Zoals de titel van deze nieuwe cyclus al aangeeft keert Leo met zijn heldin Kim Keller terug naar de planeet waar alles begon. Na omzwervingen op de aarde, Betelgeuze en Antares keert Kim samen met haar dochter Lynn terug naar Aldebaran. Zoals we al weten is Lynn half mens en half buitenaards, meer bepaald half Tsalteriaan. De Tsalterianen willen de mensen beter leren kennen. Daarom werken ze niet alleen samen me wetenschappers om de mysterieuze kubus op Aldebaran te onderzoeken, ze willen ook dat Kim als tussenpersoon optreed bij hun contacten met de mensen. Dit kan al meteen op weinig begrip rekenen van een groot deel van de aardse bevolking en de regeringsleiders. Ze vinden dat de Tsalterianen zo nogal arrogant en neerbuigend tegenover hen doen. Daarnaast zint ook de “kerk van het heilig verbond” op wraak. Door toedoen van Kim kwam hun kolonisatie van Antares vroegtijdig tot een einde. Bij Kims eerst publieke optreden volgt er dan ook een aanslag waarbij Lynn gewond raakt. Gelukkig kunnen Manon en Alex die we nog kennen uit de cyclus “de overlevenden” erger voorkomen. Kim is hen erg dankbaar en stelt Manon aan als haar veiligheidsagent. Zo raken Manon en Alex betrokken bij de oorspronkelijke Mantrisse groep als ze allemaal samen naar de kubus trekken. Die blijkt namelijk een kwantumpoort te zijn, waarbij er ’s nachts al een vreemde bezoeker van aan de andere kant is gekomen!
Leo lanceert weer veel vragen bij het begin van deze nieuwe cyclus. In tegenstelling tot reeksen zoals Kenya zorgt Leo niet alleen voor het scenario maar houdt hij ook het potlood vast. Hij tekent in zijn typische stijl, dus een beetje statisch en met de gekende tandpastaglimlach. Helaas kan hij zich nog niet laten gaan met zijn originele fauna en flora die je in de andere verhalen over Aldebaran al de revue hebt zien passeren maar dit komt vooral omdat hij in dit eerste deel zijn pionnen nog moet positioneren. Hij neemt daarvoor de tijd zodat hij Kims ongewone situatie goed kan onderbouwen en zodat de ontmoeting en vriendschap met Manon niet door toevalligheden tot stand komt. Kortom Leo is weer in topvorm en schuwt ook zijn maatschappijkritiek niet. Alleen zijn kenmerkende seksscène rond het midden van het album ontbreekt! Maar laat dit de pret vooral niet bederven!
Geplaatst op 16/08/2018
Citeren
