stripINFO.be Forum - UGC

https://i.imgur.com/c4gw1oC.jpg
In fictie werkt het in de meeste gevallen zo: de held wil iets, komt in de problemen, moet een aantal obstakels overwinnen, vaak gaat dat gepaard met een strijd tegen een boef, en aan het einde bereikt hij of zij het doel waarmee het allemaal begonnen is. Maar zo af en toe kom je een verhaal tegen zoals ‘Hoog Water’. Deze grafische novelle begint op de klassieke manier. Een knappe jonge zeilster komt in de problemen en wordt opgepikt door een groot vrachtschip. Al snel blijkt dat het motief voor deze reddingsactie geen humanitaire is. We hebben een held, we hebben een schurk en we hebben het eerste obstakel; op volle zee is vluchten namelijk niet zo eenvoudig. Maar na 20 pagina’s, als het goed spannend begint te worden, lijkt scenarist Daniel Pecqueur een heel ander verhaal te beginnen. Langzaam aan blijkt dat een heel ander personage de hoofdrol speelt in deze grafische novelle.

https://i.imgur.com/rBStzV0.jpg

Met dit deel uit de reeks Beeldromans bewijst Pecqueur een briljant scenarioschrijver te zijn. Van begin tot eind weet hij me te boeien. Het hele verhaal vraag ik mij af; waar gaat dit heen? Er lijkt een diepere boodschap verborgen te zitten, maar wat? Aan het eind lijkt het duidelijk te worden, maar ik weet zeker dat als ik deze strip voor een tweede keer lees ik zeker net zo geboeid zal raken als de eerste keer. En waarschijnlijk zal ik er ook weer nieuwe dingen in ontdekken. Maar niet alleen de verhaalstructuur is heel erg goed. De dialogen lopen ook vlekkeloos en er zitten een aantal leuke grinnik momenten in. Iedereen die wel eens een thriller of horror film heeft gezien weet dat het niet zo verstandig is om je dubieuze gastheer een gek te noemen en vervolgens vrijwillig mee te gaan naar het ruim.
Dit is zeker geen onkunde van Pecqueur. Wanneer dit moment zich voor doet weten we al dat onze knappe zeilster niet dom is en al door heeft dat er iets niet pluis is op het schip. Niet alleen gebruikt Pecqueur deze cliche als grap, hij bereidt op deze manier de lezer ook voorzichtig voor op het feit dat ze niet de hoofdpersoon is.

https://i.imgur.com/zL5OrdV.jpg

De prachtige realistische tekeningen van Jean-Pierre Gibrat maken het geheel helemaal af. Gibrat weet de soms wat bizarre elementen in het verhaal heel goed te vertalen naar beeldtaal. De stijl doet me hier en daar wat denken aan die van Manara.

https://i.imgur.com/2lzkpAE.jpg

Bij mijn weten is dit de enige keer dat Gibrat en Pecqueur samen hebben gewerkt, maar ik denk niet dat ik de enige ben die deze combinatie graag nog eens een keer terug zou willen zien.

Deze en meer recensies kun je terug vinden op mijn blog

zoals Gibrat tekent doet me altijd denken aan hoe je op de modeacademie modelletjes leert tekenen

Prachtig getekend, een wat absurd verhaal, schitterend modern sprookje.