Uit de begeleidende tekst meen ik te mogen opmaken dat het hier gaat om een strip die bedoeld is om begrip te kweken voor de medemens - speciaal de medemens die moeilijkheden oproept - in een Brusselse probleemwijk. Een stripverhaal dat in zes stukken is gehakt, getekend en geschreven door acht verschillende stripartiesten op basis van een project in samenwerking met de wijkorganisatie. Zo heb ik het tenminste begrepen. Op de achterkant wordt de strip als een 'whodunnit' beschreven en dan denk je aan misdaad en detectives. Het idee vond ik sympathiek, de aanpak origineel, ik heb niets tegen detectives en het album zag er zeer verzorgd uit; kopen dus.
Ook na tweede lezing blijf ik met een onbevredigend gevoel zitten. Ik heb mijn medemens niet beter begrepen en kan me ook niet voorstellen dat dit album enige bijdrage zou kunnen leveren voor het welzijn van de wijk Noordstation. Ik zie de allochtonen niet in de rij staan voor deze strip.
In Bruxxxel Noord mochten duidelijk geen nare mensen voorkomen. De hoeren, inclusief de mannelijke exemplaren, worden sympathiek voorgesteld. De prostituanten zijn best aardige kerels. Wesley, de student van het Sint-Lukas, fraudeert om er met zijn Turkse geliefde vandoor te kunnen gaan, omdat haar moeder, mevrouw Kaçar, haar wil uithuwelijken. De agenten zijn aardig. De Albanese maffia die mensenhandel bedrijft, komt zo vaag in beeld dat je geen kans krijgt voor sym- of antipathie. Zelfs de conservatieve mevrouw Kaçar wordt opeens progressief, en dus sympathiek, als ze tegen het Ghanese hoertje Patricia aanloopt. Voor het hoertje heeft ze begrip, maar niet voor haar dochter, een merkwaardige mentale kronkel. Het verhaal is zo ongeloofwaardig, dat het m.i. onmogelijk tot begrip kan leiden.
Als 'whodunnit' komt Bruxxxel Noord absoluut niet uit de verf. Erotisch heeft Bruxxxel ook niets te bieden, maar ik veronderstel dat dat ook niet de bedoeling was.
Wat blijft er over? Een komisch verhaaltje, waarbij de hoofdpersoon, een bestelwagen, acht keer in de lucht vliegt. Ik moet zeggen: het is een vondst. Humor is het enige wat overblijft, maar er is te weinig van. Ook het tekenwerk rechtvaardigde de prijs niet.
Geplaatst op 10/01/2006
Citeren