Even een kleine rechtzetting i.v.m.
Sandman Mystery Theatre vol. 8.
Alhoewel ik nog steeds vind dat er te veel tekst in staat (het ergerlijke gebruik van captions tijdens conversaties, je moet dus tegelijk de conversatie volgen en de innerlijke monoloog van het personage die in die story arc de captions ter zijner beschikking heeft, en meestal is die innerlijke monoloog een niets terzake doende filosofische of levensbeschouwelijke bezinning, of gaat het over (zucht) vroegere familiale problemen… moeilijk om volgen hoor, terwijl in de conversaties belangrijke verhaalelementen worden besproken – end rant), euh waar was ik, ik herbegin.
Alhoewel ik dus nog steeds vind dat er teveel tekst wordt gebruikt, is het toch nog steeds leuk vertoeven in het gezelschap van Wesley en Dian, in het New York van eind de jaren 30.
Deze keer gaat het onder andere over de opkomst van de comics ten nadele van de pulpmagazines. Maar ook de opkomst van Hitler en de nakende tweede wereldoorlog is een steeds belangrijker gespreksonderwerp. Voor de rest : twee goeie mystery men/pulp detective verhalen in deze bundel. Met een beetje teveel tekst. ;)
Maar als je je niet opjaagt tijdens het lezen, of het niet als een opgave gaat zien, dan is het toch een reeks met een wel heel aparte sfeer. :)
Ik was dus te streng, bij mijn vorige bespreking, en vind deze reeks nog steeds meer dan het lezen waard, en ja, ik durf ze nog steeds aan te raden.
Ook Morpheus (*) maakt weer zijn opwachting in deze bundel. Wesley (The Sandman) droomt namelijk steeds over de misdaden die hij onderzoekt (dat is dan ook zijn enige speciale kracht, nu ja, als je erin gelooft), maar in de vorige story arcs was dit een beetje verdwenen uit de strip. Die droomsequenties zijn nochtans heel belangrijk voor de sfeer van de strip.
Allee, dit alles om te zeggen dat ik me zo niet mag opjagen als ik lees, anders lees ik de strip verkeerd en zou al eens durven te negatief schrijven…
(*) het is natuurlijk niet echt Morpheus, want die zit op dit moment gevangen ergens in Engeland, nee, het is Wesley met het pakje van Morpheus aan, je weet wel, met dat gothic gasmasker, enz.
Wesleys real life uniform (heh) is een jaren 30 gasmasker, een hoed (fedora) en een lange regenjas. En hij heeft ook een brilletje. Jah, hij lijkt wel op Jerome K.J. Of op
http://content.artofmanliness.com/uploads/2008/03/fedora.jpgmaar dan veel minder cool. ;)
wiki :
Sandman Mystery Theatre is a comic book series published by Vertigo, the mature-readers imprint of DC Comics. It ran for 70 issues between 1993 and 1999 and retells the adventures of the Sandman, a vigilante whose main weapon is a gun that fires sleeping gas, originally created by DC in the Golden Age of Comic Books. In a similar vein to Batman, the Sandman possesses no superhuman powers and relies on his detective skills and inventions.
In this film noir-like series by writers Matt Wagner and Steven T. Seagle, Wesley Dodds (the Sandman) and his girlfriend Dian Belmont (daughter of the District Attorney) encountered several, often grotesque, foes in multi-issue storylines. The team of Dodds and Belmont were a nod to Nick and Nora Charles of The Thin Man novel and movies
http://www.readaboutcomics.com/images/2009/041309_sandmanmysterytheatre03.jpghttp://www.readaboutcomics.com/images/112404_sandmanmystery02.jpg
