Marek Halter is geen lichtgewicht als het aankomt op verhalen vertellen. De Franse Jood, tegenwoordig Rector van een Frans college in Moskou, heeft redelijk wat op zijn actief staan. De meeste van zijn verhalen verloochenen zijn afkomst niet en zijn dan ook veelal gebaseerd op de Joodse geschiedenis en/of gemeenschap.
Je kan dit album op 3 verschillende manieren opvatten. De meest voor de hand liggende is de geschiedkundige kant. Het verhaal begint op het moment dat de Romein Titus de stad Jeruzalem belegert na de Joodse opstand enkele jaren eerder. Na de tweede maand slaagt hij erin eindelijk de verdediging te doorbreken en zich er stap voor stap meester over te maken. Je leeft mee met het wel en wee van de joden in deze periode aan de hand van Abraham die alles voor zijn volk op papyrus rollen bijhoudt om zo zijn volk later te kunnen vertellen waar het verkeerd ging.
De tweede insteek is dat je het levensverhaal volgt van Abraham, zijn naaste familie en zijn stad Jeruzalem. Je voelt mee met de hoogte en laagte punten van Hem en zijn naasten. De problemen van de joodse gemeenschap in die tijd en de reden waarom zij denken dat hun God hen verlaten heeft.
De derde insteek is het eigenlijke verhaal van Marek zelf, je volgt een lijn van schrijvers over de geschiedenis heen en ziet hoe het leven hen vergaat en dit vanaf het ogenblik dat de eerste joodse tempel wordt vernietigd en zo de periode van de Babylonische ballingschap aankondigt. Het nadeel aan dit derde punt is dat het verhaal is omgezet in stripvorm en dat het aantal pagina’s dat we gewoon zijn niet genoeg zijn om zoveel te vertellen als in een in een roman. Van deze zijn er dan ook meer dan vijf miljoen van verkocht.
En laat het het derde punt zijn waar het fout gaat en waar het in dit album aan ontbreekt. Inhoud. Dit eerste deel had zeker twee keer zo dik moeten zijn om de juiste accenten te kunnen leggen, de actie beter uit te werken. Nu is het te beknopt en krampachtig.
De tekeningen dan, Ersel (
De Bewaker van de Lans,
Claymore) begint veelbelovend aan dit werk, de eerste 5 pagina’s zijn zeer mooi afgewerkt. Spijtig genoeg verwatert dit naarmate het album verder loopt, de figuren worden minder afgewerkt om dan plots toch weer beter te worden. Ook het werk van Steven Dupré (
Kaamelott,
Sarah & Robin) volgt een beetje die stijl. In het algemeen voelt het wat ouderwets aan. Het gemis van schaduwwerk in de aangezichten bijvoorbeeld, die de inkleurder probeert op te vangen, is heel raar om aan te zien en komt niet natuurlijk over. Toch zijn die prenten er (met schaduwwerk) soms en dan zijn het meestal de betere van het boek.
Dit eerste deel van de herinneringen aan Abraham is een gemiste kans voor Casterman. Als uitgever had men hier wat meer moeten op toezien vind ik. Het wordt in HC uitgebracht en je betaalt het ook aan die prijs. Dan mag men zeker wat meer verwachten als consument dan wat men hier krijgt. Spijtig want hier zat echt meer in
