stripINFO.be Forum - UGC

Niets leuker dan een paar uur met één album achterover in de zetel te liggen. Als je dan ook nog eens een van de meest gelezen sciencefiction avonturen aan het doornemen bent dan kan in mijn geval mijn avond niet meer stuk. Aldebaran is geen nieuw verhaal, alleen is het wel de eerste keer dat Dargaud deze bundelt in een integrale hardcover. En wat ik zo leuk vind aan deze is dat het meer brengt dan de losse albums. De extra pagina’s met de kaart van de wereld, de eerste schetsen, de voorstel beelden aan de uitgeverij en nog wat andere dingen. Indien alle albums zoals deze waren gevuld ik zou heel wat meer hardcovers kopen waarschijnlijk. Maar al dit buiten beschouwing gelaten is Aldebaran het waard om gekocht te worden?

Deze cyclus scoort uitermate goed bij het stripinfo.be publiek. 71ste plaats in de reeksen is niet slecht en een beetje verzamelaar heeft deze dus zeker al in zijn collectie zitten. Gelukkig voor de nieuwkomers en ook voor de verzamelaars is de totaal prijs van deze hardcover niet hoger dan de losse albums en dat is een voordeel want de losse albums zijn enkel in Softcover verkrijgbaar. Maar om toch terug te komen op bovenstaande vraag, ja het is het meer dan waard om te kopen.
Luis Eduardo de Oliveira die werkt onder de naam Léo maakt vooral, in zijn oeuvre tot nu toe, off-world verhalen. In dit album gaat het over een gekoloniseerde dictatoriale planeet zonder enige connectie, bij het begin van het verhaal, met de aarde. De mensen worden er kort gehouden en leven in een zeer gesloten wereld. Niet overal even erg uiteraard, Aldebaran ondanks dat het een waterplaneet is heeft genoeg oppervlakte om je enkele weken te voet te laten trekken van een klein dorpje naar de hoofdstad. In een van die kleine dorpjes maken we kennis met Marc , die verliefd is op Nelly, en haar zusje Kim. Op zee gebeuren er rare fenomenen en wanneer een buitenstaander de inwoners probeert te waarschuwen, voor een groot zeewezen dat afstevent op hun dorp, en landinwaarts te trekken voor enkele dagen worden zijn woorden genegeerd omdat ze nou eenmaal vreemdelingen wantrouwen. Misschien hadden ze dat beter niet gedaan… .

De tekenstijl van Léo is altijd al een onderwerp geweest voor discussie. Toen het eerste album verscheen, dat is ondertussen al 17 jaar geleden, was ik vooral onder de indruk van de manier waarop hij je op een eenvoudige manier naar die andere wereld brengt. De fauna en flora is soms zeer indrukwekkend en soms dan weer zeer subtiel aanwezig. Maar het ligt niet alleen daar aan, ook de voertuigen soms zo primitief dan weer geavanceerd (check de ULM maar eens). Maar wat valt er dan te discussiëren denk je ondertussen al? Wel zijn karakters voelen soms wat houterig aan. En dat is niet lang altijd hoor. Ik hoor het protest al opkomen maar denk maar eens aan die scènes op de caravel tussen Marc en Alexa. Bon dit is dan niet het moment om die discussie op gang te brengen, maar als je niet akkoord bent laat het maar horen in de replies.

Zijn vertelkunsten dan. Een menselijk drama, vooral dan de manier waarop de gewone mens wordt onderdrukt door politie, leger of priesters die dankzij het dictatoriale regime hun manier van doen wettigt. het is ook een spannend avontuur voor onze hoofdpersonages die veel te verwerken krijgen op zeer korte tijd en dat doen met een geloofwaardig niveau van emoties uiten. Ze wenen, lachen, bedrijven de liefde allemaal zoals het hoort. Het sociale aspect in dit verhaal is dan ook zeer goed uitgewerkt. Al dit maakt dat je als door een tornado wordt meegezogen in dit spannend menselijk drama met een buitenaardse setting.

Fantastische reeks met veel ontroerende momenten en schitterende originele fauna. De hoofdpersonages zijn geen klassieke, onfeilbare helden maar mensen wiens tekortkomingen en frustraties zeer herkenbaar in beeld worden gebracht wat het inlevingsvermogen hoog maakt wat bij vele andere SF/Fantasy wel eens een probleem is.