stripINFO.be Forum - UGC

In de laatste delen van Thorgal was Jolan meer en meer op de voorgrond getreden. Sinds hij in “Het offer” het leven van Thorgal had gered door zijn leven in dienst te stellen van Manthor lag de nadruk van de verhalen meer op de belevenissen van Jolan in de tussenwereld. Onderwijl kabbelde het leven voor de rest van de familie in het Vikingdorp rustig verder. Daar kwam verandering in toen Aniël, de zoon van Thorgal en Kriss van Valnor, in het vorige deel werd ontvoerd door de Rode Magiërs. Blijkbaar zou Aniël de reïncarnatie zijn van Kahaniël, de vader van Manthor en zelf een belangrijke Rode Magiër.

In dit alweer tweeëndertigste deel verlaat Thorgal het Vikingdorp om de ontvoerders terug te vinden. Het spoor leidt hem naar een ander dorp, waar hij kennis maakt met een metgezel voor de rest van zijn zoektocht, die verder zal lopen in het volgende verhaal. Jolan daarentegen is sedert het vorige deel, als uitverkorene, aangeduid om “het leger dat leeft”, bestaande uit levende lappenpoppen aan te voeren. Hij moet samen met zijn leger Asgard, de wereld van de Goden, betreden om een appel die het eeuwige leven schenkt te bemachtigen om zo de moeder van Manthor van de dood te redden. Die appels groeien in de tuin van de godin Idun, een jonge knappe godin, die Jolan niet onverschillig laat. Beleven we hier de volwassenwording van Jolan,die enkele delen geleden begon toen hij onder de vleugels van Manthor kwam?

Sente staat sinds een aantal albums al aan het roer en werkt de cyclus af waar hij sinds het album “Het offer” aan begonnen was. Vakwerk zonder meer. Het scenario haalt niet het hoge niveau van de eerste delen onder Van Hamme, maar zijn ook beter dan het latere Thorgal werk van diezelfde Van Hamme. Rosinksi wordt met ieder album beter en beter in zijn schilderwerk.

Je voelt dat dit een overgangsalbum is geworden: het verhaal van Jolan wordt afgewerkt, en Thorgal is, net zoals vroeger, weer op pad gegaan en dit zonder familieleden! Waarschijnlijk wil Sente, Thorgal terug de hoofdrol in zijn eigen reeks schenken, mede omdat er door de spin-offreeksen “De werelden van Thorgal” toch ruimte wordt gecreëerd voor Kriss, Wolvin, en de anderen om toch nog in de spotlights te komen. Die spin-offs zullen door verschillende tekenaars worden getekend, maar om de eenheid te bewaren zal de cover steeds door Rosinski zelf worden geschilderd.
Ik ben benieuwd hoe Thorgal het er zonder zijn familie vanaf brengt in het volgende deel!