http://www.stripinfo.be/images/strip/strip_96938.jpgGisteren een vertoning van de animatiefilm
Waltz with Bashir bijgewoond.
Ik had de strip al een tijdje in huis, maar nog niet aan toe gekomen om te lezen. Nu leek het me een goede kans om deze verschillende media in de 'juiste' volgorde te bekijken.
Ik wist al zijdelings wat van het verhaal af, maar de voorafgaande introductie vond ik toch boeiend, en ik had er tijdens de vertoning ook wat houvast aan, vooral in historische zin.
Het verhaal ga ik niet uit de doeken doen, dat moeten jullie lekker voor jezelf gaan uitzoeken, het volstaat te melden dat het hier een situatie betreft gelijkend op wat de Nederlandse strijdkrachten hebben meegemaakt met
Srebrenica, maar dan in het geval van Israëlische strijdkrachten in Palestina.
Wat mij vooral trof in de film, waren de kleurstelling, het gebruik van licht en de muziek.
De kleuren gaven de film een surrealistische sfeer, die ik zeer goed vond passen bij het verhaal. De geel oplichtende luchten ga ik nooit meer vergeten!
Zowaar nóg beter vond ik hoe licht en lichtinval werden gebruikt...
Eigenlijk in elk geval waar licht belangrijk was, zag je hoeveel aandacht eraan was besteed. Of het nu een sterrenhemel, een bundel uit een zaklamp of schaduwen in het bos betrof, ik heb er ademloos naar zitten kijken! Ook de reflecties in bijvoorbeeld water en in een paardenoog waren prachtig!
Waar ik de muziek in Persepolis een aanfluiting vond vanwege het kunstmatig vertalen van genres, werd ik hier overdonderd door de keuzes van de makers! Hier word elk beeld ondersteund door een krachtig geluidsbeeld, hoe zacht het vaak ook was...
De keuze voor duistere ambient en tapijten van minimal klassiek in het straatje van Philip Glass, zorgen ervoor dat de film aan intensiteit wint.
Ook het tijdsbeeld wordt met de muziek goed weergegeven (P.I.L.'s 'this is not a lovesong'!)
Helaas vond ik de film ook wat minpuntjes hebben...
De bewegingen zijn erg sloom, alsof ze, om de animatiekosten te drukken, minder beeldjes per beweging hebben gebruikt, zodat alles nét wat te langzaam beweegt! Erg vreemd vond ik dat.
In sommige scenes paste het wel, maar die waren sterker geweest als dit effect sporadisch was gebruikt...
Ook de verhouding van lichaamsdelen en de houdingen kwamen regelmatig onnatuurlijk over.
Ik zou zelfs geneigd zijn om te hopen dat er ooit een remake van gemaakt wordt, waar wél een budget beschikbaar is om deze minpuntjes te corrigeren...
Waar ik verder wel van schrok, is het feit dat, ondanks dat de film me zeker raakte, ik tóch niet erg geschokt meer raak van zulke gebeurtenisen...
Al met al denk ik dat ik meer zal 'genieten' van de strip, aangezien ik daar meer vrijheid heb om het tempo te bepalen en de beweging in te vullen...
Maar ik ben toch content dat ik de film heb gezien.
