stripINFO.be Forum - UGC

Ik ben met gemengde gevoelens aan deze reeks begonnen. Met Kenia had Leo me een beetje verrast, het was niet wat je had verwacht van iemand die reeksen zoals Aldebaran en Betelgeuze op zijn palmares staan heeft. Meer zelfs: Kenia heeft me teleurgesteld.

Paul is een jongeman die naar Altair-3 reist samen met zijn moeder en zuster. Ze gaan naar de ver gelegen planeet om er zich te herenigen met hun vader, die vroeger vertrokken is om te zorgen voor huisvesting. Eenmaal aangekomen op de luchthaven blijkt dat hun vader niet komt opdagen. Ook krijg je dadelijk het gevoel dat Altair-3 niet zo veilig is als je wel had gedacht. Mede daardoor leren ze Mr. Stepanerk kennen, een buitenaards wezen die het meeste weg heeft van een over ontwikkelde kreeft. Mr. Stepanerk is ook niet afkomstig van Altair-3 en is zelf op expeditie op deze planeet. Zijn voorgevoel en intelligentie maken van hem een nuttig reisgezelschap.

Ik ga de delen toch even opsplitsen om ze inhoudelijk te bespreken.
Deel 1 kent een aangename start, de karakters worden op redelijke wijze geïntroduceerd en de nieuwe wereld wordt op een aangenaam tempo uitgelegd. Vooral de inbreng van de stepanerk is een mooi middel om de saaie stukken die zich anders zouden voordoen wat geanimeerder te maken. Wat er in alle maten aanwezig is, van persoonlijke tot intergalactische, is mysterie. Het verhaal neemt je op avontuur en laat je achter met heel wat vragen.

Deel 2 dan. De zoektocht naar de Vader van Paul gaat verder en neemt de protagonisten naar nieuwe plaatsen. Wat me echt gestoord heeft in dit tweede deel is de snelheid waarmee de avonturen van Paul verteld worden. het lijkt alsof Leo meer pagina's nodig had gehad om dit op een goede manier te doen. Het maakt dat dit deel met een rotvaart vooruitgaat en het komt zeker niet het verhaal ten goede.

Franck Picard is de tekenaar van dienst in dit epos. Hij creëert een wereld naar de standaard van Léo. Hij maakt dat Altair-3 een gedegen indruk en redelijk gedetailleerde wereld na laat. De karakters zijn goed weergegeven en niet zo houterig als bij Léo zelf. Ondanks dat hij de standaard volgt merk je dat Franck aan het geheel toch zijn eigen touche geeft.

Indien deel 3 weer van hetzelfde niveau wordt als het eerste deel, dan kan deze reeks nog de goede kant uitgaan en zich boven de middenmoot plaatsen. Anders zal ik misschien toch weer een beetje teleurgesteld worden, want stiekem ben ik toch een grote fan van het schrijfwerk van Léo.

Jah, na het lezen ook het gevoel van "wat moet ik hier nu mee". De tips and tricks van een Leo zijn goed te herkennen en worden idd duidelijk uitgewerkt, maar het verhaal kan me niet zo boeien. Vooral die Mr Dep. is me er net over. Die geeft me het gevoel dat hij daar aanwezig is in het geval dat de scenarist vast loopt met zijn scenario en niet goed weet hoe dit op te lossen.

Enfin, deel 3 zal ik waarschijnlijk ook nog aanschaffen, mezelf kennende. 8)