stripINFO.be Forum - UGC

Paleojesus! Ik voel al enkele diodes doorbranden van spanning!
Jawel, de ontknoping van de saga van de Metabaronnen is nabij, want het 8ste deel, dat het verhaal moet vervolledigen, is net verschenen. Uitgeverij Arboris heeft de fans van de reeks geduld laten oefenen, door 2 jaar te wachten met de vertaling. Maar uiteindelijk is het er toch nog van gekomen, en dat is wat telt.

Met de Metabaronnen schiep Alexandro Jodorowsky een boeiende spin-off van de SF-klassieker John Difool. Het idee was om de hele stamboom van deze niets ontziende krijger, die slechts een kleine rol speelt in de oorspronkelijke reeks, uit de doeken te doen. Dat begon bij Othon, de betovergrootvader en vertelde uitgebreid elke generatie.
Hoewel de reeks sinds de eerste delen een vaste set ingrediënten bevatte - de keiharde opvoeding, terugkerende dilemma's bij elke generatie, het doden van de ouders... - wist Jodorowsky het de hele reeks lang boeiend te houden door variaties op de vaste thema's vakkundig toe te passen of ze anders in te kleden. Dat heeft tot gevolg dat elk deel toch nog een pak verrassingen in petto heeft en dat is in dit laatste deel niet anders. Zo krijgen we eindelijk te weten hoe Zondernaam, de laatste Metabaron, aan zijn litteken gekomen is en hoe het komt dat hij zowel zijn eigen vader-moeder Aghora als Staalkop, zijn grootvader, moet verslaan.
Ook halen heden en verleden elkaar in tijdens dit deel. Lothar rondt zijn vertelling af en vertelt hoe het hele verhaal aansluit op het heden, van waaruit het verhaal dan verder gaat.
De ontknoping zelf is naar Metabaronnen nog vrij braafjes eigenlijk, gezien de hele reeks toch nogal over-the-top is, maar bouwt wel mooi op naar een cliffhanger. Dit boek is immers niet het hele resterende verhaal verhaal maar bouwt op naar het volgende. Omdat er nog stof is voor meerdere boeken, hebben de auteurs besloten een 2de cyclus te starten waarin het hele verhaal van Zondernaam verder verteld zal worden.
Het tekenwerk van Juan Gimenez is van hetzelfde hoge niveau als in de vorige delen. Hij is bijzonder goed in het spectaculair in beeld brengen van elke gebeurtenis, met dynamische camerastandpunten en knappe licht-donker werking. Hij slaagt er ook in om, volledig zonder computer, vele speciale effecten zeer geslaagd in beeld te brengen waar vele tekenaars te vlug naar de computer zouden grijpen. Alles ziet er dan ook zeer organisch en natuurlijk uit. Daardoor stralen de boeken toch een zeker realisme uit alhoewel het duidelijk allemaal zo overdreven is.

Vele mensen omschrijven de Metabaronnen als pure pulp, en dat is het waarschijnlijk ook, maar dan wel pulp met een grote P. Alle ingrediënten van SF pulp zijn aanwezig: een oersterke, onoverwinnelijke held, rondborstige dames die gered of net verkracht moeten worden, robotten die voor de nodige humor zorgen en een taaltje dat eigenlijk nergens op slaat. Wat dacht u van "Mijn sensors registreren robobiologische protonucleaire wapens". Maar de kunde waarmee Jodorowsky het aanpakt en uitwerkt is van zo'n niveau dat de kwaliteiten niet kunnen ontkend worden. Het verhaal dat hij schreef voor de Metabaronnen is meeslepend en tragisch en de personages zijn dan ook meer dan bortkartonnen helden met een groot wapen. Pulp? Ja, maar dan wel de beste pulp die er bestaat!