stripINFO.be Forum - UGC

Beste kenners, liefhebbers en verslinders.

Ik ben een versbakken striptekenaar en scenarist (bemerk nog die typische geur van nieuwe aardappelen en frisse wilgentenen) en ik stel nu m'n eersteling voor: de familiestrip 'Erwtjes, Zeurkool en Vergeten Groenten', een verhaal als het leven zelf, een ganzenbord vol wendingen, van de hak op de tak, en met personages zoals ik ze zelf graag om me heen heb. Vaak mild, soms met wat ergernis en geregeld met een hoek er af.
Daarmee is 'Erwtjes' naar ik hoop erg herkenbaar maar tegelijk behoorlijk... euh.... geschift.

Helaas! Ook in dit (levens)verhaal is een dikke maar! Want tekenen en verhalen vertellen gaat vlot maar die strips aan de man brengen is een stuk moeilijker. En een tekenaar heeft graag een lezer. Terwijl ik al volop werk aan strip 2 en 3, worstel ik met de wetten en de grillen van de markt en het wijde web.

Conclusie: alle feedback is welkom. Vertel me gerust wat je vind van 'Erwtjes' en spuw al die suggesties over verdelen%verkopen*verspreiden£veruitwendigen over dit forum uit. Heb bij voorbaat dank.

Rest me nog enkel jullie allemaal van harte uit te nodigen op mijn site www.waspstrips.net. Om een of andere reden slaag ik er niet in mijn afbeeldingen op te laden op dit forum (als iemand daar een tip over heeft, hoor ik die ook graag).

Veel leesplezier.

Wäsp.

Velen zijn geroepen, weinigen zijn uitverkoren. Ik vind dit helemaal niet goed. Het is heel normaal dat niemand dit wil uitgeven. De tekeningen zijn van een niveau dat ik zelf ook wel uit een potlood kan persen, en een echt verhaal kon ik niet vinden in de wirwar van hoofdjes en flardjes tekst. In een echte strip staan geen pijltjes om de leesrichting aan te geven. Een ware striptekenaar maakt zijn tekeningen op zo'n manier dat de lezer zonder er bij na te denken de juiste leesrichting kiest.

Je ziet het, hier neemt men geen blad voor de mond.

Het tekenwerk, daar valt over te discussieren. Sommigen storen zich daar niet aan, en er zijn wel meerdere tekenaars die een gelijkaardige tekenstijl aanhouden.

Ik ben echter ook afgehaakt, en wel om de volgende redenen
- De bladschikking is inderdaad verwarrend en wat druk
- Er komen wel tekstbalonnen in, maar 't is toch vooral tekst met tekeningetjes bij
- De pijltjes zijn inderdaad not done
- De gekozen lettertypes lezen niet zo heel prettig. Kies iets dat meer handgeschreven lijkt, maar geen comic sans aub!

Dit allemaal uiteraard om je te motiveren aan deze punten te werken!

Kritiek mag recht voor de raap zijn zolang ze beleefd is. En als we ons aller Waldorf één ding niet kunnen aanwrijven is het onbeleefdheid. ;)

Persoonlijk is het ook mijn ding niet en de mening van Surya is terecht. Verwarrend is het minste wat je kan zeggen.

Enfin, door fouten te maken leert men, als men de kracht en de wil heeft om er uit te leren. En dat is de kunst: om kritiek te gebruiken om je eigen kunnen te verbeteren.

Ik kijk uit naar je volgend probeersels.

En over die afbeeldingen: je kan geen afbeeldingen in het forum uploaden. Als de afbeelding echter ergens op het wijde web staat, kan je ze wel linken via het "Afbeelding linken" icoontje bij het plaatsen van een berichtje.


Icoontje: http://www.stripinfo.be/forum/images/bbcode_image.gif





.

Kijk eens aan. Behoorlijk scherpe reacties. Waldorf neemt geen blad voor de mond inderdaad. Gelukkig word je niet grof.

Nu, het is natuurlijk ieders recht om een strip niet goed te vinden. Alleen vind ik de argumenten van Waldorf en de beide anderen absoluut niet overtuigend. Want wat lees ik voornamelijk? Dat pijltjes not done zijn en dat een "ware striptekenaar" een verhaal zo maakt dat een lezer automatisch zijn weg vindt. Een argument dat in mijn ogen neerkomt op het behoudsgezinde "dit is niet goed want dit is niet wat we gewoon zijn". Met zo'n houding tekenden we nu nog zoals Jan Van Eyck natuurlijk.

Verder lees ik dat de pijltjes verwarring scheppen. En dat de verhaallijn onduidelijk is. Ik lees ook dat mij geduldig aangeraden wordt te leren van mijn fouten. Vriendelijk natuurlijk maar te gemakkelijk om echt hout te snijden. Ik kan jullie verzekeren dat ik ook wel eens strips in mijn handen gehad heb. En dat het mij dus opgevallen was dat strips doorgaans anders in elkaar zitten dan dit verhaal van Parkietje. Maar weet je, de pijltjes, het verhaal dat van de hak op de tak springt en de rudimentaire tekenstijl zijn allemaal bewuste keuzes. Omdat dit verhaal er om vraagt. Bedoeling was een verhaal te maken zoals het leven zelf, een beetje verwarrend, met bladzijden die verkeerd genummerd zijn, met een verhaallijn die grillig is en met pagina's die soms in meerdere richtingen gelezen kunnen worden.

Natuurlijk was ik mij er van bewust dat dit extra moeite vraagt. En ik was er op voorbereid dat niet iedereen bereid zou zijn die moeite te doen. Ik vind het alleen bijzonder jammer dat die moeite teveel blijkt te zijn voor mensen die kennelijk passioneel met strips bezig zijn. Gelukkig heb ik ondertussen reacties gekregen van mensen van 9 tot 82 jaar die wel bereid waren om er even voor te gaan zitten en het een kans te geven.

En wat die andere opmerking betreft: Waldorf maakt zich sterk dat hij of zij tekeningen uit de pen kan schudden die evenveel waard zijn. Beste Waldorf, zou het kunnen dat je je laat leiden door de te grote hoofden of de 3 vingers van een aantal personages? Door de gezichten zonder neus? En dat je daardoor in de overtuiging bent dat het allemaal simpel is? Want we kunnen het natuurlijk ook eens samen proberen. Als ik je nu eens een beschrijving geef van enkele van de tekeningen die verderop in het verhaal staan, natuurlijk enkele met een hogere moeilijkheidsgraad, kun jij een poging wagen. En dan vergelijken we daarna onze tekenkunsten. Wat denk je? Neem je de handschoen op?

Overigens zal het wat mij betreft niet voor meteen zijn want ik ben 3 weken uit het land. Maar daarna misschien? Ik kijk er alvast naar uit.

Vriendelijke groeten

Wäsp

Bedankt voor de uitleg Veter. Dat kan ik dan later eens proberen.

Uw erkentelijke...

Wäsp

Beste Wäsp, ik kan niet tekenen, en ik pretendeer ook niet het te kunnen. Het spijt me dat de ironie in mijn eerdere post u ontging.
Ik vind dat iedereen het recht heeft om in de beslotenheid van de eigen woonkamer te doen wat hem of haar belieft, of dat nu om kantklossen, bierbrouwen, gedichten schrijven of, godbetert, strips tekenen gaat.
Maar als u hier met uw strips komt aandraven, als u met andere woorden publiceert, dan stelt u zichzelf bloot aan mijn messcherpe kritiek. U vroeg er ten slotte zelf om. Mijn kritiek is niet mals, maar ik ben dan ook uw moeder of uw vrouw niet. Wie wel eens naar Idool keek weet dat familieleden een toondoofheid ontwikkelen die er voor zorgt dat ze de merites van hun naasten niet altijd correct kunnen beoordelen. Het kan ook zijn dat ze lovend spreken om de lieve vrede thuis te bewaren. Wie weet?
U kan mijn expertise als stripkenner proberen minimaliseren. Dat mag. Mijn horizon is wat dat betreft niet breder dan de duizenden strips die gelezen heb, van verbluffende grafische meesterwerken van Andreas tot de meer persoonlijke en intimistische werken van Judith Vanistendael.
Wat u niet kan verwerpen is mijn liefde voor de strip. Ik hou veel van strips. Ik hou ook van uiteenlopende strips, van de klare lijn van Van Dongen in Rampokan tot de krassen van Prudhomme in Rébétiko. Ik hou van Vandersteen en van Franquin. Maar ik hou niet van wat u maakt. Dat is niet erg, ik ben ten slotte uw moeder niet.