In het voorwoord beschrijft Art Spiegelman hoe de samenwerking Auster - Mazzucchelli - Karasik tot stand komt: bijna toevallig. Dat is eh, toevallig, want toeval speelt een bepalende rol in de romans van Auster. Zo ook in 'Broze Stad', het eerste boek van zijn New York-trilogie.
Paul Auster verwierf vanaf eind jaren tachtig enige bekendheid als schrijver, maar dankt die internationale bekendheid ook aan twee films waarvoor hij het scenario schreef, 'Smoke' en 'Blue in the Face', beide met Harvey Keitel in de hoofdrol. Uit 'Blue in the Face' onthielden we dat Madonna wél kan acteren wanneeer ze - níet toevallig - een overjaarse pin-up mag vertolken die niet langer dan twee minuten in beeld komt.
'Het begon met iemand die verkeerd verbonden was...' Hoofdpersonage Daniel Quinn besluit op de telefoon in te gaan en komt terecht bij Peter Stillman, een man die als kind negen jaar werd opgesloten als experiment van zijn geniale vader. Quinn, eigenlijk schrijver, wordt hierbij verkeerdelijk gezien als detective Paul Auster, maar probeert toch diens plaats in te nemen. Zijn opdracht: de pas vrijgekomen krankzinnige vader weghouden bij Stillman.
Wat op het eerste zicht een, zij het atypische, detective lijkt, is in feite een vertelling over identiteit, toeval en taal - enkele van Austers stokpaardjes. Karasik en Mazzucchelli zijn erin geslaagd om het boek van Auster om te vormen tot een vlot leesbare beeldroman, waarin de thema's die aan bod komen wonderwel in het geheel passen: een uitdagende opdracht. De monoloog van Stillman en hoe die werd getekend zal nog lange tijd bijblijven. 'Broze Stad' ook.
Geplaatst op 08/01/2006
Citeren
