stripINFO.be Forum - UGC

Het lijkt er wel op, dat je deze reeks het best per drie delen leest.
Net zoals de eerste drie delen, is ook dit drieluik opgebouwd als volgt :
Vol. 4 : zeer goed en grappig boekje;
Vol. 5 : idem als V4 maar meer tragedie en minder grappen, en deze keer ook thriller/spionage/samenzweringen/maffia/politiek. En veel spanning !
Vol. 6 : idem als V4.

Vol. 4 :
Francine en Katchoo moeten verhuizen. Ze gaan in een piepklein garage-appartementje wonen, die een vriendin hen gratis ‘verhuurd’. Maar die vriendin heeft een oogje op Katchoo.
Ondertussen gaat Francine bij een reclamebureau werken (heel grappig) en gaat ze naar de fitness.
Katchoo begint weer te schilderen. Ze bruuskeert David nogal, en deze vertrekt.

Vol. 5 :
Ok, om de driehoeksverhouding Francine-Katchoo-David te kennen, moet je eigenlijk de boeken zelf lezen. Het zit nogal ingewikkeld in mekaar. Katchoo is dan wel verliefd op Francine, maar of Katchoo nou echt lesbisch is ... ? Dat weet ze klaarblijkelijk zelf niet echt.
Francine legt haar alles even ‘fijntjes’ uit, en Katchoo gaat dan maar op zoek naar David.
Wat ze vindt, brengt haar weer in een spiraal van geweld en vuile politieke spelletjes.

Vol. 6 :
De titel zegt het al, deze trade vertelt over Francine en Katchoo in hun High-School-dagen.
Nu kan je denken, dat is een afhang na vol. 5, maar nee, ook deze verhaaltjes zijn zeer goed en grappig geschreven, en ook hier zit er veel emotie en tragiek in.
De afsluiter is een grapje, een persiflage/hommage aan Xena. Een fantasie van Katchoo.

Terry Moore is een meesterlijk verteller. Ik kan echt niet stoppen met lezen als ik hieraan bezig ben. De wereld zou (bij wijze van spreken) buiten mogen vergaan, ik zou het niet horen.
De verhaaltjes zijn dan wel organisch gegroeid (dat lees je : enkele toevalligheden, details spreken elkaar soms al eens tegen, maar je leest daarover, en dan heb je toch goeie verhalen), maar ze zijn prachtig geschreven.
De tekeningen van Moore mogen er ook zijn. En ze beteren constant.

Het ritme, de bladschikking, het gebruik van tekst… het is allemaal bijna met perfectie gedaan.
En Moore steekt ook poëzie en liedjesteksten in zijn platen. Maar het past, hij doet het niet te opvallend.
En hier en daar gebruikt hij ook enkele bladzijden genreproza, om het verhaal wat vooruit te laten gaan, zonder ellenlange passages van alleen maar pratende of denkende hoofden. Deze bladzijden proza (of conversatie) zijn perfect tussen de platen in gemikt.

Mijn grootse probleem met deze reviews, is dat ik onmogelijk de relatie tussen Francine en Katchoo kan vertellen, en hoe David zich daar probeert tussen te wurmen. Het zit allemaal zo goed in elkaar, en Moore heeft er ook een reeks comics over geschreven, dus dat kan ik hier onmogelijk zomaar eventjes komen uitleggen.
De strips zien er dan wel uit als een gewoon, komisch reeksje, maar de reeks is zoveel meer dan dat.

Vraag :

zien jullie de platen die ik er als bijlage bij heb gepost ?
Ik zie meestal een X.

Als jullie de platen ook niet zien dan verander ik die in een link. :D

Nope, ik zie ze niet. Ik heb het bericht geëdit zodat ze er uit zijn.

ok.

en iedereen kan tenslotte afbeeldingen googlen. ;)
er zijn er genoeg te vinden van SiP.

voor de mensen die de SiP reeks in trades kopen :



en ook :

Hij was op FACTS. (ikke niet...)

blog : http://www.terrymooreart.com/blog

en ook nog :

Terry Moore over Facts op zijn blog : http://www.terrymooreart.com/blog