stripINFO.be Forum - UGC

tekst, tekeningen en inkleuring: Enki Bilal
genre: futuristisch rampenverhaal, een soort götterdämmerung van de falende mensheid

Als er iets ontbreekt bij Bilals schitterende tekenwerk is het wel de klare lijn en dat lijkt me niet toevallig. Bilal verwacht van de lezer, net als bij veel moderne kunstwerken, dat hij of zij zelf het ontbrekende aanvult. De auteur geeft dikwijls slechts aan, de lezer dient zijn geest aan het werk te zetten. Het verhaal is net als de tekeningen geschetst en niet uitgewerkt.

Het is gewoon ondoenlijk om het verhaal uit de doeken te doen; een echt verhaal is er ook niet. De aarde als niche voor de mensheid gaat ten onder door het INFARCT. Het levensmilieu is volledig ontwricht, het einde van de homo sapiens is nabij. Of wij zelf debet zijn aan deze ramp laat Bilal in het midden. Het infarct vindt plaats op een tijdstip waarop een zekere wetenschapper Ferdinand Owles erin is geslaagd, mensen te transformeren (of te muteren) naar dieren en omgekeerd. Wij maken kennis met dolfijnmensen en zo af en toe komt er een naakte man met een poema voorbij, als symbool voor onze dierlijke identiteit. Onze beestachtigheid wordt nog eens gedemonstreerd door enkele kannibalen die een restaurant voor mensenvlees hebben geopend.

Net als in ‘De slaap van het monster’ is er sprake van diverse groeperingen. Zonder ook maar een moment in te gaan op de ideeënwereld van die groeperingen, voel je als het ware Bilals afkeer. In deze strip noemt hij en passant nihilisten en islamisten; er is eerder angst dan afkeuring.

Enki Bilal doet mij steeds weer denken aan Jeroen Bosch, wiens duistere en vaak gruwelijke schilderijen onbestemde emoties bij de beschouwer oproepen. Bilal fascineert mij even zeer als onze beroemde middeleeuwse landgenoot uit Noord Brabant. Staande voor Jeroens schilderijen zie je steeds weer nieuwe details, die vragen oproepen. In deze strip is daar de gejaagde, die op een zebrapaard rijdt waarbij afwisselend de voor- of de achterkant van strepen is voorzien. Ik ben er zeker van dat Bilal hier refereert aan de quagga, die door de mens werd uitgeroeid; de laatste stierf bij mijn weten in 1870. De vele citaten doen je ook vaak afvragen: ‘Waarom haalt de auteur die teksten aan?’
Als Jeroen Bosch u aanspreekt, moet u ook Bilal eens proberen.

NB Ik geloof bij Enki Bilal nooit dat de titel Animal’Z toevallig gekozen is. De A en de Z, begin en einde van het alfabet, de alfa en de omega van het menselijk bestaan. Het zoogdier mens, die tijdens zijn ondergang op het toppunt van zijn kunnen, terugkeert naar zijn dierlijke oorsprong. Het beest in de mens te benadrukken, past volgens mij bij Bilals sombere levensvisie.

Niet Bilal's meest toegankelijke werk, maar zoals steeds zeer fascinerend en een feest voor het oog!

Mooie recensie!
Ik heb genoten van Animal'Z, maar vond het niet zo goed als De Slaap van het Monster of Nikopol, maar dat komt waarschijnlijk omdat het een korter verhaal is - het mocht van mij gerust dubbel zo lang zijn :-)

Alweer een uitstekende recensie, Hans! Zoals de meeste albums van Bilal, zal ik ook dit wel aanschaffen. Dat het album bij de selectie 'De andere strip 2009' zit (lees deze thread), maakt het alleen maar interessanter.

Nikopol... is dat over die vrouw die kan voortplanten met de goden?? is daar geen film van gemaakt??

Bilal heeft inderdaad zelf een film gemaakt die gebaseerd is op de Nikopol trologie (deze film was vorige week nog op TV), maar het is geen rechtsreekse adaptie van de boeken.

leuk om te weten, ik zal waarschijnlijk eerst de boeken lezen voor ik de adaptaie zie

Net zoals de meeste van Bilals werken, kon ik ook dit album best smaken. De tekeningen zijn prachtig, de kleuren passen schitterend bij de sfeer van het hele boek. Na het lezen blijven er meer vragen hangen dan er antwoorden werden gegeven, maar dit stoort geenszins! Een vervolg mag er komen, maar is geen must...

't Is wel met goden (Egyptische) en er komt ook een vrouw in voor - maar van dat voortplanten kan ik me weinig herinneren :-)
... tenzij dat in de film is uitgewerkt (die ik niet heb gezien, shame!)

Je schitterende recensie had me over de streep getrokken om dit album in huis te halen.
Geen spijt van gehad.
Geen strip voor beginners, inderdaad fascinerend en een feest voor het oog. Een sombere post-apocalyptische toekomstvisie die tot nadenken stemt. En paste helemaal bij deze sombere herfstdag, gelezen terwijl de regen door de felle windvlagen tegen de ramen kletterde...