Genre: ouderwets griezelverhaal
De griezelliteratuur heeft al heel wat duistere boeken opgeleverd. Ze zijn steevast in het Latijn, knap versleten maar van degelijk perkament en ze komen altijd per ongeluk aan het licht. Dergelijke folianten leiden een eigen leven, hebben macht over de lezers of de eigenaars en zetten hen aan tot verschrikkelijke daden. De door het boek bezetenen komen tenslotte krankzinnig aan hun einde, waarna het duistere werk alles zal doen om een nieuwe slachtoffer voor zijn of haar karretje te spannen.
'De heksenhamer' is de zoveelste variant op dit thema en maakt daarnaast, vooral in deel 1, nog gebruik van andere overbekende griezelelementen. Ik moet toegeven het gebeurt vakkundig, het sfeertje is er wel maar we hebben het allemaal al beleefd. Deel 2 is iets minder afgezaagd, maar ook het thema 'Jack the Ripper' wordt echt niet voor de eerste keer gebruikt. Evenwel, het leest vlot weg en, als je van het genre houdt, je hoeft je niet te vervelen.
Wat de aanschaf van deze strip rechtvaardigt zijn de tekeningen. Een zeer persoonlijke stijl, realistisch maar met een duidelijke neiging tot het karikaturale. De bijna groteske koppen, die soms doen denken aan de waterspuwers op gotische kathedralen, onderstrepen de sfeer van het verhaal. Voeg daarbij de stemmige kleuren en het is duidelijk wat het belangrijkste van deze strip is.
Mijn eega meende verschillende bekende acteurs te herkennen, maar dat is iets waar ik niet zo goed in ben.
NB. Ik ben ervan uitgegaan dat 'De heksenhamer' een verzonnen boek was, maar niets blijkt minder waar. Het boek is ook nu gewoon te verkrijgen. Ik heb geschiedenis en letterkunde gestudeerd en heb mijn hele leven veel gelezen, maar had desondanks nooit van 'De heksenhamer' gehoord. Ik bied hierbij mijn verontschuldigingen aan de lezer voor deze stommiteit, maar het verandert niets aan het bovenstaande.
Geplaatst op 28/02/2007
Citeren
