Warnauts en Raives is een speciaal schrijversduo. In tegenstelling tot andere duo’s staan ze samen in voor zowel het scenario als de tekeningen, waarbij elkeen wel zijn specialiteit heeft. Zo zorgt Warnauts eerder voor het in detail uitwerken van de dialogen, en zorgt Raives voor de aquarelinkleuring en de afwerking. Maar het ontstaan van het verhaal en de tekeningen is een in elkaar vloeiend geheel, waarna geen een van beide heren nog exact weet wat hij juist heeft getekend. Dat deze bijzondere manier van werken wel werkt bewijzen ze al meer dan dertig jaar.
De laatste jaren lijken ze zichzelf de taak als kroniekschrijvers van de twintigste eeuw te hebben toegemeten! Eerst volgde een verhaal dat startte met het interbellum en doorliep tot na de tweede wereldoorlog in Berlijn (“Nieuwe tijden” en “Na de oorlog”). Daarna volgde nog “Gelukkige tijden”, waarbij de wereldtentoonstelling centraal stond. Ze vonden het welletjes met de personages die in die drie albums centraal stonden en nemen nu een ander belangrijk feit onder handen met nieuwe personages: de woelige periode van mei 1968. Waarschijnlijk is het toeval dat die periode ook weer in de actualiteit stond met het vijftig jarig jubileum.
In het verhaal volgen we vijf jongeren die zich laten meeslepen door de gebeurtenissen, het zijn geen studentenleiders, en spelen geen belangrijke rol in het protest. Ze gaan mee in de tijdsgeest, maar hebben ook elk hun eigen agenda of geheim. De ene ziet in de protesten de mogelijkheid om handel te drijven, de andere probeert alles in beeld te brengen. Maar eigenlijk staan de onderlinge relaties tussen hen centraal.
Via de radio blijven we op de hoogte van de verschillende fasen van het protest, zo vermijden de auteurs ellenlange tekstblokken en blijft het natuurlijk. Daarnaast zijn we ook getuige van een politieverhoor van een van de protagonisten.
Net zoals bij de vroegere albums staat er op het einde van het verhaal ook nu weer een tijdstabel met wat uitleg van de belangrijkste gebeurtenissen.
Ik wat het gevoel dat de auteurs niet konden kiezen om echt een verhaal te vertellen over de woelige periode ofwel de relaties tussen de vijf hoofdpersonages beter uit te werken. Daardoor is het verhaal minder beklijvend dan ik had gehoopt. Gelukkig maken de tekeningen en de inkleuring veel goed, want zoals we al gewoon zijn van beide heren weten ze goed de sfeer van de periode te vatten.
Geplaatst op 06/06/2018
Citeren
