Omdat de twee vorige delen me enorm gesmaakt en geraakt hadden, heb ik reikhalzend zitten uitkijken naar dit derde deel.
Voor ik begin, wens ik mijn excuses aan te bieden aan de scenarist voor
mijn opmerking over hoe de tweede moordenaar er in het vorige deel,
De tweede messteek, bijgesleurd werd. Stilaan wordt het duidelijk waar Stephen Desberg naartoe wil: beetje bij beetje komt een complot aan het licht, dat een enorme impact op het geïnvesteerde bedrag van de deelnemers eraan heeft. Maar het is niet zo dat hier alles uit de doeken wordt gedaan waardoor deel 4 overbodig zou zijn, integendeel, ook al krijg je een vermoeden van wie de vierde messteek toediende aan Cassio, toch blijven er genoeg items over die je op een dwaalspoor brengen.
Over wat er gebeurt in dit deel wens ik niet uit de biecht te klappen (we zitten tenslotte al aan het voorlaatste deel van deze reeks), maar ik wil de makers nog wel even compllimenteren met de geschiedkundige accuraatheid van deze reeks. De beelden van de Romeinse Tijd die de twee creëren, komen overeen met de losbandigheid die toen in bepaalde kringen heerste. De personages van toen wentelen zich in een weelde van seks en geweld, terwijl die van het heden afrekenen met het ene na het andere onopgeloste mysterie, onder andere betreffende de geneeskrachtige kruiden. Ook wordt er meer en meer duidelijk over de krachten van Cassio, waar dat toe zal leiden is voorlopig nog de vraag.
Eén Big Blunder moet ik toch vermelden omdat deze zo snel in het deel voorkomt. Waar het in het eerste deel professor Biurgi was die het luikje waarachter de potjes met kruiden zitten, ontdekte (en bij het openen bijna een rots op zijn donder krijgt), zou het in dit deel plots Ornella Grazi zijn die het luikje voor het eerst gevonden en (probleemloos) geopend heeft.
Het vierde deel belooft een slot te worden met een oplossing van deze puzzel vol verrassingen. Ook al wordt in deel drie één en ander duidelijk en begin je ook de vorige delen beter te begrijpen als je ze achteraf herleest, toch mag je vermoeden dat er nog een einde buiten verwachting aan zit te komen. De manier waarop Desberg je in het ongewisse kan laten door zijn manier van vertellen, zorgt ervoor dat je met spanning door de pagina's bladert in de hoop op verduidelijking, maar die houdt hij achter voor de afsluiter. Hopelijk wordt het geen
Monster-herhaling met een zodanig einde dat je op je honger blijft zitten.
Ook hier weer een dikke 8,5 op tien voor het Scenario en een 8 voor de tekeningen. Net als in deel 1 krijg je namelijk weer de indruk dat de personages wat houterig overkomen.
