Het is crisis en vandaag de dag heeft iedereen het al wat moeilijker. Gelukkig hebben we een redelijk goed sociaal stelsel, maar toch is het niet altijd evident om in deze harde tijden nieuw werk te vinden en te voldoen aan de harde eisen van de hedendaagse consumptiemaatschappij. Dat ‘een crisis’ niet nieuw is, weten we al lang: in de jaren ’20 van de vorige eeuw raasde een van de hevigste tot nu bekende voorbeelden over de wereld. En ze was eigenlijk totaal anders, er waren toen geen sociale vangnetten en de armoede tierde welig. Het was een handvol beleggers die de markteconomie hadden gekelderd door speculatie op onroerende goederen zonder daarvoor een fundering van cash te hebben. Op de achtergrond van deze periode leren we Tom kennen, de protagonist van dit verhaal.
‘Hard Times’ is een meeslepend drama over een werkloze man die echt alles verloren heeft: zijn werk, zijn huis, zijn vrouw – die gek is geworden van de situatie. Wanneer hij, al liftend, op zoek gaat naar werk, komt hij de vader van Buck tegen, die dringend naar het ziekenhuis moet. Daar vraagt hij Tom om zijn zoon terug te vinden. Hij wil hem nog eenmaal zien voor het te laat is. Tom gaat in dit arme, racistische, haatdragende en met corrupte flikken bezaaide land op zoektocht naar de jongeman.
Het verhaal is hard, maar een mooi voorbeeld van hoe het er toen aan toeging. Het schuwt geen enkele confrontatie met de sociale crisis die toen heerste. Maar het laat ook zien dat de Verenigde Staten het land van geluk en kansen is voor diegenen die ze vinden.
Wander Antunes neemt je mee voor een rit die je niet ongevoelig laat, en hij doet dat redelijk goed in dit eerste in het Nederlands verschenen werk.
Jaime Martin kennen we al van het goede ‘
Wat de wind brengt’. Hij behoudt bijna dezelfde tekenstijl aan, en dat is er een die uitstekend past bij deze ‘Hard Times’. Hij creëert zonder problemen een geloofwaardige wereld, en is daar bijzonder consequent in. Prachtige eenvoud die hard, spannend, brutaal of angstig aanvoelt. De inkleuring is, voor het zuiden van het land waar zijn personages zich in bewegen, even eenvoudig als de tekeningen en dat slaat goed aan.
Beiden heren hebben een pakkend verhaal gemaakt, het raakt de ziel en je voelt de onmacht en het verdriet van het hoofdpersonage. Dit is niet alleen materiaal voor al wie van eenvoud en drama met een mooi einde houdt.
