stripINFO.be Forum - UGC

De tekst op de cover achteraan van het eerste album in de Stripcollectie van De Morgen luidt als volgt:

"Soms, heel soms, is het de onstuitbare mond-tot-mondreclame die een reeks naar eenzame bestseller-hoogten katapulteert. XIII is zo'n reeks. Toen het eerste album 'Zwarte Vrijdag' verscheen, werden er amper twaalfduizend exemplaren van verkocht. Bij ieder album verdubbelden de cijfers, om ondertussen uit te komen bij een oplage tot ver boven het half miljoen.

In XIII spoelt een drenkeling met totale amnesie aan op een verlaten strand bij een Amerikaans kustplaatsje. Met het Romeinse cijfer XIII dat boven zijn linkersleutelbeen staat getatoeëerd, een in zijn hemdskraag verborgen sleuteltje, een foto van iemand die verdacht veel op hemzelf lijkt en minuscule gezichtslittekens die op plastische chirurgie wijzen, gaat hij op zoek naar zijn verleden.
Zijn zoektocht voert uiteindelijk richting Pentagon en zelfs het Witte Huis. Macht, corruptie, spionage, puritanisme en militarisme, ... Het is de wereld van XIII.

De Vlaamse tekenaar William Vance schiep een realistisch en uitermate gedocumenteerd Amerika waar enkele van de hoofdpersonages niet toevallig gelijkenissen vertonen met Amerikaanse bekenden als Whitney Houston, Paul Newman of Lee Marvin. Zijn research was zo grondig dat zelfs treintabellen, de gordijnkleuren in het Oval Office en militaire emblemen waarheidsgetrouw werden afgebeeld. De eerste cyclus luidt een vertelkunst in die nefast is voor nagelbijters en waarbij de verrassingen zich maar blijven opstapelen."

Graag toevoegen !

Ik ben blij dat jij die tekst overgetikt hebt. :D

http://www.stripinfo.be/strip.php?strip=61303

Zoals met zovele zaken in het leven wordt iets pas echt populair als het in de media komt. Heb je als strip(tekenaar) de kans om hier enkele keren aan bod te komen en ben je dan nog een beetje goed dan zit je gebeiteld.
Spijtig dat er daardoor vele parels in de verdwijnhoek van het grote publiek verdwijnen en daardoor commercieel overbodig worden.
Hopelijk kan een site als deze daar ook iets aan veranderen, elk beetje helpt.

Elf jaar geleden stak Zwarte Vrijdag ook al bij De Morgen, gratis en in lage kwaliteit. De hardcore van deze keer is dus niet echt origineel maar wel een stuk duurzamer en wederom een mooie actie om het beeldverhaal in de kijker te zetten.

Welke strips zou jij graag eens in de spotlights willen zetten, Centauri?

Wel, om te beginnen welke strips zou ik niet willen in de kijker zetten, dan denk is direct aan XIII, waarom ? Zeer goede reeks die ik volledig heb, dus niets tegen XIII, in tegendeel zelf , maar ze kunnen beter nieuw talent promoten dat bij het grote publiek nog niet zo bekend is dan de grote reeksen die al bekend genoeg zijn nog extra te promoten.

Voor ik jaren gelden met de verschillende Talent reeksen startte, las ik ook de me meer standaard strips die men in elke supermarkt kon kopen.

Daarom denk ik juist dat men meer gewaagdere titels en zeker en vast minder bekende moet gebruiken.

Maar ik kan er zo niet direct wat titels op plakken, zal me er nog wat in moeten verdiepen.

Je kan nu de volgende (Largo Winch, "De erfgenaam") knippen en plakken ...

Van een verrassing gesproken. Toen de achtentwintigjarige Belg Philippe Francq in 1989 bij Europa's bekendste scenarist Jean Van Hamme (XIII, Thorgal) bedelde naar een scenario, kreeg hij prompt diens vijfdelige romanreeks Largo Winch: Le Group W aangereikt. Een non-conformistische miljardair in spijkerbroek komt daarin aan het hoofd te staan van een invloedrijk financieel consortium. Maar waar de romanreeks relatief onopgemerkt bleef, groeide de stripreeks uit tot een monstersucces, met bij elk nieuw deel een oplage van meer dan een half miljoen en een lezerspubliek in alle lagen van de bevolking. Want niet alleen actie, spionage en avontuur waren de kernwoorden, ook het internationale economische reilen en zeilen kreeg een prominente rol, niet in de laatste plaats dank zij Van Hammes verleden als econoom.

Dit eerste album toont aan hoe Winch de overstap maakt van een Turkse gevangenis naar een luxueus New Yorks penthouse, hoe hij als vermeend moordenaar plots één van de rijkste mensen op aarde wordt en hoe de stank van de cel ook in het zakenleven doordringt.

Francq, die één jaar nodig heeft om een album uit deze hyperrealistische reeks te tekenen, omschrijft zijn oogappel als de James Bond van de stripwereld. Winch ontleende ondertussen zijn naam aan een Toyota-terreinwagen, terwijl zijn gezicht centraal stond in Christian Dior-publiciteit. Na de Amerikaans-Canadese tv-serie staat er eveneens een eerste Winch-film op stapel. Nu bij uw krant, binnenkort in de bioscoop.

Bedankt!

http://www.stripinfo.be/strip.php?strip=61305

Tot volgende week ... :D

De volgende: "De Schorpioen, 1. Het teken van de duivel" :

Rode krijgsmonniken, een omgekeerd kruis, een vermoorde paus, gifmengsters en een sabeldragende Casanova. In de sfeervolle mantel- en degenreeks 'De schorpioen' nemen de Zwitserse tekenaar Enrico Marini en de Belgisch-Amerikaanse scenarist Stephen Desberg hun lezer mee door de catacomben van het Vaticaan in de zeventiende eeuw.

De reeks is gelinkt met Desbergs eigen religieuze achtergrond. Als gevolg van de duivelobsessie van zijn erg gelovige moeder, boog hij zich sinds zijn achttiende levensjaar over boeken waarin het ontstaan van het christendom, de hemel en de hel ter sprake kwamen. De vragen die hij zich toen stelde komen terug in deze avonturenreeks, aangedikt met eeuwenoude legenden: werd Petrus ondersteboven gekruisigd ? Is hij wel begraven in Rome ? En had Jezus echt de intentie een kerk op te richten ?

Dat 'De schorpioen' enkel een historische reeks is, willen de auteurs echter niet gezegd hebben. Niet toevallig werd een rode draad gekozen waarbij heel wat gebeurtenissen uit die tijd erg nauw aanleunden bij de huidige maatschappij, zoals de opkomst van extreem rechts en religieuze fanatici.
In volgende delen zal tevens blijken dat hun aanpak niet echt religieus, maar eerder humanistisch van aard is. Centraal staan daarin de drie religies, meer bepaald wat hen onderscheidt en wat hen opnieuw zou kunnen samenbrengen. Spanning gegarandeerd. Tekenaar Marini spekte zijn hoofdpersonage met elementen van Zorro, Scaramouche en Errol Flynn.
Zijn fenomenale sfeerschepping en inkleuring bevatten een flinke dosis symboliek. Lichtbruine tinten overheersen deze reeks, met als uitschieter opvallend rood dat staat voor slechte mensen, zoals de kardinalen en de krijgsmonniken. Een uitermate gesmaakte cloak & dagger. Avontuur met een grote A.

Alweer bedankt.

http://www.stripinfo.be/strip.php?strip=61306

Alweer een week verder: I.R.$. (deel 1) De mazen van de wet

"Het I.R.S., oftewel de almachtige en gevreesde Amerikaanse belastingdienst, loopt ieder jaar tot in de miljarden dollars mis door inventieve witwas-praktijken die in de richting wijzen van ondermeer drugkartels, militaire eenheden, hooggeplaatste politici, industriële of financiële multinationals. Een speciale dienst binnen die almachtige overheidsinstelling tracht het verdwenen geld te lokaliseren en te innen.
Special I.R.S.-agent Larry B. Max geniet een status die slechts weinigen is gegund. Zijn volmachten lijken onbeperkt, hij werkt actief samen met zowel de CIA als de FBI en kan ook ver buiten de Amerikaanse grenzen optreden.

In het eerste album, met de niets aan duidelijkheid over te laten titel 'De mazen van de wet', jaagt hij achter joods geld en Zwitserse bankarchieven die een heel ander licht kunnen werpen op een van de rijkste en meest vooraanstaande inwoners van de VS: ex-holocaustoverlevende Mosje Geldhof.

Scenarist Desberg startte deze politiek-financiële thriller om aan te tonen hoe de Amerikaanse fiscus werkt, alsook om de reusachtige illegale geldtransacties bloot te leggen die dagelijks, nagenoeg onzichtbaar, de wereld rondgaan. Zijn hoofdpersonage Larry B. Max mag zich dan als een koelbloedige, gefortuneerde playboy gedragen, ook hij ontsnapt niet aan zijn innerlijke demonen. En laat het nu net die zwakheden zijn die hem steeds meer parten zullen gaan spelen ..."

De database is weer wat tekst rijker...
Dank.

Deel 5: Pin-Up: Remember Pearl Harbor

Poison Ivy, heet ze. Een sterke, sensuele jonge vrouw die, hoewel ze alleen op papier bestaat, menig jongenshart sneller doet kloppen. Zo ook voor het bataljon G.I.'s dat zich ten tijde van de aanval op Pearl Harbour op haar suggestieve (propaganda) stripjes stort. Eén van hen, de jonge Joe, komt gehavend uit de strijd in de Pacific en moet zich na een maandenlange overlevingstocht op een verlaten atol opnieuw leren aanpassen aan de bewoonde wereld. Zijn obsessie voor Poison Ivy's krachtige persoonlijkheid doet hem twijfelen aan de liefde voor zijn onschuldige vriendin Dottie. Een breuk lijkt onafwendbaar. Maar het verschil tussen Dottie en Poison Ivy blijkt slechts een kwestie van haarkleur...

Pin-Up is een ode aan het verschijnsel pin-up en tevens een hommage aan de legendarische Amerikaanse striptekenaar Milton Caniff, geestesvader van de oorlogsklassieker 'Terry and the Pirates'. Niet alleen draagt de tekenaar van Poison Ivy de voornaam van Caniff, ook verwerkten de auteurs van Pin-Up elementen van diens leven in de strip. 'Een toegevoegd realiteitsaspect' noemen de heren het.
Daarnaast hadden de auteurs voor hun reeks komedies in gedachten van Ernst Lubitsch ('Angel', 'Heaven Can Wait' en 'To Be Or Not To Be') en Mankiewicz ('The Barefoot Contessa' en 'The Ghost and Ms. Muir') en Frank Capra ('Mr. Smith Goes To Washington' en 'It's a Wonderful Life') en wilden ze erotiek en sensualiteit combineren.

Pin-Up is een waanzinnig mooi gestileerde reeks, overgoten met smaakvolle erotiek en sensualiteit, en de heerlijke zwarte humor waar scenarist Yann bekend mee geworden is. Van opwinding naar spanning en terug. Opnieuw en opnieuw.

Alweer bedankt voor het tikwerk! :)

Deel 6: Blacksad, Ergens tussen de schaduwen

Innemende herten, pedofiele ijsberen, racistische poolvossen, gokkende eksters en in het midden van dat alles ... één rechtschapen kater. De jonge antropomorfe reeks Blacksad is een stripcrimi om U tegen te zeggen. Het titelpersonage is een koelbloedige kater met het hart op de juiste plaats. Zijn functie als privé-detective gebruikt hij in de eerste plaats om rechtvaardigheid na te streven, maar in een stad als de zijne kan het niet anders dan dat ook hij daarbij moet slalommen tussen begrippen als ethiek en wraak, corruptie en eerlijkheid. Het beschaafde wezen dat hij ooit dacht te zijn, krijgt rake klappen.

In het eerste album 'Ergens tussen de schaduwen' onderzoekt Blacksad de moord op een topactrice die ooit zijn geliefde was. Zijn speurzin drijft hem richting de machtigen, zij die de stad beheren en naar hun poot zetten. Zijn doelstelling: een bevredigend einde aan zijn nachtmerrie brouwen.
Volgens scenarist Canales en ex-Disney tekenaar Guarnido bestond de opzet van hun reeks, die overduidelijk zijn inspiratie vindt in de film noir, de dierenfabel en zelfs de commedia dell'arte, erin om op een acceptabelere en leukere manier onze eigen menselijke problemen aan te kaarten.

Blacksad zelf verwijst naar de klassieke stripheld Alack Sinner van het Argentijnse duo Muaoz en Sampayo. Een geniaal getekende reeks waar elk personage een vachtje, een verenkleed of schubben bezit, maar waar de mensen achter dat alles zich gedragen als waren het beesten. Een absolute aanrader. Miauw !

Nogmaals bedankt voor het tikwerk!

Deel 7: ApocalypseMania - 1. De kleuren van het spectrum

In het jaar 2009 wordt de wereld opgeschrikt door vier immense lichtbundels die vanuit het heelal terechtkomen in de Verenigde Staten, Turkije, Senegal en Groenland. Aan speculaties over andere dan menselijke levensvormen komt abrupt een eind. Verbijstering maakt snel plaats voor paniek wanneer blijkt dat het leger met bruut geweld moet optreden tegen vreemde bloeddorstige monsters die uit de lichtstralen lijken te ontsnappen.

De enige die licht in de duisternis kan werpen is een zekere Jacob Kandahar, een man die over een absoluut geheugen beschikt en bekend staat als de intelligentste mens op aarde. Hij heeft zo zijn eigen theorie over de monsters en lichtbundels en wordt geholpen door de journaliste Hannah Osternik, een getuige van het eerste uur die over meer informatie beschikt dan ze wil prijsgeven.

Met populaire onderwerpen een intelligente stripreeks opzetten, het is niet iedereen gegeven. Maar met deze mini-reeks is ex-France 2-journalist Laurent F. Bollée daar zonder meer in geslaagd. Hij overgoot zijn scenario met een flinke portie fantasy, wat resulteert in een eigentijds, origineel en nieuw soort genre science fiction. Tekenaar Philippe Aymond (Lady S.) toont zich de perfecte vroedvrouw door diens papieren kindje een stijl en inkleuring mee te geven die het verhaal nog meer opjagen. Bij momenten verbijsterend origineel.

Dank voor het onvermoeibare tikwerk. :)

Nog vijf albums te gaan !!

Deel 8: Black Op 1

De Belgisch-Amerikaanse scenarist Stephen Desberg is altijd al geïnteresseerd geweest in de internationale politiek, vooral dan in de Amerikaanse manier van politiek voeren. Maar in Black Op drijft hij die interesse, en het daarbij gegroeide wantrouwen tegen de Bush-administratie, wel erg op de spits. Samenzweringstheorieën, daar gaat het hem om in deze spannende spionagereeks, waar niets is wat het lijkt.

Via de levensloop van één ambitieuze en idealistische jongeman, Floyd Whitman, laat hij op geloofwaardige wijze zien hoe de CIA de Russische maffia, gewelddadiger dan ooit, opnieuw in het zadel helpt met maar één doel voor ogen: het binnenlandse communisme beter te bestrijden en uiteindelijk te verdrinken in een zee van dollars. Althans, zo luidt de officiële verklaring.
Het verhaal start in 2003 wanneer CIA-agent Whitman onderzoek doet naar de Lazenby Corporation, een duister advocatenkantoor dat bekend staat om zijn connecties met ondermeer de politiek en de Russische maffia. Het is door hun tussenkomst dat een Republikeinse president eerder dat jaar aan de macht is gekomen. In de maanden voor de verkiezingen sloegen ze erin om met brute intimidaties de zwarte bevolking, waarvan tachtig procent voor de Democratische presidentskandidaat stemt, af te raden naar de stemlokalen te trekken. Pas later blijkt de geforceerde overwinning van de Republikeinse president een ander doel af te dwingen: na zijn ambtstermijn wordt van Amerika's hoogste politicus 'iets' verwacht dat enkel een Republikein kan inlossen.

Black Op is een uitermate actuele thriller/spionagereeks die leest als een trein en in de beste Hollywood-traditie aan het witte vel werd toevertrouwd - denk aan Robert De Niro's 'The Good Shepherd'. Het realistische tekenwerk van Labiano (Dixie Road) stuwt deze reeks naar ongekende hoogten.

En u die dacht dat de Koude Oorlog een stille dood was gestorven ...

Bedankt voor de voorbereidende werkzaamheden.

http://www.stripinfo.be/strip.php?strip=61326

Deel 9: Chinaman (1) De berg van goud

'Het is allemaal niet zo rooskleurig voor de gelen', omschreef scenarist Serge Le Tendre deze reeks. Dat is een understatement. In het midden van de negentiende eeuw leed China zo erg onder de economische en politieke crisis, dat heel wat Chinezen hun geluk wilden beproeven in de goudaders van West-Amerika. De blanken stelden Californië als een paradijs voor, waar het goud voor het oprapen lag. De waarheid was anders. Eenmaal gearriveerd in Gum Shan (de Berg van Goud) moesten de immigranten hun ticket terugbetalen door een jaar gratis te werken of door een flinke hap van hun salaris af te staan. De werkcondities waren erbarmelijk, discriminatie en geweld tierden welig, kinderen mochten niet naar school, getuigen tegen blanken was verboden. En dan waren er nog de triades die de illegale activiteiten, gaande van gokken, opiumkits tot prostitutie controleerden.

In dit eerste album krijgt huurling Chen Long Anh de opdracht de plaatselijke triades in het gareel te brengen. Het verhaal toont hoe en waarom hij besluit de vrijheid te gaan opzoeken in de vlakten van het Amerikaanse westen, en waarom hij plots zijn westerse naam John Chinaman aanneemt. In volgende delen loodst hij de lezer mee naar een voor velen onbekend gebleven Wilde Westen.

Chinaman ontstond op vraag van de Vietnamese tekenaar TaDuc, die gegrepen was door de geschiedenis van de Chinese immigranten. Het was voor hem tevens de volmaakte symbiose tussen zijn twee favoriete filmgenres, de western en de oosters (Bruce Lee) gevechtsfilms. Le Tendre verklaarde dat hij in eerste instantie helemaal niets afwist over deze 'vergeten' Chinese immigratiegolf, maar dat het snel stof werd voor 'een grootse, homerische reeks'. Dat is Chinaman zeker geworden. Ook na negen delen heeft deze uitzonderlijke reeks nog niets aan kracht ingeboet.

Hartelijk dank alweer!

(nog slechts 3 te gaan :) )

Deel 10: Berlijn - 1. De Zeven Dwergen

Ze zijn met z'n zevenen. Zeven piepjonge piloten die tijdens de Tweede Wereldoorlog de opdracht krijgen Berlijn te bombarderen met hun bommenwerper S-Snowwhite. De Vlaamse auteur Marvano (Dallas Barr, De Eeuwige Oorlog) verdiepte zich in hun leven en maakte er een goed gedocumenteerde trilogie over.

Het eerste album beschrijft hoe honderden jongens elke nacht achter de stuurknuppel van hun viermotorige bommenwerper kruipen en blindelings naar vijandelijke kampen vliegen. Ze leven met het besef dat iedere vlucht hun laatste kan zijn, en moeten telkenmale landen in wat lijkt op 'een bord erwtensoep'. Ik weet nu waarom vogels 's morgens zingen, zegt een van hen; 'Omdat ze de nacht overleefd hebben'.

Marvano trok onder meer naar Elvington, ten noorden van Londen, waar veteranen meehielpen aan de restauratie van een luchtmachtbasis uit de Tweede Wereldoorlog. Opvallend is dat het eerste Berlijn-deel in 1993 verscheen onder de naam 'De zeven dwergen'. Maar terwijl het bedoeld was als een one-shot, werd de herdruk uit 2007 onmiddellijk gevolgd door twee nieuwe delen, getiteld Reinhard de Vos en Twee Koningskinderen. In het slotdeel, dat 65 jaar na het eerste album speelt, gaat een Brit, met het testament van zijn vader als leidraad, naar een vergeten dorpje in de Elzas op zoek naar een onbekende met de bijnaam 'Le prince Russe'. De inwoners leiden hem uiteindelijk naar Berlijn in de nacht van 13 augustus 1961. Een vijfenzestigjarige geschiedenis ontrafelt zich ...
Berlijn is Marvano's antwoord op het opportunisme en politiek-correcte denken, de lafheid, het egoïsme en de hypocrisie. Berlijn ontneemt je de adem, drukt je met je neus op de feiten.

Zoals steeds, hartelijk dank!
Het einde is in zicht. :)

Zeer sterk album!

Deel 11: Robbedoes en Kwabbernoot - Virus

Het album dat u voor zich heeft, is uiteraard niet het eerste Robbedoes en Kwabbernoot-album. Het is wel het eerste album van het dynamische duo Tome en Janry dat de bekende piccolo hiermee een eerste aftrap gaf richting een uitermate succesvolle opvallende facelift.

Met het verhaal 'Virus', over een onderzoekslaboratorium dat op de Zuidpool levensgevaarlijke virussen opslaat, werd Kwabbernoots positie als journalist-fotograaf aangewend om, Kuifjegewijs, de helden steeds vaker te situeren in verre oorden als Moskou, New York, Australië of de Stille Oceaan. Zelfs grootmeester Franquin, die Robbedoes jaren eerder zulk een ongeziene populariteit had bezorgd, was erg in zijn nopjes omtrent hun aanpak.

Maar Tome en Janry wilden meer dan een wat volwassener scenario en dialoog. Ze wilden Robbedoes herscheppen naar het beeld dat ze van hem als kind hadden, gecombineerd met hun eigen visie.
Jaren na 'Virus', toen het vertrouwen van de lezer eenmaal herwonnen was en zelfs een nieuw publiek was aangeboord, kregen ze groen licht om een heuse stijlbreuk toe te passen. De passage in hun contract waarin was vastgelegd dat ze de reeks inhoudelijk niet te veel mochten veranderen, werd daarvoor geschrapt. Het bij hun aanstelling opgelegde verzoek van de uitgever om zo dicht mogelijk Franquins stijl te benaderen, werd teniet gedaan. In 1995 lieten ze Robbedoes zijn eerste echte romance beleven in Luna Fatale, maar dat is niets in vergelijking met wat komen zal. Vanaf 'Als in een droom', oftewel dertien albums na 'Virus', kreeg de reeks een moderner, realistischer en volwassener uiterlijk, een swingendere grafische lijn en opmerkelijke camerastandpunten.

Misschien is Robbedoes wel de enige Belgische stripheld die visueel, grafisch en verhaalkundig met zijn tijd is meegegaan.

Voor de zoveelste keer, hartelijk dank voor het tikwerk!

http://www.stripinfo.be/strip.php?strip=61332

Deel 12: Murena - 1. Purper en goud

"Alex, maar dan mét ballen', kopte de recensie in De Morgen bij de verschijning van dit album in 1997.
Al snel bleek immers dat de opzet in niets te vergelijken was met die van Alex, die andere grote Belgische historische stripreeks over het oude Rome. Terwijl Jacques Martin, geestesvader van laatstgenoemde titel, er een nogal brave, wat schoolse vertelstijl op nahield, gingen de makers van de nieuwbakken Romeinse reeks Murena de politieke correctheid niet uit de weg. Wreedheden, verraad, oedipuscomplex, overspel, slaven, homo-erotiek, ruwe gladiatorgevechten en bloedige en jaloerse afrekeningen (tussen familieleden) kregen er vrij spel.
Ondanks de mystieke en occulte verhaallijnen is de rode draad in Murena politiek getint, met op de voorgrond familie-intriges zoals bij Agrippina en Nero. Murena betekent ook eerherstel voor keizer Nero. Volgens beide Belgische auteurs is hij niet de ongeliefde keizer voor wie hij alsmaar versleten wordt, maar integendeel een knappe, atletische en intelligente persoon die heeft bijgedragen aan het vergroten van het prestige van Rome. Pas aan het einde van zijn leven doemde zijn psychopathische kant op, gek gemaakt door zijn machtsgeile moeder Agrippina. Topscenarist Dufaux maakte er een erezaak van zo historisch correct mogelijk te zijn en liet - uitzonderlijk voor een strip - zelfs achteraan het album een lijst met geraadpleegde literatuur en een glossarium opnemen.
Net als William Vance in XIII, verwerkte ook Delaby de aangezichten van 's werelds bekendste auteurs in zijn hoofdpersonages. Zo lijkt de mooie maar verraderlijke Poppaea Sabine niet toevallig op een jonge Sophia Loren, kreeg actrice Carole Bouquet de rol toebedeeld van de wraakzuchtige Agrippina en zijn er gelijkenissen tussen de eenogige slaaf Massam en acteur Jack Palance.

Weerom, en nu voor de laatste maal!, hartelijk dank voor het tikwerk.

http://www.stripinfo.be/strip.php?strip=61333

Graag gedaan !
(allemaal voor een zo volledig mogelijke stripinfo.be !)