stripINFO.be Forum - UGC

In deze serie van Robbedoes en Kwabbernoot (buiten de reguliere reeks), nemen twee gevestigde waarden het heft in handen om onze ‘piccolo’ heldhaftige avonturen te laten beleven. Voor dit zesde deel, dat ‘Paniek op de Atlantische Oceaan’ heet, heeft Lewis Trondheim het scenario geschreven. Trondheim kennen we vooral van Donjon en Kobijn, maar de veelschrijver heeft al heel wat op zijn actief staan. Fabrice Parme, die al heel wat samen met Trondheim heeft gecreëerd, neemt het tekenwerk voor zijn rekening.

Parme brengt ons qua tekenstijl het dichtst terug naar wat Franquin uit zijn pen toverde in de jaren ’50 en ‘60. De setting is goed en de karakterafwerking gebeurde uiteraard met zijn eigen inbreng. Het maakt dat je Robbedoes en Kwabbernoot in een vertrouwde omgeving ziet. Ook de inkleuringen gaan verder op dat elan. Wat ik wel spijtig vind, is dat het niet wat origineler is gebracht, zoals bijvoorbeeld Yoann en La Gall deden in de eerste twee delen.

‘Na een herstructurering verlaat Robbedoes het Moustichotel. Hij gaat werken op een cruiseschip, maar al tijdens zijn allereerste reis loopt er heel wat mis. Het rijke volkje aan boord is bijzonder veeleisend maar slaat meteen in paniek als het schip zinkt ...’

Het is deze keer aan Lewis Trondheim om ons duo heel wat te laten beleven. En dat zorgt voor gemengde gevoelens. Ja, het is een Robbedoesavontuur, het voelt zo aan, maar neen, het hoeft echt niet op deze manier. Er is te weinig diepgang, zoals bijvoorbeeld wanneer de graaf van Rommelgem geen oplossing weet voor een probleem, maar onze piccolo wel, en dan nog zo een simpele: de geloofwaardigheid van onze oude vriend van Rommelgem wordt hier aangetast. Let op, Trondheim hergebruikt heel wat elementen die je uit andere verhalen kent, zoals professor Sprtschk die terug op een of andere bom aan het broeden is, maar ze komen niet zo goed naar boven of zijn te banaal, wat maakt dat er wat schort aan het verhaal.

In de zes delen ‘Robbedoes door...’ moet ik dan ook, met spijt, melden dat dit deel het mindere is. Het probeert te veel een van de oude albums te zijn in plaats van een origineel Trondheimavontuur.

Ik had deze strip in de hand en heb deze terug gelegd. Neen, dit is echt niet de Robbedoes en Kwabbernoot van het Franquin-tijdperk. De tekeningen zijn hoekiger, minder zorgvuldig afgewerkt en geven een gevoel van onmacht om het origineel te benaderen. Maar laat dat nou mijn mening zijn, hé. ;)

Dit doet natuurlijk niets af aan je schitterende recensie, hé, RDL. :D

Thx voor het compliment. Maar ik ga met je gedachten gang mee hoor. Het is een net niet situatie. Ik had gehoopt op een echte trondheim ipv een wannebee.

Same here. Was wat teleurgesteld. De sfeer van Franquin is er niet, ook het avontuur niet. Het is een beetje mossel noch vis, het blijft bij een poging.

Nochtans kan Trondheim het. Hij heeft dat al bewezen met l'accélérateur atomique in zijn Lapinotreeks.