Zoals gewoonlijk stond ik weer eens te graaien in de bakken met tweedehands strips. Aangetrokken door de mooie tekeningen liep ik met het zoveelste deel 1 naar de kassa. Na lezing ging ik op internet zoeken naar het vervolg, waarbij mijn vrees bevestigd werd: deel 2 werd nimmer uitgegeven. Het zal wel met de oplagecijfers te maken hebben dat het vervolg niet in het Nederlands werd uitgegeven. Wat gebeurt dat toch vaak. Ik vind dit een kwalijke houding die de uitgevers zich veroorloven. De klant is duidelijk geen koning en dat zal hij onder het uitgeversdespotisme ook nooit worden.
Op grond van dit eerste deel durf ik de tekeningen als goed en fantasievol te bestempelen. Hoewel ik hele verhaal niet op zijn merites kan beoordelen kan ik wel stellen dat het gegeven zeer origineel is. Het gaat hier om een huwelijk tussen sciencefiction en fantasy.
In een mensenwereld die overal op een onbekende planeet zou kunnen zijn, heeft in het jaar 1000 een bloedige omwenteling plaatsgevonden. Op dit tijdstip, het jaar der genade genoemd, heeft een nieuwe regime de macht aan zich getrokken en de plaatjes suggereren dat dit geen sympathiek regime is. In de voorafgaande maatschappij bestaat ergens een soort fabriek waar zeer geavanceerde levensgrote poppen of marionetten worden gemaakt, eigenlijk androïden of robots. De productie wordt enkel en alleen geleid door de botte en humeurige meester-poppenmaker mister sir Crumpett's. Sir Crumpett's probeert al jaren een pop te maken met het feeënoog en dat wil maar niet lukken. Jam, een mannetjespop en een van Crumpett's laatste mislukkingen (die lopen allemaal geheel of gedeeltelijk afgemaakt door de fabriek), ontdekt tussen de vele afgekeurde modellen een mooi vrouwtje en ziet in haar ogen dat sir Crumpett's, zonder het te weten, zijn doel allang had bereikt. Jam weet zijn schepper van zijn vondst op de hoogte te brengen, die terstond aan het werk gaat om deze pop te voltooien. Crumpett's meesterwerk is gereed op het aanbrengen van de mond na en Jam heeft de mooiste mond uit de voorraad opgezocht. Op dit moment dringen de gewapende revolutionairen de fabriek binnen om alles grondig te vernietigen. Het is het jaar der genade.
Twintig jaar later, in een entourage die in de strip zelf als neobarok wordt bestempeld, is in de metropool Carlotta, gebouwd op de brokstukken van de antieke wereld, een stadsdeel volledig bestemd voor de zwaarbewaakte musea met specimen uit de vroegere tijd.
Het verhaal begint met de als ninja uitgedoste Jam die in een van de musea inbreekt, een buitengewoon gevaarlijk karwei zoals weldra zal blijken. Jam blijkt op zoek te zijn naar zijn fee vindt die ook. Hij weet aan zijn achtervolgers te ontsnappen, waarbij hij echter een van zijn armen verliest. In een louche hotel komen we hem weer tegen met in zijn hand een doosje met de mond van Fee. Hij maakt duidelijk plannen om zijn Fee te bevrijden en te voltooien. Wat voor plannen dit zijn, zullen we niet aan de weet komen.
Goede tekenwerk, een zeer verrassend verhaal en toch is het niets geworden. Waarom?
Geplaatst op 27/06/2006
Citeren
