Mitton, de veeltekenaar van dienst, heeft een nieuwe reeks boven de doopvont gehouden. En niet zomaar de minste. Deze maal neemt hij het verhaal van
Lewis Wallace onder handen.
Dit verhaal zou alom bekend moeten zijn door de twee films die men hier al over uitgebracht heeft en ook door de
strip van Ivan Claeys en Luc De Maeyer. De meest gekende scène die iedereen nog voor ogen heeft is natuurlijk de race
in de film van 1959, waar
Charlton Heston zich van zijn dapperste kant laat zien.
Maar terug naar wat Mitton ons voorschotelt. In het voorwoord van deze tekenaar/scenarist vertelt hij ons dat de bedoeling is om het boek van Wallace zo correct mogelijk te volgen. Het romantiseren van dit verhaal, zoals dit in de film is gebeurd, zou hij tot een strikt minimum willen beperken. Wel heeft hij een poging ondernomen om de strip te actualiseren en aan te passen aan de huidige lezers.
Veel opzoekwerk zal de man niet meer gedaan hebben. Met series als
Vae Victis en
Attila, mijn geliefde heeft hij al meer dan genoeg achtergrondinformatie om de tekeningen de tijd van toen te laten uitstralen. De Romeinse gebouwen, klederdracht, tuinen en straten zijn zeer waarheidsgetrouw getekend. Maar iets anders kan en mag je van Mitton in feite niet verwachten. En alles is netjes in kadertjes getekend zoals ook zijn gewoonte is. Wel gek dat de
inkleurster vaak eens buiten de lijntjes kleurt. Of dit de bedoeling is laat ik in het midden.
Het verhaal is alom bekend, maar toch even een korte samenvatting geven. Messala (de Romein die dienst heeft genomen in het leger) en Prins Juda Ben Hur (de Jood) ontmoeten elkaar na vijf jaar in de tuin waar zij hun hele jeugd hebben doorgebracht. Hier hebben ze met elkaar gevochten en gespeeld. Zij waren, ondanks hun tegengesteld geloof, twee handen op één buik.
Maar het leger heeft Messala veranderd en hij is, net als de andere Romeinen, een jodenhater geworden. In ruzie gaan ze uit elkaar.
Juda neemt het besluit om te kampen tegen de Romeinen die alle Joden willen onderwerpen en om de weg vrij te maken voor de messias die de Joden terug van het juk van de Romeinen zal verlossen.
Tirzah, die stapelverliefd is op Messala, is doodongelukkig door de reactie en de verwijten die hij naar het hoofd heeft geslingerd van Juda en op deze manier de hele familie heeft beledigd.
In optocht trekt het Romeins leger door de straten en passeert het huis van Juda en Tirzah. Deze laatste wil haar geliefde toch nog eens zien en snelt naar het dakterras. En daar maakt ze kennis met het noodlot die heel haar gezin in gevaar zal brengen.
De scene op pagina 5 is mijns inziens de mooiste bladzijde van het hele verhaal. De geboorte van Jezus, de drie koningen, de hele enscenering. Dit is met meer zorg getekend dan de rest van het verhaal. Mitton heeft hier zijn hele hart en ziel in gelegd. Hij laat hier een knap staaltje van zijn kunnen zien.
Toch is dit geen 100% Mitton. Een strip van 48 pagina's zonder ook maar één blote borst of scènes met hete standjes? Vermoedelijk is dit uit respect voor en de schrijver Wallace en voor de personages waarover dit handelt. Ofwel wordt de man gewoon een jaartje ouder. :P
En voor de mensen die meer willen weten over deze strip en een woordje Frans kunnen zou ik graag naar
dit interview met Mitton verwijzen.
