stripINFO.be Forum - UGC

Toen Jules Verne's boek 'De reis naar de maan' in 1869 uitkwam, had het publiek duidelijk met sciencefiction te maken. Als dit zelfde boek nu werd gepubliceerd, zou niemand het verhaal als sciencefiction waarderen maar als achterhaald. Iets dergelijks is er met deze strip aan de hand.

In 1825, met die datum vangt het verhaal aan, bestaat er in Engeland een soort MI5 (of KGB) die jonge mensen met bepaalde capaciteiten ontvoert om deze op te leiden tot een combinatie van commando en spion. Deze mensen vormen een geheime dienst, waarvan het bestaan voor vrijwel iedereen in het land onbekend is. Voor zover dit eerste deel duidelijkheid verschaft, heeft deze ondergrondse organisatie het goed met de natie voor, maar dat zou nog kunnen veranderen. De strip vertelt over de kidnapping van enkele jonge mensen, die gedwongen worden een zware en gevaarlijke test af te leggen waarvoor zij gelukkig slagen. Na afloop worden zij gefeliciteerd en beginnen een nieuw leven, kennelijk met een nieuwe identiteit.
Tot zover niets bijzonders. De eerder beschreven organisatie beschikt evenwel over middelen en technieken die ook vandaag aan de dag nog menig employee van de CIA jaloers zouden maken. Een eigen ondergronds emplacement, dat voor de Subway niet onderdoet maar tot op heden nog steeds niet ontdekt is. Een geavanceerd oorlogsschip vol technische geheimen dat, na het overhalen van enkele hendels, in een oogwenk is veranderd tot een vaartuig dat uiterlijk niet van een eigentijds schip is te onderscheiden. Men draait de hand niet om voor een hersenoperatie om een gesjeesde kandidaat zijn ontvoering te doen vergeten; de mislukkeling kan daarna gezond en wel terug naar de maatschappij.

Het idee om een sciencefiction verhaal in het verleden te situeren is origineel, maar het werkt niet. De kracht van sciencefiction is gelegen in de gedachte, dat wat zo onbestaanbaar lijkt mogelijk in de toekomst werkelijkheid wordt. Omdat wat verteld wordt mogelijk zou kunnen zijn, wordt de verteller geloofwaardig. Het is de geloofwaardigheid die bij deze strip ontbreekt. Je weet dat het onzin is en daardoor irriteert het verhaal.
Voeg daar de tekeningen aan toe, die evenmin overtuigen. De ontvoerders dragen pantserkleding die, zo op het oog, elke middeleeuwse smid van schaamte zou doen vluchten, terwijl ze juist geacht worden de techniek van hun tijd voor te zijn. Nog erger is dat het als zeilschip vermomde technische wonder in 1825 de Tower Bridge in Londen passeert, die echter pas in 1894 in gebruik werd genomen. Als je dan op de voorgrond een schip ontwaart (kraak of karveel) dat eind 13e eeuw in gebruik was, vraag je je toch echt af of de tekenaar en de schrijver niet de weg zijn kwijt geraakt.

Een schrijver bedenkt iets wat niet werkt en een tekenaar, die overigens zijn vak wel beheerst, maakt het alleen nog maar erger. Ik kan me niet voorstellen dat een tweede deel hier nog iets aan kan veranderen. Desondanks moet er nog wel het een en ander komen, want de striptitel is nog een mysterie. Nog geen kaper gezien en Alcibiades al helemaal niet.