Omdat de reptielen niet willen dat de mensen van hun bestaan afweten komen ze de huurling en zijn companen aanvallen. Wat volgt is een typisch Huurling verhaal dat nooit echt spannend is, maar wel vlot leest.
Segrelles is nu al 20 jaar bezig aan de reeks De Huurling. In die tijd heeft hij nu dus reeds 13 albums gemaakt. Het zijn steeds pareltjes geweest om je te aan vergapen. Segrelles tekent immers geen strips, hij schildert ze. In het begin deed hij dat met olieverf, zoals echte schilderijen, nu gebruikt hij steeds meer de computer. De laatste delen zijn nagenoeg volledig zonder een penceel gemaakt. Zijn stijl is echter nagenoeg onveranderd gebleven. Zijn fotorealistische kunstwerkjes zijn nu wel iets cleaner van look en de computer laat hem ook toe iets gedetailleerder te werken, maar een gemiddeld lezer zal het niet echt opvallen. Het is ongelofelijk wat een verstand deze man heeft van kleur en lichtwerking!
Qua verhaal is dit deel een verderzetting van de evolutie die al een aantal albums bezig was. Waar de eerste albums pure fantasy waren, en dan wel een eerder uniek soort, komen er steeds meer sience fiction elementen aan te pas, vooral door de komst van de reptielen. De sfeer van de vorige albums wordt echter wel behouden.
De verhalen van de Huurling zijn altijd vrij mager geweest en dienen vooral als excuus om de prachtige plaatjes te verkopen. Maar dit mag geen probleem wezen, want slecht kan je de verhalen niet noemen. Ze lezen vlot en zijn amusant.
De strips van de Huurling lees je vooral voor de tekeningen, dat is duidelijk. Maar deze albums zijn zo uniek dat ze toch wel de moeite lonen.
Geplaatst op 13/11/2004
Citeren
