De eerste delen van de serie ‘His Majesty’s Ship’ (H.M.S.) deden me een beetje denken aan de tv-serie ‘Horatio Hornblower’, over een jonge kapitein die het rond 1800 opnam tegen Fransen en piraten. Geen Hollywoodblockbuster à la 'Master and Commander', met dure effecten en overweldigende actiescènes, maar een waarheidsgetrouwe productie met een meeslepend script en weldoordachte karakters. De strip H.M.S. was ook niet zo geweldig getekend, maar het slimme scenario en de interessante personages zorgden voor veel leesplezier. Het verhaal kwam ook heel realistisch over, met oog voor het harde leven aan boord.
Spijtig genoeg kunnen we dit niet over het vijfde deel in de serie, 'De Piraten', zeggen. Tekenaar Johannes Roussel is al wat geëvolueerd, maar zijn werk is nog steeds saai. Het enteren van een schip zou een opwindende scène moeten opleveren, maar het ziet er zelfs wat kinderachtig uit. Op pagina 7,8 en 9 krijgen we geen gesprek tussen twee mannen: op pagina 7 krijgen we in één prent een nietszeggende blik op het buitenraam en de muur met een paar tekstballonnen ervoor. Op pagina 8 doet hij het iets beter door in te zoomen op een schilderij dat ook betrekking heeft op het gesprek. Pagina 9 begint hij dan weer met een plaatje over de hele lengte van het blad met een stuk raam en muur. Kan het nog saaier? Er is ook iets raars aan de hand met de zee die hij tekent: de golven zien er schitterend uit, het lijkt me dat het overschilderde foto's zijn, erg realistisch. Alleen vloekt dat geweldig met de rest van de tekenstijl.
Ook het scenario van Roger Seiter kan ons deze keer niet helpen. We volgen te veel personages, waardoor er constant van scène gewisseld wordt en het geheel te fragmentarisch wordt. Het tempo verandert steeds en daardoor kunnen we ook niet meeleven met het verhaal.
Jammer, jammer, want de serie heeft wel potentieel. Hopelijk weten de auteurs het niveau bij de volgende delen terug omhoog te krikken, zodat we het leesplezier van de eerste delen kunnen hervinden.
Geplaatst op 11/05/2010
Citeren
