Moeten we hem nog voorstellen? Christophe Arleston? De scenarist en ontwerper van de wereld van Troy? Trollen van Troy was de eerste spin-off van de successerie Lanfeust van Troy. Maar in tegenstelling tot de hoofdserie blijven de trollen een hoog niveau halen. Dit is niet alleen te danken aan het scenario van Arleston, ook de levendige tekeningen van Mourier, die vol details staan, hebben een grote bijdrage tot het succes van deze reeks. Bekijk maar eens de rondvliegende ogen en darminhoud van de neergeslagen beesten!
Dit dertiende deel is het vervolg en tevens het einde van het verhaal dat begon in het vorige deel: Trollenbloed. Toen hadden we Pofferdom en Tyneth (of moeten we Polleke en Tineke zeggen?) achtergelaten onder de goede (?) zorgen van Lady Romanda, de eigenares van een weeshuis, die haar eigen ideeën heeft over de opvoeding van kinderen. Zo krijgen we een verhaal dat je meteen aan het boek “Oliver Twist” of de musical “Annie” laat denken: alle kinderen dragen de kenmerkende ruitjeskleren, er valt niet veel te eten (wat zeker een grote tegenvaller is voor trollen), en worden er kinderen verkocht om in de kledijfabriek te werken waar die ruitjeskleren worden gemaakt.
De trollenkinderen hopen natuurlijk dat Haigwepa, het stamhoofd van het trollendorp (en vader van Tyneth) hen zal komen redden, maar helaas voor hen is hij zijn geheugen kwijt geraakt na een sprong in het water om zijn vege lijf te redden. Gelukkig voor het stamhoofd ontmoet hij dan Kronan de Barbaar, die hem na een hilarisch duel naar het trollendorp terugbrengt. In het dorp had men de afwezigheid van de twee trollenkinderen en hun stamhoofd nog niet opgemerkt omdat men nog te veel bezig was om het geheim van “de dakjes die beschermen tegen de regen” te ontrafelen. De zoektocht naar de kinderen wordt aangevat door Kronan, die vergezeld wordt door Waha, omdat die het meest op een mens lijkt (ze wil zelf niet geloven dat ze eigenlijk een mens is). Zij worden op hun beurt van op afstand gevolgd door Proffie en Tetram (en dit om de mensen niet af te schrikken die door Kronan en Waha worden ondervraagd om zo het spoor van de twee verdwenen kinderen terug te vinden. Het verhaal verspringt voortdurend tussen de verschillende personages, maar toch gaat dit niet ten koste van de leesbaarheid. Onderweg ontmoeten Waha en Kronan nog Sneeuwwitje en de zeven dwergen, wat hen niet zo goed bekomt. Zoals in de meeste films is er ook een obligate naaktscène, als Waha van kledij moet veranderen, maar subtiel geplaatste blaadjes en zwaarden redden voor Waha de situatie.
Kortom dit album is een aanrader van jewelste. Mooi uitgewerkt verhaal vol humor en prachtige tekeningen vol details! Hopelijk raakt Lanfeust, waar heel dit universum toch mee is ontstaan, ook weer op dit fantastische niveau!
Geplaatst op 20/12/2010
Citeren
Origineel geplaatst door beus
Moeten we hem nog voorstellen? Christophe Arleston? De scenarist en ontwerper van de wereld van Troy? Trollen van Troy was de eerste spin-off van de successerie Lanfeust van Troy. Maar in tegenstelling tot de hoofdserie blijven de trollen een hoog niveau halen. Dit is niet alleen te danken aan het scenario van Arleston, ook de levendige tekeningen van Mourier, die vol details staan, hebben een grote bijdrage tot het succes van deze reeks. Bekijk maar eens de rondvliegende ogen en darminhoud van de neergeslagen beesten!
Dit dertiende deel is het vervolg en tevens het einde van het verhaal dat begon in het vorige deel: Trollenbloed. Toen hadden we Pofferdom en Tyneth (of moeten we Polleke en Tineke zeggen?) achtergelaten onder de goede (?) zorgen van Lady Romanda, de eigenares van een weeshuis, die haar eigen ideeën heeft over de opvoeding van kinderen. Zo krijgen we een verhaal dat je meteen aan het boek “Oliver Twist” of de musical “Annie” laat denken: alle kinderen dragen de kenmerkende ruitjeskleren, er valt niet veel te eten (wat zeker een grote tegenvaller is voor trollen), en worden er kinderen verkocht om in de kledijfabriek te werken waar die ruitjeskleren worden gemaakt.
De trollenkinderen hopen natuurlijk dat Haigwepa, het stamhoofd van het trollendorp (en vader van Tyneth) hen zal komen redden, maar helaas voor hen is hij zijn geheugen kwijt geraakt na een sprong in het water om zijn vege lijf te redden. Gelukkig voor het stamhoofd ontmoet hij dan Kronan de Barbaar, die hem na een hilarisch duel naar het trollendorp terugbrengt. In het dorp had men de afwezigheid van de twee trollenkinderen en hun stamhoofd nog niet opgemerkt omdat men nog te veel bezig was om het geheim van “de dakjes die beschermen tegen de regen” te ontrafelen. De zoektocht naar de kinderen wordt aangevat door Kronan, die vergezeld wordt door Waha, omdat die het meest op een mens lijkt (ze wil zelf niet geloven dat ze eigenlijk een mens is). Zij worden op hun beurt van op afstand gevolgd door Proffie en Tetram (en dit om de mensen niet af te schrikken die door Kronan en Waha worden ondervraagd om zo het spoor van de twee verdwenen kinderen terug te vinden. Het verhaal verspringt voortdurend tussen de verschillende personages, maar toch gaat dit niet ten koste van de leesbaarheid. Onderweg ontmoeten Waha en Kronan nog Sneeuwwitje en de zeven dwergen, wat hen niet zo goed bekomt. Zoals in de meeste films is er ook een obligate naaktscène, als Waha van kledij moet veranderen, maar subtiel geplaatste blaadjes en zwaarden redden voor Waha de situatie.
Kortom dit album is een aanrader vanjewelste. Mooi uitgewerkt verhaal vol humor en prachtige tekeningen vol details! Hopelijk raakt Lanfeust, waar heel dit universum toch mee is ontstaan, ook weer op dit fantastische niveau!
Hopelijk heb je van het verhaal nog niet te veel verklapt? ;)
Geplaatst op 20/12/2010
Citeren
misschien was ik te enthousiast en heb ik zo teveel gezegd?
en is het nu vanjewelste of van jewelste? ik schreef het eerst aan elkaar maar werd dan anders verbeterd?
maar het album blijft wel een aanrader natuurlijk
Geplaatst op 20/12/2010
Citeren
Ik dacht vanjewelste aan elkaar geschreven werd???
Nee hoor, je hebt me weer zin doen krijgen om de reeks wee op te nemen... als dat maar goed afloopt! ;)
Geplaatst op 20/12/2010
Citeren
