Wie droomt er niet van om langer te blijven leven en er tevens nog even jong uit te zien? Begin de 22ste eeuw kan dit want het bedrijf Jouvex uit Montreal heeft een vaccin op de markt die dit mogelijk maakt.
Uiteraard is dit vaccin enkel voorbehouden aan de beter gegoeden. Als de 5-jarige Uji komt te overlijden - terwijl ze gered kon worden door het vaccin - komt de rebellengroep ‘De Bastaards van God’ in actie en bezetten ze een belangrijk plein in Montreal. In deze periode ontloopt Norton, de oprichter van Jouvex, nipt een aanslag door een vrouw, wiens motiefredenen nog onduidelijk zijn. Tijdens deze woelige periode komt Riel - een jongeman uit platteland - aan in het grote Montreal, waar hij een nieuw hoofdstuk in zijn leven wil schrijven. Al snel komt hij in contact met de harde omgeving van de stad, en eveneens met de gezochte vrouw. Deze weet in de metro op spectaculaire wijze te ontkomen aan een stel politieagenten. Een slaapplaats vinden is blijkbaar geen evidentie, maar Riel weet een box (effectief een slaapkoker) in een hotel te bemachtigen. Daar stuit hij op de knappe Neve, die ook nog nieuw is in Montreal. Samen besluiten ze de stad te verkennen en op zoek te gaan naar werk. De politie zit ook niet stil, en raamt een aanslag op de barricades van de rebellen. In het tumult die daarbij ontstaat, raken Riel en Neve elkaar kwijt. Wat volgt is een spectaculair gevecht tussen de rebellen en de politie, waarbij Neve gegijzeld wordt door de rebellen en Riel in het oog van de storm terecht komt. Als dat maar goed komt… en wat met de mysterieuze vrouw, vanwaar komen haar gaven en ondergaat ze een nieuwe poging tot aanslag op Norton?
Zou Thierry Labrosse dit album in een vlaag van woede geschreven hebben? Want dat is de letterlijke vertaling van het Latijns gezegde ‘Ab irato’. Het antwoord is niet éénduidig, want het verhaal wordt danig opgebouwd dat het zeker geen 1-dagsvlieg betreft. Anderzijds is het verhaal een duidelijk verwijt naar de hebzucht en gruwel van de mens. Daarbij is de titel meer dan gepast. Echter zijn de gaven van de mysterieuze vrouw, Gana, te overdreven wat het realisme in dit album tenietdoet. Het tekenwerk is terug van de bovenste plank. Labrosse (vnl. bekend van Morea bij ons) werkt enkel met het potlood, zonder inkt, waardoor alles er heel zacht afgelijnd en naturel uitziet. Samen met een gepaste inkleuring kan je knappe plaatjes verwachten.
In het Frans is dit in 3 aparte delen verschenen, dit album bundelt meteen alles. Het album brengt ons een knappe insteek met een leuk uitgewerkt verhaal en veel actie. Geen klassieker in zijn genre, maar een album waarbij ‘carpe album’ zeker van toepassing is.
Geplaatst op 31/05/2024
Citeren
