Als je meer wilt weten over deze conceptreeks verwijzen we je graag door naar de recensie van
deel 1, waar je ook meer informatie vindt over de hele opzet van de reeks.
Het tweede deel in de reeks is geschreven door Henri Meunier en werd getekend door Richard Guérineau. Van Meunier is het zijn eerste vertaalde strip. Guérineau kennen we wel al in het Nederlands taalgebied als tekenaar van het redelijk succesvolle “
De zang van de vampiers” op scenario van Corbeyran. De twee auteurs werkten eerder al samen aan het onvertaalde
Après la nuit.
Opzet van het verhaal is volgens mij een van de ongelofelijkste ontsnappingen die je maar kan bedenken: Maria Magdalena, de vrouw van Jezus, en Jacobus de Rechtvaardige, willen Jezus laten ontsnappen na zijn ter dood veroordeling door Pontius Pilatus.
Jacobus wil eerst niet meewerken omdat hij vindt dat dit in gaat tegen de wil van God, maar Maria Magdalena kan hem op een subtiele wijze ompraten: als het inderdaad de wil van God is dat Jezus wordt terechtgesteld, dan zal dit gebeuren en zal de bevrijdingspoging mislukken, indien ze wel slaagt is dit ook de wil van God. Zo kan je wel alles uitleggen natuurlijk!
Omdat de gevangenis te streng bewaakt wordt en het tijdens de calvarietocht en de kruisiging zelf ook moeilijk wordt om Jezus te bevrijden werkt Maria Magdalena een plan uit waarbij Jezus door een drankje schijndood wordt zodat hij eigenlijk levend wordt begraven. Longinus, ook een oude bekende uit de bijbel wordt ook in het complot betrokken.
Het eerste deel van het verhaal is goed uitgewerkt, zeker het personage van Maria Magdalena, en haar drijfveren zijn goed uitgewerkt. Maar net zoals in de beste gangsterfilms is er een ferme kink in de kabel. Die wordt veroorzaakt door een gek geworden Judas. Daardoor moet er geïmproviseerd worden en vanaf dan lijkt het verhaal meer op een slapstick komedie dan op een serieus verhaal, dit doet wat afbreuk aan het hele opzet, maar op zijn geheel is dit een leuk verhaal dat zichzelf niet te serieus neemt, en je het Passieverhaal op een originele manier laat bekijken.
De tekeningen van Guérineau zijn veel minder realistisch opgevat dan in “De zang van de vampiers”, en ook de decors zijn regelmatig veel minder uitgewerkt, maar dit stoort niet in het verhaal. De setting is gekend, en daardoor is het minder noodzakelijk om de decors echt filmisch uit te werken. De eigenlijke kruisweg wordt wel mooi in beeld gebracht en daarbij is het wel opvallend dat we nooit het aangezicht van Jezus te zien krijgen!
Al bij al is dit tweede deel dus ook een meevaller, hopelijk blijft de reeks boeien. Het volgende deel zou zich afspelen in een Amerikaanse gevangenis in de jaren zestig van de vorige eeuw, laat maar komen zou ik zo zeggen!
