stripINFO.be Forum - UGC

Never judge a book by its cover. Een spreekwoord dat zijn oorsprong vindt bij boeken maar dat meestal slaat op alles behalve boeken. En toch...

Sinds een tijdje fascineerde de cover van 'Tschai, de waanzinnige planeet – De Pnume' me. Elke keer trok de kobaltblauwe hoes met de mysterieuze tekening me wel aan, maar steeds had ik genoeg ander materiaal om mijn budget van die week te vullen. Deze week was het toch eens tijd om er wat dieper op in te gaan en nodigde ik deel een en twee uit om lid te worden van mijn nederige verzameling.

De serie is gebaseerd op een science fiction quadrologie van Jack Vance. Een mens met een vlotte pen, zo blijkt als je zijn bibliografie er op naslaat: op zijn schouw staan er, naast een paar andere beeldjes, ook een Hugo en een Nebula Award, naast de kerstkaartjes van zijn goede vriend Frank Herbert (Dune). De man gooit hoge ogen als het op Sci-Fi aankomt en de stamboom van deze reeks is dus alvast goed gedekt.

De hoofdprotagonist in dit verhaal is Adam Reith. Reith is samen met tweeduizend anderen van de aarde vertrokken als antwoord op het eerste buitenwereldse contact. Samen met kunstenaars, ingenieurs en religieuzen, vertrok hij met zijn unit (S.E.A.L.S) richting afzender om daar, na tweehonderd jaar reizen (eventjes een uiltje knappen in de diepvriezer) vlak boven de planeet afgeschoten te worden. Adam is de enige overlevende en ontmoet al gauw menselijke wezens. Helaas (of gelukkig, anders was het maar een vervelend verhaal geworden) barst de planeet van de verschillende volkeren. Sommige zeer menselijk, andere alles behalve.

Het verhaal van het eerste boek voelt echt synthetisch aan. Reith ontmoet een deerne en twee plaatjes later wordt ze al vermoord omdat ze met hem in een diepe innige omhelsing gezien werd. De tijdslijn gaat vooruit in horten en stoten. Het voelt aan alsof de makers steeds een vast aantal pagina's wensten te vertalen naar een blad. Had ik maar één aflevering gekocht, dan had ik nu al afgehaakt. Maar aflevering twee ging al heel wat beter. De karakters worden wat uitgediept, al reageren ze soms eerder houterig. De wereld van Tschai wordt wat duidelijker en je begint een idee te krijgen van waar dit naartoe gaat.

De tekenstijl viel ook niet onmiddellijk in de smaak. Sommige van de beesten op deze vreemde planeet lijken echt onnatuurlijk en wat me nog het meest stoorde, was het feit dat qua gezichten, de hoofdfiguur het slechtst was getekend (in mijn nederige opinie als niet-tekenaar). Maar opnieuw, vanaf boek twee stoorde het me minder, terwijl de tekenstijl niet echt veranderde (Adam had ondertussen wel een scheermes gevonden, misschien heeft de tekenaar problemen met stoppeltjes).

Conclusie: De wereld van Tschai is rijk, zeer rijk, misschien te rijk. Vance schreef 4 boeken van om en bij de 200 pagina's. Dit vertalen naar 8 strips van 50 pagina's is misschien een project dat gedoemd is om te eindigen in de middelmatigheid. Hou je van dergelijke sci-fi scenario's en ben je bereid om wat water in je wijn te doen hiervoor, dan is Tschai misschien iets voor jou. Tschai zal een beetje zijn zoals een soap opera met je nieuwe vriendin bekijken. In het begin vindt je er niks aan maar om toch een goed punt te scoren met je nieuwe vlam, doe je je best om te begrijpen wat er gebeurt. Na aflevering drie heb je al wat affiniteit met de karakters en na aflevering tien zie je al die foute situaties niet meer.

Goede bespreking, Belgatom. Ook ik twijfel reeds lang om de albums aan te schaffen, maar de eerder negatieve kritieken houden me tegen. Ook nu nog ben ik eerder terughoudend, hoewel je bespreking positief evolueert. Ik kijk dan ook uit naar je recensie over delen 3 en 4. Wie weet trekt die me over de streep?

Cheers Iyo.

Het is echt een middelmaatje. Maar ik vind dat om het goede te waarderen, moet je nu en dan eens iets dat minder is lezen. Teveel van het goede en je referentie is naar de knoppen. Ik heb het gelezen en ben blij dat ik Tschai nu als referentie heb. Met wat ik tot nu toe gelezen heb, zou ik niet durven aanraden om het te kopen. Toch niet nieuw, maar als je ze kunt vinden in de bib of tweedehands, het proberen waard.

Ik heb in een ver verleden de boeken van vance ooit eens gelezen, en dat geeft je echt wel een andere kijk op deze reeks. Afgaande op de kritieken is die eerder negatief, maar voor mij is het net het omgekeerde.De verstripping roept oude herinneringen aan het verhaal op, geeft verassingen omdat de beelden in je geheugen er helemaal anders uitzien dan in de strip en geeft je zin de oorspronkelijke verhalen te herlezen.
De "slordige" tekenstijl houd je wakker en geeft een extra dimensie aan het verhaal, en ook de "slordige" verhaalopbouw is wat mij betreft helemaal in overeenstemming met de sfeer van het origineel.
Ik vond en vind dit een uitstekend reeksje, maar waarschijnlijk niet voor mensen die alleen de strip willen lezen, of aan de andere kant alleen een "natuurgetrouwe" verstripping tolereren.

Ik heb de originele boeken van Vance ook gelezen en was daar aardig van onder de indruk. Ik wachtte dan ook in spanning op de verschijning van de reeks bij Daedalus. Maar bij mij juist het tegenovergestelde. Bittere teleurstelling... broddelwerk.

Zo'n beetje hetzelfde gevoel als ze van een favoriet boek van je een draak van een film hebben weten te maken.

Ik heb het al gezegd: ik ken de boeken niet, maar de strips voelden aan als een slordige aframmeling van te veel gebeurtenissen op te weinig tijd waardoor niets (noch de personages, noch de gebeurtenissen) goed uitgewerkt zijn. Zeer flauwtjes.

Ik ken de boeken ook niet.
De strips vielen me ook snel tegen. Ik kan me vinden in de omschrijving van Surya, slordig en oppervlakkig. :(
Ik heb intussen afgehaakt. (Er uiteindelijk nog 4 in mijn kast staan, terwijl ik het na 2 al gezien had :rolleyes: )

Veter, je mag me altijd die andere 2 opsturen zunne. ;)