We zijn een stapje verder in deze cyclus. De 'orde van de Obsidiaan' ontmaskeren en/of ontcijferen, dat is eigenlijk de kern van de zaak. Immers zij hadden een middel tegen de pest, maar kozen de kant van de zuidelijken en hebben de tegenpartij (en ook zowat alle burgers) laten creperen van de ziekte. Dat het verzet niet echt blij is met deze informatie staat buiten kijf, en zo begon de jacht op de orde. Maar deze orde laat dat niet zo maar toe. Ze hebben meer te beschermen dan dit vaccin en beschikken ook over de middelen om mensen te stoppen... een beleefde manier om te zeggen dat ze moordenaars in dienst hebben. Zelda en Gavroche tegen een, op alle vlakken, overmacht.. niet de eerste keer en we weten dat ze dat wel aankunnen. Ze hebben deze keer wel hulp van kapitein Spilett en een Mexicaanse piraat.. tja, je moet nemen wat je kan krijgen...
Dit deel maakt duidelijk dat politiek zowat overal een vuil spel is en niks of niemand ontziet. Maar tezelfdertijd toont het ons nog maar eens dat, soms, enkelingen de strijd toch opnemen en er (wellicht) in zullen slagen om een verschil te maken. Niet dat dit betekent dat onze hoofdpersonages heilige zieltjes zijn, als het vuile spelletje losbarst, wordt ongetwijfeld iedereen meegesleurd in de modder. Echter als je moet kiezen tussen twee partijen met bloed aan hun handen, dan is mijn keuze toch vlug gemaakt, met name voor diegenen die geen genocide gepleegd hebben en dus voor Zelda en Gavroche. Het nadeel van die keuze is dat het er nu wel slecht uitziet. Zoals reeds aangegeven, is het niet de eerste keer dat ze het onmogelijke doen. Met andere woorden, de spanning stijgt.
In het kort: uitkijken naar het volgende deel en hoe ze hier nog een overwinning uit gaan slepen (ja, ik heb er vertrouwen in).
Geplaatst op 04/02/2018
Citeren
