stripINFO.be Forum - UGC

Wat hebben deze albums gemeen, behalve dat ze beide nogal belegen zijn (ik kwam ze tegen in de tweedehandsbakken)?
1. Beide reeksen zijn niet verder gekomen dan deel 1 (in ieder geval in het Nederlands).
2. Denis Bodart is de tekenaar en het waren zijn tekeningen die mijn aandacht trokken.

Detective Dombret, deel 1.

We zien hier realistische tekeningen, waarbij de kunstenaar zich beperkt tot wat echt belangrijk is. De personages hebben iets karikaturaals: de tekenaar wil in de eerste plaats typeren, zonder daarbij te overdrijven. Ondanks het gebruik van plakken en stippen, zijn de lijnen en vooral de krassen het meest opvallend. De tekeningen doen hier en daar aan etsen denken, ze zijn niet echt mooi maar bovenal persoonlijk.
Het verbaast me telkens weer, dat alleen de weergave van de essentie tot zo verschillende resultaten kan leiden. Hugo Pratt en Hans Kresse (naarmate hij ouder werd) deden hetzelfde, maar ... hoe anders.
Op de achterzijde van het album staat vermeld dat Denis Bodart nooit enige tekenopleiding heeft genoten. In de 'comiclopedia' van lambiek.net lees ik echter dat Bodart studeerde bij St. Luc te Brussel. Wat is er nu waar?

Het verhaal is minder apart dan de tekeningen, maar is toch zeker geen doorsnee. Het is vooral de sfeer die het doet. Een artistiek, enigszins decadent milieu waarin de waanzin toeslaat. De moorden die hieruit voortkomen moeten door Dombret worden opgelost.

Een strip die ver uitsteekt boven de middelmaat.

De mutanten, deel 1.

Ook hier laat Bodart zien dat hij uitstekend kan tekenen, maar de stijl mist het persoonlijke dat we bij 'Dombret' zagen. Het karikaturale is verdwenen. Ik vraag me af wat hem tot deze verandering heeft gebracht. Of het aan het onderwerp ligt weet ik niet, maar de tekeningen doen erg denken aan 'Ravian'. Evenwel, ook hier ziet hij kans met een streepje de essentie te raken.

Het sciencefictionverhaal is beslist origineel en niet van humor gespeend, maar te complex om met een album te kunnen volstaan. Het voortdurende gerijmel is een beetje irritant, maar er wordt goed verteld, in woord en beeld.


Beide albums hebben geen vervolg gekregen en ik vraag me af waarom. Aan de kwaliteit kan het niet gelegen hebben. Kennelijk was de belangstelling en derhalve de afzet onvoldoende. Blijkbaar vind ik strips de moeite waard die een meerderheid niet waardeert. Ik heb veel eenzame eerste delen in de kast staan.

Vanwaar deze recensie van twee strips die je alleen nog maar op rommelmarkten kan terugvinden of in de tweedehands bakken bij de SSZ?

Wat niet wegneemt dat ook ik deze twee delen schitterend vindt. (heeft de mutanten niet wat weg van Orphanimo qua tekenstijl was een onmiddelijke bemerking die ik had bij het ter hand nemen van deze strip? )

Waarom ook niet?

Gewoon. Bij een recensie denk je aan nieuwe strips en niet aan oudere. Maar inderdaad, waarom niet. :P

Ik heb al eens eerder gezegd dat ik erg achterloop. Ik doe mijn best om de achterstand in te halen en daarom snuffel ik op rommelmakten.
Zo heb ik ook nog nooit van Orphanimo gehoord, laat staan gezien of gelezen.

Dan lopen we elkaar wel eens tegen het lijf. Als je iemand al fluitend in de bakken ziet zoeken, dan weet je wie dat is... :))

Ik zal om me heen kijken naar iemand met stekels.

:P :P

Wat ik nu pas zie? Er mist een I'tje in detective.

Ik merk het al. Je zet je stekels reeds op. Maar het 'ietje' staat er.