stripINFO.be Forum - UGC

Striptekenaar en auteur Emmanuel Guibert ontmoet de Amerikaanse oorlogsveteraan Alan Cope in 1994. De twee worden vrienden. In de vele ontmoetingen die volgen vertelt Alan hoe hij als 18-jarige dienst nam in het Amerikaanse leger om te vechten tegen de Duitse legers. Guibert tekent het verhaal op en laat Alan in schetsen zien hoe hij het heeft gehoord. Een bijzonder beeldverhaal is geboren.'De oorlog van Alan' is een indringend en heel persoonlijk verhaal van een jongen die zijn onschuld verliest in Europa en volwassen wordt tijdens de inferno die dan in deze regio woedt. In het begin is Alan een wat naïeve jongen, die opgaat in futiliteiten, zoals zijn plaats in de muziekkamer op de kazerne alwaar hij zijn training tot soldaat geniet. Hij bekijkt de gebeurtenissen met de soms cynische blik van een jongen, die dicht bij zijn gevoel staat en tot wie de (af en toe gruwelijke) werkelijkheid van de volwassen wereld nog niet helemaal is doorgedrongen.

Wie houdt van een authentieke en persoonlijke vertelling over deze periode in de geschiedenis, zal zijn/haar hart ophalen aan dit boek. Het feit dat het hier om een stripverhaal, of beter een beeldverhaal, gaat, mag geen hindernis zijn. Het geschreven verhaal is uitzonderlijk mooi en is -wat mij betreft- het predicaat 'literair' volledig waardig. De verteltrant is pakkend en de formuleringen zijn fraai. Het is heel persoonlijk en grijpt vanaf het begin aan. De tekenaar gebruikt voor het verhaal onderschrift in plaats van tekstballonnen.De tekenstijl is bijzonder. Realistisch in een klare lijn. Geen overbodige details. Als liefhebber van realistisch getekende strips heb ik de eerste pagina's wel even moeten wennen. Soms waren de tekeningen heel minimalistisch en deden dan wat krabbelig aan. Om dan ineens te worden afgewisseld met plaatjes die mijn aandacht minutenlang in hun ban hielden. Als ware het oude zwart/wit foto's, die door de tijd heen wat overbelicht waren geraakt en die op werkelijk uitzonderlijke wijze sfeer en details wisten weer te geven. Guibert hanteert voor zijn tekenwerk een bijzondere techniek. Hij tekent, letterlijk, met water. Voor het neerzetten van deze waterlijnen, gebruikt hij een speciale kwast. In strakke lijnen zet hij het object of de personage, die hij wil uitbeelden, op papier. Daarna laat hij er een forse druppel inkt op vallen, die zich vervolgens razendsnel verspreid. Zo maakt hij zichtbaar wat hij eerder met water aan het papier toevertrouwde. Kortom, dit boek is een absolute aanrader. Zowel voor liefhebbers van het beeldverhaal als voor mensen die houden van een mooi geschreven biografie.

Deel 1 gaat over de oorlog tot vlak voor de invasie in Normandië, maar zelden over de daadwerkelijke gruwelijkheden zelf. Het vertelt over de vorming tot soldaat op een kazerne in de VS en geeft weer hoe deze jonge man deze training en alles wat ermee te maken heeft, ervaren heeft. Het is geen historische opsomming van feiten, geen actie-roman, maar een indringend persoonlijk verhaal, dat sferisch heel treffend is verwoord en getekend.

Zéér goede recensie Kaaike.
En ze heeft me helemaal zin doen krijgen het album aan te schaffen. :)

Vorige week laatste brochuurke van Silvester meegenomen in SSZ en daar staan de eerste ( 10 ?) bladzijden van deel 2 in ... leek mij inderdaad boeiend.

Deel 2 heb ik al een week binnen. Ben nu eerst met Jeronimus deel 2 bezig (en een recensie over deel 1). Ik houd jullie op de hoogte. Waarschuwing: ik lees niet zo snel, vooral als de afbeelding het tijloze staren waard zijn.