Streken van een serial tekenaar - Streken van een serial tekenaar

Crew
Avatar fluiten
7764
De backcover vertelt ons het volgende: "De tekenaar Theo van den Boogaard kan blijkbaar over alles grappen maken. Hij drijft de spot met alles wat hem maar voor ogen komt. Actualiteit, reclamecampagnes, celebrity zowel als tv-programma's moeten eraan geloven. Hieraan toegevoegd nieuw materiaal dat zijn ontwikkeling laat zien sinds hij in 1987 treinstellen decoreerde."

Zijn grote doorbraak is Sjef Van Oekel geweest, een figuur die we in het ware leven kennen als Dolf Brouwers. Dit personage is voor de eerste maal verschenen in de Nieuwe Revue in 1978. Zijn eerste werk daarentegen is reeds van 1964. De man heeft dan ook het levenslicht gezien in 1948 en is bij deze dus een kloeke zestiger die de pen nog steeds naarstig ter hand neemt. In 1967 startte Theo in samenwerking met Jan Donkers zijn eerste controversiële strip Witje en Gert. Deze werd in het blad Hitweek gepubliceerd. En dit was niet zijn laatste strip waar er in de wandelgangen over gesproken werd. Ook homofilie, seks met dieren (=zoöfilie) en pedofilie werden niet uit de weg gegaan.

"Streken van een serial tekenaar" is dus een samenraapsel van cartoons, gags en satire. "Witje" heeft een plaatsje in deze compilatie, net als "Kom dat zien", "De Rijdende Rufter" en nog zovelen meer. Maar de humor die je in Sjef van Oekel kan terugvinden, komt hier veel te weinig aan bod. Het zijn echt samenraapsels van werken en cartoons die van den Boogaard de laatste jaren heeft ontwikkeld. Ook "Witje", het naakt rondlopend intellect, en "De Rijdende Rufter" kunnen maar nauwelijks een glimlach op het gezicht toveren. De "Kom dat zien", "Stellen stralen overal" en "Product Placement", drie categorieën die een kleine 36 van de 166 pagina's beslaan, zijn net iets te Hollands. Vele figuren zijn me totaal onbekend, waardoor de humor in de tekening zijn doel voorbijschiet.

Sommige verhalen zorgen er ook voor dat deze strip beter niet in kinderhanden terechtkomt. Het verhaal "ze kunnen zomaar vallen", dat de pedofilie in de kerk aanklaagt, bevat enkele scène's die zelfs een volwassene nog rode oortjes zouden kunnen bezorgen. Maar dit verhaal is wel brandend actueel.

Kortom: ben je fan van Theo en heb je de Nederlandse nationaliteit, dan is deze strip zeker een aanrader. Je kan werkelijk genieten van de evolutie die de auteur in de loop der jaren heeft doorlopen. Als Belg zijnde zou ik deze strip eerder naast me neerleggen en gaan voor het betere internationale humoristisch getinte werk.
Geplaatst op 19/07/2010 Citeren
Avatar
fluiten
Geplaatst op 19/07/2010
Ik ben dus zo'n Hollandse fan van Theo van den Boogaard, dus zou dit laatste album een must voor me zijn. Toch heb ik ook mijn twijfels. Theo beleefde zijn hoogtepunt als alternatieve striptekenaar in de sixties & seventies, en dat is toch alweer een hele tijd geleden! Wat toen leuk en baanbrekend was, hoeft dat nu niet meer te zijn (is dat ook vaak niet meer).

En ja, ik mis ook de typische Sjef van Oekel humor. Maar die was toch voor een groot deel toe te schrijven aan Wim T. Schippers, de bedenker van het personage Van Oekel. Sjef -gespeeld door Dolf Brouwers- is destijds groot geworden in talloze tv-afleveringen. De adaptatie naar de strip is mede een succes geworden door de prima passende tekenstijl van Theo v.d. Boogaard, maar berust toch zeker ook op de kwaliteit (en de absurdistische humor!) van de scenario's van Schippers. En die heeft dus geen enkele hand gehad in dit meest recente album van Theo. Wat misschien het gevoel van lichte teleurstelling verklaart.

Dat sommige typisch Nederlandse grappen in Vlaanderen minder aanslaan is begrijpelijk. Omgekeerd worden typisch Vlaamse grappen in Nederland ook niet altijd begrepen. Op zich geen ramp, er blijft genoeg over waar we beide om kunnen lachen! :D
Geplaatst op 07/08/2010 Citeren
Avatar
ahaus001
Geplaatst op 07/08/2010