stripINFO.be Forum - UGC

Larry B. Max is een speciaal agent van het I.R.S. (International Revenue Service, de belastingdienst van de Verenigde Staten) die de gevoeligste en moeilijkste zaken krijgt toegewezen. Hij staat in hoog aanzien binnen de organisatie maar wordt nu, door eigen toedoen, afgeperst. Hij moet voor de familie Ianfu (in Bangkok) op zoek naar het goud van Yamashita. Daarvoor krijgt hij 10 dagen, anders wordt zijn leven verwoest.

Dat verhalenvertellers er in slagen om zowat elke job een romantisch en/of avontuurlijk kantje te geven wist u waarschijnlijk al. Larry Max, de super-agent van het Amerikaanse I.R.S. is daar een schitterend voorbeeld van. De scenaristen slagen erin om van wat een van de meest verfoeide en vervloekte jobs (belastingcontroleurs) moeten zijn, een benijdenswaardige en glamoureuze functie te maken. In deze vertelling haalt het I.R.S. iets minder eer daar de hoofdrolspeler de diensten gebruikt (misbruikt) ter eigen bescherming.
Elk eerder verhaal over de speciaal agent was opgesplitst in 2 albums. Ook dit 13de album is hierop geen uitzondering en vormt het begin van het 7de verhaal uit de reeks: Het extreme Oosten. Over het algemeen vind ik dit geen slechte zaak. Scenaristen kunnen op die manier wat extra diepgang steken en het een en ander beter uitwerken dan in een enkel boek van 48 bladzijden. Anderzijds weet je als lezer ook dat het verhaal niet uitgemolken en eindeloos lang gerekt wordt. Dit neemt niet weg dat ik bij deze episode het gevoel heb dat de inspiratie zoek was. De start heeft een hoog déjà vu-gehalte: een topfiguur die in een nauwkeurig opgezette val loopt waardoor die persoon alles op alles moet zetten om zijn toekomst te redden, zijn we al ten overvloede tegengekomen. Bovendien lijken een aantal passages extra uitgesmeerd om toch de nodige pagina's vol te krijgen. Niet direct een hoogvlieger dus. Scenarist Stephen Desberg (Empire USA, Cassio, Baard en Kale,...) heeft bijgevolg nog wat werk om met het 2de deel van deze cyclus het een en ander nog op de juiste sporen te brengen.

De tekeningen hebben een hele evolutie doorgemaakt sedert de eerste albums en zijn nu veel realistischer. Vrancken heeft zich duidelijk niet gehouden aan de oorspronkelijke stijl. Het meest opvallende aspect in zijn werk zijn de achtergronden en soms ook grotere gebruiksvoorwerpen zoals auto's die eruitzien als met PhotoShop (of aanverwant programma) bewerkte foto's. Ondergetekende kan er inkomen dat niet alle lezers van het eerste uur even opgezet zijn met deze stijlwissel. Niet steeds even geslaagd, maar persoonlijk vind ik het niet storend. Groot voordeel is dat de personages meer karakter krijgen en levensechter zijn.

Besluit: De reeks I.R.$. bevat goede albums, maar deze laatste telg is een tegenvaller. Teveel clichés en voorspelbare zaken maken dat deze episode in de middelmaat van het striplandschap verdwijnt. Hopen maar dat met het vervolg het een en ander wordt rechtgezet.

Goede, duidelijke recensie met niet teveel over de inhoud maar die zegt waar het op staat, en goed geschreven. Zo hebben we ze graag!

Bedankt! Leuk om te lezen dat het werk geapprecieerd wordt.