Je kan niet alles gelezen hebben. Toch zijn er strips die al lange tijd in je wishlist staan, maar die je om een of andere reden altijd laat liggen, je denkt meestal iets beter te hebben gevonden. Boerke is een van die boeken.
Meestal moet ik hier een stukje brengen over het verhaal enzovoorts, maar er staat gewoon geen enkele tekstballon in deze strip. Gelukkig, voor mij, zijn recensies stukken tekst met enige mening in verwerkt en dien ik hier niet zoals Pieter de Poortere enkel te tekenen. Ondanks dat Boerke geen letter tekst heeft, is het totaal niet verhaalloos, elke pagina is een gag. Donker, sadistisch, racistisch, fascistisch en moordzuchtig zijn de eerste woorden die me te binnenschieten. Na 10 pagina’s kon ik niet aan de indruk ontsnappen dat Pieter zijn mosterd gaan halen is bij Franquin of Yrrah, maar dat zou in dit geval niet echt eerlijk zijn. Boerke voelt, ondanks het zwartgallig toontje dat hij deelt met beide grootmeesters, totaal anders aan. Het zijn vooral de dagelijkse avonturen die hij meemaakt die het verschil maken.
De tekeningen voldoen in het geheel: ze tonen precies gepast wat nodig is. Wel indrukwekkend is de inkleuring - oranje, blauw, zwart en wit - die de bovenhand heeft, ze maakt het geheel een beetje druk maar ook redelijk uniek.
Boerke leeft een niet alledaags leven dat je meermaals doet lachen. Als je je goed voelt bij zwarte humor mag je het werk van Pieter de Poortere zeker niet links laten liggen, want het is even zwart en humoristisch als dat van Franquin of Yrrah.
Geplaatst op 24/04/2010
Citeren
