Bij American Comics had ik lang het vooroordeel dat deze enkel bestonden uit superhelden in strakke pakjes die het luchtruim onveilig maken om arme en bedreigde deernen te redden. Superman, Batman, Spiderman,... Enfin, je kent ze waarschijnlijk een stuk beter dan ik ze ooit zal kennen. Niet aan mij besteed, dus.
Tot de bibliotheek me de mogelijkheid gaf om enkelen niet super-hero getinte strips te leren kennen en ontdekken. En daar zat onder andere deze
Y: The Last Man bij. Wel in het Engels/Amerikaans, maar wie maalt daarom als je een goed woordenboek bij de hand hebt en een uitgebreide schoolkennis Engels voor gevorderden.
En nu is deze reeks dus in het Nederlands verkrijgbaar dankzij
Uitgeverij Vliegende Hollander. Ook al is de vertaling hier en daar wel echt "Hollands", ze is zeer goed te pruimen. De kwaliteit van de vertaling is zeer getrouw gebleven aan de Engelse versie en gelukkig zijn de namen behouden gebleven. Niet dat dit zo belangrijk is, maar een verhaal dat zich in de States afspeelt met Johan en Annemie... Enfin, je voelt wel waar ik naartoe wil.
Het verhaal in het kort: Het hoofdpersonage is
Yorick Brown, die, samen met zijn
aapje Ampersand, de enige mannelijk overlevenden zijn op aarde. Dit nadat er een wereldwijde plaag was uitgebroken die alle dieren met het Y-chromosoom hebben vernietigd.
Samen met de
geheimagente 355 en de briljante genetica
Dr. Mann is Yorick op zoek naar het antwoord op de vraag waarom hij de enige man op aarde is. Ook is hij op zoek naar zijn geliefde die momenteel in Australië zou zitten.
Door de bekwame onderhandeling van Yorick hebben ze de mogelijkheid om als transportmiddel een trein te benutten. Deze zou hun vieren naar Californië moeten brengen, maar ook nu komen ze weer allerlei groeperingen tegen die het op de "laatste man" voorzien hebben. Hun avontuur brengt hen deze maal in het dorpje Marrisville, Ohio. De plaatselijke bevolking heeft zich hier verbazend goed aan de gegeven omstandigheden aangepast. De reden zal door het lezen van deze comic duidelijk worden.
De strip is winnaar van drie
Eisner Awards, wat toch al iets wil zeggen, en een van de meest geprezen en gewaardeerde strips van de afgelopen jaren. De populariteit van deze strip, die je als een echte pageturner kan beschouwen, is buiten formaat. De reden ligt hem vermoedelijk in de humor, maatschappijkritiek en de continu verrassende wendingen in de strip die ervoor zorgen dat deze zo vlot en ontspannend leest.
Ook wat de tekeningen betreft is het een plezier om naar te kijken, ook al zijn de perspectieven niet altijd correct en hebben de gezichten uitdrukkingen die waarschijnlijk niet de bedoeling van de scenarist waren. Maar laat dit de pret niet bederven. Hier lees/kijk je vlot over omdat het verhaal soms met zo een rotvaart vooruitgaat dat je die details gewoon over het hoofd ziet.
De cliffhanger zorgt ervoor dat het volgende deel veelbelovend kan zijn. Dit derde deel verschijnt vermoedelijk in juni 2010. Die tijd valt dus nog net te overbruggen.
Conclusie: Dit is de serie die bij elke stripfanaat op het rek moet staan.
Tekeningen: 7,5/10
Scenario: 8,5/10
