Na zijn gevangenisstraf uitgezeten te hebben keert Blaise Van Hoppen, beter bekend als Goudhaantje, terug naar het dorp van zijn jeugd, Torgny. Hij lijkt enkel aandacht te hebben voor de natuur en dan vooral de vogels uit de streek. Dat de mensen uit het kleine dorpje hem duidelijk liever weg zouden willen lijkt hem niet te deren en hij toont ook geen enkele interesse in het bewijzen van zijn onschuld...
Jean-Claude Servais maakt steeds strips met dezelfde ingrediënten: eenvoudige verhalen, meestal breed uitgesmeerd over 2 albums, met enkele thriller elementen, veel natuur, veel sfeer en zelfs af en toe een vleugje fantasy. Maar in zijn nieuwe Vrije Vlucht tweeluik laat hij de fantasy achterwege en besteedt hij veel aandacht aan vogels. Soms zelfs iets meer dan goed is voor het vlotte verhaalverloop. Hij ontspoort op sommige pagina's soms in het schools aframmelen van gegevens over vogels, hetgeen voor mensen die niet echt in vogels geïnteresseerd zijn eerder saai en overbodig zal overkomen.
Naar het einde van dit eerste deel bouwt het verhaal echter wel op naar een cliffhanger, een techniek die niet vaak zo expliciet voorkomt in Servais' strips. Niet onaardig, alhoewel de opbouw ernaar iets beter uitgewerkt had kunnen worden.
Qua tekeningen valt er alweer weinig op aan te merken. De tekeningen zijn weer helemaal zoals van Servais kan verwacht worden: met veel zorg en oog voor detail uitgewerkt in een hyperrealistische stijl. Zoals steeds oogt alles een beetje statisch en stijf, maar wel zeer mooi. De inkleuring van Raives is ook zoals in de andere strips: sfeervol met een mooie lichtspeling. Voor de flashbacks gebruikt hij een overwegend geel kleurenpalet waardoor het onderscheid makkelijk te maken is.
Een typisch Servais album dat het alweer vooral moet hebben van de sfeer en de knappe natuur tekeningen en minder van het verhaal. Liefhebbers van de andere strips van Servais zullen alweer niet teleurgesteld zijn.
Geplaatst op 12/08/2005
Citeren
