stripINFO.be Forum - UGC

genre: sciencefiction, retrofiction, mysterieverhalen

De medianen van Cymbiola

Ergens op deze wereld lag het land Cymbiola. Ooit in de tijd bezocht een vreemdeling de stad Cymbiola-Noord. De vreemdeling of ‘de man met de vogel’ sprak met de wijzen van de stad en herinnerde hen aan oude legenden en verhalen waarin sprake was van vogelmensen. Hij overreedde hen een expeditie te sturen naar het punt waar de medianen (geometrische lijnen) van Cymbiola samenkwamen, want op dat punt was volgens de mythe een piramide gebouwd waarvan de sluitsteen ontbrak. Het plaatsen van die sluitsteen, in de vorm van een briljant, zou de zwaartekracht in Cymbiola opheffen, zodat de mensen net als in het verre verleden weer zouden kunnen vliegen. Een groep volgelingen van ‘de man met de vogel’ gaat op pad, de piramide wordt gevonden, de sluitsteen geplaatst, maar door toedoen van de plaatselijke bevolking wordt het doel niet bereikt en komen de leden van de expeditie jammerlijk aan hun einde, op een na.

Anno nu (of wat eerder) is een archeologische expeditie, in een niet eerder onderzocht deel van het Amazonegebied, op zoek naar overblijfselen van een vroege beschaving. Zij stuiten op leden van een eerder vertrokken expeditie, met een doel dat zeker niet wetenschappelijk of archeologisch van aard is. De indianen ter plaatse worden als moderne slaven uitgebuit voor schatgraverswerk, maar op zeker moment komen ze in opstand en doden alle expeditieleden, op een na.

François Schuiten en Claude Renard maken een fantastische strip met prachtige tekeningen, waarbij ze inhaken op het verschijnsel ‘overlevering’ en het verlangen van de mens naar een mythisch verleden, toen we beter, wijzer en machtiger waren. Plaatsen als Atlantis en Shangri-La spreken nog steeds tot de verbeelding en het zoeken is nooit opgehouden. De wens is de vader van de gedachte.
François Schuiten c.a. schrijft vooral mysterieuze verhalen, maar in tegenstelling tot Andreas, zijn er meer aanwijzingen verstopt, zodat ze toch goed te volgen zijn.

Deze strip is de uitbeelding van een droom die de mens vanaf zijn ontstaan gedroomd heeft en nog steeds droomt, want vliegen doen we al en wij reiken nu naar de sterren. Klasse!

Express

De tekstloze ministrip bestaat uit acht tekeningen met een filmische sequentie en een niet nadrukkelijke erotische lading. Het gaat hier meer om een grafische vondst dan om een echt beeldverhaal. Knap gedaan en de lezer mag zelf het verhaal invullen.

De rail

Deze strip is een prelude op ‘De duistere steden’, want ook de stad in dit verhaal vormt een alleenstaande samenleving zonder bindingen met andere gemeenschappen en is geïsoleerd door een deprimerende modderwoestenij. Net als in Urbicande, Samaris en Armilia zijn er andere technische oplossingen en toepassingen, is de maatschappelijke organisatie anders, de sociale structuur verschillend van wat wij kennen. De hoofdpersoon, William Davis, ziet net als later ‘De Archivaris’ zijn vertrouwde wereld instorten.

William Davis een geslaagde politicus (vakbondsman) wordt door tegenstanders geëlimineerd door zijn railwagen in een verlaten gebied te doen stoppen. Davis en zijn railwagen vallen in handen van een revolutionaire groepering, die de macht in de stad wil overnemen om een maatschappelijke omwenteling teweeg te brengen. De polis heeft te maken met een ernstige energiecrisis ondanks het gebruik van enorme zonnepanelen in de ruimte; de astronauten die deze centrales in bedrijf moeten houden behoren kennelijk ook tot het proletariaat. De oplossing van het energieprobleem is gelegen in een door de opstandelingen ontwikkeld paddenstoelenextract, wat naar mijn mening lachwekkend aandoet en daarom niet past bij dit verhaal.

Zo als altijd bij Schuiten is de strip apart, origineel en fascinerend, maar het verhaal is helaas minder geslaagd en een beetje onduidelijk.