De kleine prins. Wie het boek zelf niet gelezen heeft, heeft er op school wel fragmenten uit (moeten) lezen. Het is bovendien een wereldwijd vertaald werk, en een monument van de Franse literatuur.
Voor Joann Sfar is het nog veel meer. Op driejarige leeftijd verloor hij zijn moeder. De kleine prins hielp hem zijn verdriet te plaatsen en met de dood van zijn moeder te kunnen omgaan. Het boek heeft dus een cruciale, louterende rol in zijn leven gespeeld. Is het daarom dat hij zich nu pas aan de verstripping ervan gewaagd heeft? Of hij het boek überhaupt verstript heeft?
En heeft hij er wel goed aan gedaan? In Frankrijk oogstte zijn versie veel bijval. In Frankrijk is Joann Sfar een halfgod met haast mythische status. Incontournable en intouchable dus. Naar mijn gevoel heeft hij zich echter vertild aan deze roman. De stukjes in het begin met de in de woestijn gestrande Saint-Exupéry zijn nog redelijk te pruimen, maar daarna gaat het sterk bergafwaarts. De uitgever noemt het verhaal meeslepend, ik heb me vooral naar het einde moeten slepen. Sommige stukken zijn afgehaspeld, en het einde lijkt me meer de dood van zijn moeder dan die van de kleine prins - al kan ik daar alleen maar naar raden.
Gelukkig past zijn tekenstijl nog goed bij het poëtische verhaal, al doen sommige close-ups van huilende gezichten veeleer verwrongen dan ontroerend aan.
Nee, geen hoogvlieger, deze strip. Wellicht tóch te persoonlijk voor Sfar om er een klepper van te maken. Spijtig.
Geplaatst op 15/12/2010
Citeren
