Een bundeling, met hier en daar wat toevoegingen, van diverse artikelen uit even diverse tijdschriften.
Dit is een boek over strips, dus niet in de eerste plaats bedoeld om te amuseren, maar misschien iets om van te leren. Welnu, Joost Pollman heeft duidelijk meer over strips gelezen dan ik en het bleek al snel dat ik echt wel wat van hem kon opsteken.
Geschiedenis heeft mijn grote belangstelling en ik heb vaak gemerkt, dat het heel verhelderend is als een andere schrijver een zelfde gebeurtenis, periode of persoon op een andere manier belicht. Die andere belichting maakt ook ‘Een indruk van echtheid’ bijzonder. De aandacht voor de raakvlakken van het beeldverhaal met muziek en theater was voor mij nieuw. De kijk op belettering en onomatopeeën was toch weer anders dan ik eerder had ervaren. Vanuit een ander perspectief naar de dingen kijken, en erover schrijven, blijkt ook in dit geval verrijkend. De gedachte dat strips kunst kunnen zijn heeft zich weer vaster in mijn geest genesteld.
Dit boek heeft op mij, ondanks de vaak gezwollen taal en het vermoeiende aantal citaten en vaktermen (zo weet ik nog steeds niet wat rhopografie is), een indruk van echtheid gemaakt. Jammer is echter dat de tekeningen als fundament van de strip niet aan bod komen; de stukjes zijn vooral gericht op de taal als tweede pijler van het fenomeen ‘strip’. Het boek vertoont naar mijn zin dan ook te weinig plaatjes.
Verder verbaasde het mij dat in de lijst van aanbevolen striptitels een gewoon boek was opgenomen; ‘De Avonden’ is een geweldig stuk proza, maar beslist geen strip (het hoort in een literatuurlijst voor de middelbare school thuis).
Een tekstloze strip blijft een strip, maar bij tekst zonder plaatjes is er geen strip meer.
Een boek, literatuur of niet, wordt nooit een strip, hoeveel plaatjes je er ook bij maakt.
Geplaatst op 02/02/2009
Citeren
