Als de kat van de rabbijn een luidruchtige papegaai opeet krijgt hij plots spraakvermogen. Leuk, ware het niet dat zijn luilekker leventje van verwend worden door zijn baasje en vooral diens dochter daardoor definitief gedaan lijkt te zijn. Bovendien verwacht de rabbijn van zijn kat niets minder dan dat ze een goede jood is, en dat lijkt niet zo voor de hand liggend, zeker niet voor een kat die de hele tijd leugens uitkraamt.
Het leven van de rabbijn wordt er dan ook niet makkelijker op, want de kat blijkt dan ook nog een goed inzicht in de menselijke psyche te hebben en over alles een eigen idee te hebben...
Het is leuk om te zien hoe Joann Sfar, zelf een jood, in dit album de joodse levenswijze en geloof sterk in twijfel trekt, vanuit het standpunt van een kat. Want ja, dit album wordt geheel vanuit de mond van de kat zelf aan ons verteld. De manier waarop deze alles beschrijft maakt het nog grappiger dan als het verhaal zou gebracht worden met de gewone tekstballontjes methode, omdat nu de cynische ondertoon van de kat goed uit de verf komt.
Het tweede deel van de strip wordt de nadruk verlegt naar het doen en laten van de leerlingen van de rabbijn, en alhoewel dit deel dezelfde toon aanhoudt, is het toch beduidend minder grappig, zij het niet minder gevat of interessant.
Een sterk en zeer amusant eerste deel dat uitblinkt in zijn eenvoud.
Geplaatst op 23/03/2005
Citeren
