoofdreeks - saai WWROAAAAH .....

Azimut 1-2: zeer leuk!
Peter Pan 1-6: zeer goed, en verrassend donker. Deel 4 en 6 hebben behoorlijk schokkende elementen. Niet voor kinderen, dat staat vast!

Was het de eerste keer dat je Pan van Loisel leest? Daar verschiet ik wel van...

Neen, ik had de Blitz uitgaves uit de bib gelezen, en nadien de Arboris uitgaven gekocht. Maar dat is al meer dan 10 jaar geleden, so forgive me dat ik me er niet zo heel veel meer van herinnderde :)

Kronieken van de verloren gewesten, cyclus genaderidders 1-4
Prachtig
Maar Jeremy is geen Delaby...

De klaagzang van de verloren Gewesten - De Genaderidders - de laatste 4 delen - is al bij al toch het beste wat op de stripmarkt is verschenen de laatste 10 jaar - hulde aan Delaby - morgen 29/01 - 1 jaar van ons heen gegaan .... benieuwd wat de derde cyclus - De heksen met tekenaar Tillier ( Beatrice ?) zal brengen.

De Metabaronnen 1-8: absoluut het betere pulp werk. Totaal over the top maar wel leuk en zeer Jodo

De Metabaronnen 9: niet bepaald het beste album, bijzonder middelmatig verhaaltje

Killers 1-3: Delen 1 en 2 zijn duidelijk gemaakt kort na Pulp Fiction. In deel 3 vindt de scenarist het ineens belangrijk allerhande flashbacks te gaan inlassen. Diepang noemen ze dat dan, maar ik vond het niet echt geslaagd, het vertraagde vooral het verhaal onnodig vond ik. Jammer dat de afsluitende delen nooit vertaald zijn.

Gelezen: Locke & Key 1 - 6
Na de gruwelijke moord op Rendell Locke verhuist zijn gezin van San Francisco helemaal naar de andere kant van de VS, waar al die kleine staatjes liggen die we niet kennen. Zijn weduwe en drie kinderen Tyler, Kinsey en Bode gaan er in Locke House wonen, waar ook Rendell zijn jeugd doorbracht. Al snel vindt de kleine Bode er vreemde sleutels. Met die magische sleutels kunnen de kinderen de vreemdste dingen doen: hun geest losmaken van hun lichaam, of in hun hoofd kijken en herinneringen en gevoelens wegnemen. Langzaam maar zeker komen ze er achter waar de sleutels vandaan komen en welke gevaren daar schuilen.
Locke & Key bevat horror-elementen en fantasy, twee dingen waar ik eigenlijk geen liefhebber van ben. En toch is dit de beste reeks die ik de laatste jaren heb gelezen. Dat is te danken aan de prachtige personages die deze strip bevolken. Want ondanks de vreemde premisse van de reeks zijn de Locke-kinderen erg gewone en geloofwaardige personen. Bovendien is Locke & Key spannend, erg goed getekend, soms grappig en soms ontroerend. Locke & Key is verschenen in zes TPB's, in begrijpelijk Engels en op mooi glanzend papier. Er is dus geen enkel excuus om dit niet te lezen.

De Schorpioen 11 - De negende familie
De Schorpioen is een reeks over een man die over de daken van Rome rent en dames met een mooie derrière aan zijn degen rijgt. Ondertussen gaat hij ook op zoek naar zijn onbekende vader. De Schorpioen weet sinds album 10 wie zijn vader is en nu neemt de reeks een andere wending. Die wending zorgt er voor dat, hou u vast, de Schorpioen over de daken van Rome loopt en dames met een mooie derrière aan zijn degen rijgt. Niets nieuws onder de zon dus. Al bij al blijft dit een leuke reeks om volgen, niet in het minst door de fantastische tekeningen die Marini maakt van de daken van Rome en damesderrières.

Ik ga dit dus nog maar eens beamen: volledig mee eens, absolute aanrader! :)

http://media.comicbookmovie.com/images/uploads/locke4.jpg

En er zijn plannen om dit te verfilmen

Doomboy : Er zijn niet zo veel strips die gedurende al hun pagina's een hele resem emoties los kunnen maken. Doomboy die ik onlangs kocht van Witam hier op de site, doet dat helemaal. Knap werk daar is echt niet meer over te zeggen. Mensen die I kill Giants super vonden gaan ook dit verhaal helemaal kunnen waarderen.

Valstrik Memory 1: Niet echt bijzonder, maar wel geslaagd. Jammer dat het vervolg nooit vertaald is

hopelijk wordt het snel in het NL vertaald dan, want met zo'n aanbeveling zal ik niet aarzelen!

RdL, ik ben blij dat je hem goed vond. Het is een specialleke. :-)

De tombe van de Hardwoods en De terugkeer van Lady Mongo
2 latere albums van Paape en wat mij betreft bij het beste wat hij maakte; op scenario van Dufaux.
Het verbindend element tussen beide albums is het onderwerp: mensen die uit het hiernamaals terug keren. Best aangenaam!

De Krabbenmars: Ik ben een Arthur de Pins fan. De man heeft me al heel wat toffe uurtjes laten doorbrengen met zijn Schatjes en Zombillenium. Deze "De Krabbenmars", die integraal is uitgegeven door Bloann, was er eentje waar ik naar uitkeek. Het verhaal heeft heel wat in zijn mars, maar overtuigd niet zo zoals voornoemde reeksen. Er ontbreekt te veel actie momenten en het geheel verzandt een beetje in de aanloop. Desondanks het wat zwakke begin eindigt het verhaal met een passende ontknoping.

Strange Girl: Super sterk begin in deze godbegklaagde omnibus die naarmate het verhaal verder gaat naar de hel gaat en eigenlijk uitdooft om op een goddelijke sisser uit te lopen. Neen, het raakt in begin de hoogtes van Preacher maar spijtig genoeg weet het niet op hemelse hoogte te blijven hangen. Gelukkig maakt de omnibus uitgave en dito prijs die ik er 2de hands voor betaalde veel goed.

De kleur van de Lucht: Bilal's laatste deel van de Animal'z trilogie is stukken sterker dan zijn vorige delen. Ook de manier waarop alles verloopt heeft enige samenhang die je terecht leuker zal vinden. Grafisch is er ook veel verbetering, waarin Julia & Roem nog veel commentaar kreeg, begint het verhaal waar het daar mee geëindigd was maar vervaagt deze stijl naarmate het verhaal vordert naar een wat meer kleurrijk kleurenpalet... alhoewel de omgeving niet zo veel variatie toelaat in het begin. Niet slecht maar verre van het beste was ik van deze man al gelezen heb.

Tempelridder 1 & 2 - hoewel we het een beetje gehad hebben met " de tempelriddersverhalen" , valt deze nog redelijk mee, met dank aan de tekeningen van Mirko Colak Lucio en Alberto Leoni , mij voor de rest niet bekend ....

Silo 1: niet echt vernieuwend, maar het werkte wel tamelijk goed vond ik. Toch wel jammer dat er geen vervolgen verschenen zijn. Ledroit is goed in sfeerschepping, maar het deert 'm duidelijk niet dat veel van zijn platen zeer slordig zijn

Siloë 1: niet echt vernieuwend maar degelijk. Jammer dat het afsluitende deel nooit is vertaald

De kleur van de lucht: een interessante afsluiter, maar Bilal is de laatste jaren soms wat vager dan ik zou willen. Maar man, wat kan ie tekenen!

Son of The Gun: Jodorowksy is hot stuff: de man blijft verhalen schrijven in zoveel verschillende thema's en van zo een kwaliteit dat je het bijna niet gaat geloven, daarbij omringt hij zichzelf met de meest getalenteerde tekenaars die op een passende manier zijn werk in beeld brengen! Weer een klein meesterwerk.

Aquablue 14: mooi, de schrijver durft af en toe toch verrassend uit de hoek te komen en is zelfs wat scherper dan ik verwachtte. En het tekenwerk is zeer knap, ook al steken de achtergronden soms wat af tegenover de personages. Het betere werk in het genre, dat staat vast!

Profeet 4: mjah, hier had ik toch wat meer van verwacht. Het grootste deel van het album vult onbelangrijke gaatjes uit het eerste album op. Het einde is niet slecht, maar de opbouw ernaar is soms wat rommeling en dus niet altijd even boeiend.

Gil St André (Spoorloos) 6-8
2e cyclus als afgerond geheel
heel ontspannend toch

De Rode Ridder 245 De kinderrovers
... mooi..... een echte Rode Ridder verhaal uit de oude doos, Willy zou tevreden zijn, geen hocus pocus poes pas, geen sci-fi , geen brave of stoute fee, ... maar een recht toe recht aan ridderverhaal, ... houden zo, Marc ( Legendre). :-)

Saga Valta 1-2: Degelijk, maar het eerste deel is beter dan het tweede waar iets meer overbodige scenes in zitten.

Bouncer 8-9: degelijk tweeluik alweer. Deze reeks blijft goed zeg! En Boucq tekent niet echt mooi, maar wel ontzettend goed!

Gelezen: De krabbenmars (Arthur De Pins)
Op een Frans strandje maken we kennis met een bescheiden soort van kleine krabben. Door hun bouw kunnen ze zich alleen zijdelings in een rechte lijn verplaatsen. Toch zijn er enkelen die uit dit dwingende keurslijf willen breken, en dat valt niet bij iedereen in goede aarde.
Ik vind dit een geweldige strip. Onder het verhaal van de krabben zitten nog enkele niveau's: conformisme is een thema, maar er zitten ook politieke toespelingen in dit boek. En dat allemaal doorspekt met de nodige humor.
De Pins gebruikt één of ander computerprogramma om te tekenen. Zijn contourloze tekeningen hebben een nostalgische sfeer. Alles ziet er retro uit, maar toch fris. Dikke (300 blz!) aanrader.

Herlezen: Soda 1 - 5: Mijn leesachterstand is ongeveer weg, dus heb ik enkele Soda's herlezen. Ik ben nog altijd fan van de flik die zich verkleedt als priester om zijn ware roeping te verbergen voor zijn moeder.

René Tardi 2, terugkeer naar Frankrijk.

Taai deel waar het soms doorbijten is om verder te lezen.

Ik vond hem niet taai, maar het eerste deel is boeiender, want veel persoonlijker.

Die marsen begonnen op den duur wat tegen te steken.
Maar voor Tardi senior natuurlijk nog meer. Was misschien ook wel de bedoeling van Tardi junior.

De Killer 12: good shit, en wat een cliffhanger!

De Killer 13: 't is gedaan. Degelijk (open) einde. Ik zal zijn galgespuw missen.

Vorstenbloed 1-3: Jodo ten voeten uit: familierelaties, liefde, sex, incest, verminkte/mismaakte mensen... en miserie voor iedereen. Niemand lijkt ooit gelukkig te zijn in zijn strips :) Allemaal zeer theatraal en over the top, maar zo heb ik 'm graag.
Het tekenwerk is zeer aangenaam voor de ogen, maar voor mij mag het iets artistieker en iets minder fotorealistisch.

Duisternis 4. Koning Ti-Harnog -> blijft boeiend, nu nog een beklijvend slotdeel ?

Little Tulip 1 Little Tulip en Zonder pardon 1 Zonder pardon - allebei uitgegeven door Le Lombard, op het zelfde moment. Twee uitgaves met een toch wat vergelijkbare tekenstijl en een zelfde " grauw en pakkend" scenario ... met toch een ietsje meer body bij Little Tulip. Puik werk, nog van dat .....

Zo eindelijk weer eens wat gelezen... Die stapel te lezen is nu echt te groot geworden...

Little Tulip vond ik zeer sterk. Rauw verhaal en goed einde.

Undertaker was ook genieten. Ik kan niet wachten op het volgende deel. En gelukkig hoeven we daar niet al te lang op te wachten.

Ik ben deze week onder de 30 gezakt :D

Tja Zonder Pardon was best wel slecht. Het verhaal bestaat eigenlijk uit niets en je bent er dan ook in een klein half uurtje doorheen. Naar de aanleiding van het verhaal moeten we ook maar gissen. Best jammer....

Zelf ben ik gestopt met de Hermann strips te overwegen voor aankoop als ze door Yves H geschreven zijn. Zijn scenarios kunnen me helemaal niet boeien.

Tja... Ik vond Station 16 dan wel best goed.

Niet gelezen dus, ik ben al iets langer gestopt :)

Zelf ben ik er niet zo enthousiast over. Vond het een onoverzichtelijk zootje.

What he said...

De verschikkelijke paus 1-3: Familiedramas, sex, geweld, macht... Jodo ten voeten uit alweer. Niet zijn beste reeks, maar toch behoorlijk goed. En wat kan deze tekenaar goed tekenen zeg!

Manara toch?

Manara is Borgia, dit is een andere reeks met een andere tekenaar, Théo Caneschi

ik vind de borgias leuker dan de verschrikkelijke paus, misschien doet het er veel toe dat de ene paus het liever met vrouwen doet dan met mannen :-)

theo zou overigens de man zijn die murena gaat overnemen!

Wel, hij kan in elk geval goed tekenen

En ja, er worden nogal wat mannen anaal genomen in de verschrikkelijke paus, de hoeveelheid vrouwelijk schoon is eerder beperkt. Vandaar dat Manara liever iets anders tekende vermoed ik.

Prometheus : Beck kan er wat van... Deel 7 van 11 met intriges en onmogelijke pistes om tot een einde te komen wat je nu nog steeds niet echt voelt aankomen. Ja je krijgt heel wat meer informatie en je begint het grote plaatje te zien, maar het zou me niet verwonderen dat in het laatste album er ergens gewoon wakker wordt... . Het duurt allemaal veel te lang en er worden veel te veel details bij betrokken. Deze reeks had evengoed in 6 albums kunnen worden afgerond. Neen het begint zo stilletjes aan te veel te worden.

Undertaker : Bouncer heeft er een wel heel sterke concurrent bijgekregen in de "western afdeling"! Strak verhaal, het zou me niet verbazen moest hier een verfilming van komen, het voelt allemaal zo sterk cinematografisch aan dat het perfect past! Geniaal verhaal dus met even strak tekenwerk!

Zaya Morvan en Wei brengen een scifiverhaal zoals het hoort! Grafisch zeer indrukwekkend en een Manga setting die door Morvan gecreëerd is die echt wel passend is voor dit alles. Knap knap!

Hmmm, die moet ik dan misschien wel bestellen!

Yamato, Le cuirassé de l'espace 1
Klassieker van Leiji Matsumoto (Albator, Galaxy Express).

De aarde wordt aangevallen door aliens. De mensheid is ondergronds moeten kruipen, maar dreigt ten onder te gaan aan straling. Er is een geneesmiddel, maar dat bevindt zich op een verre planeet. Slechts 1 schip is in staat deze reis tot een goed einde te brengen: de Yamato.
Space-opera die aan de wieg stond van de grote Japanse anime series

Little Tulip
De schakelaar deel 4

toch een verschil in vrouwen die Boucq tekent en Manara... :-)

Ondanks de vreselijke covers toch eens begonnen aan de kronieken van de zwarte maan.. 1-3 alvast leuk entertainment!

Daar hebben ze ook een een film van gemaakt (geen anime) Echt over de top (op zijn manga's) maar super effects en door het steengoede origineel verhaal nog een knap geheel ook voor op een zondag namiddag!

Berthet: PI van Hollywood 3: Koud vuur
is blijkbaar deel 7 van de Bethetreeks van Dupuis uit jaren 80-90, maar hoe de juiste reekstelling is weet ik niet meteen te zeggen

Jaguar 1-4: niet Dufaux' beste reeks. Te vaak wordt er vanalles gezegd door de personages waarbij de personages duidelijk weten waar het over gaat, maar omdat er geen context is, heeft de lezer geen benul waar het over gaat. Af en toe wordt het nadien wel duidelijk, vaak ook niet. Niet goed om de lezer te betrekken in het verhaal. Te wazig.
Bosschaert kan echter wel tekenen. Zijn personages zijn bijzonder geslaagd, vooral de vrouwen natuurlijk. Hij kan aantrekkelijke vrouwen tekenen zonder te vervallen in dikke-borsten-en-konten-clichés. Hij is echter minder goed in het brengen van diepte in zijn tekeningen. Niet dat er iets grondig mis is met het perspectief of de kleuren, maar af en toe voelt het wat platter aan dan ideaal zou zijn. Maar toch zeer degelijk vakwerk.
Deel 4 start een nieuwe (onafgewerkte) cyclus en ik had het gevoel dat Dufaux eindelijk zijn draai begon te vinden. En dan stopt het. De inkleuring van deel 4 is niet van Bosschaert zelf en dus iets minder mooi en vooral maar wat gewoontjes. De eerste 3 delen stralen een veel specialere sfeer uit.

Cori de scheepsjongen: De onoverwinnelijke Armada 1-2
Wat een fantastische tekenaar was Bob De Moor toch, telkens vanuit een andere hoek worden enorm veel details van schepen getekend.

Is schitterende pulp, één van mijn favorieten

Zwarte maan is schitterende pulp, één van mijn favorieten