'Ik ben Gotham'.. dat klinkt enigszins aanmatigend, vind ik. Claimen om een volledige stad te zijn, met alles er op en er aan... niet voor alledaagse mensen weggelegd. En dat wordt dan nog eens verergerd, in zekere zin, omdat ze Gotham hebben uitgekozen, niet bepaald een stad die uitblinkt in vredelievendheid en vriendschap. Met zo een titel, ben ik dan ook al meteen geïntrigeerd door de mogelijke inhoud.
Het begint op zich allemaal heel onschuldig. Batman redt een paar jongeren en jaren later zijn ze volwassenen geworden die de inwoners van Goham willen helpen. En omdat hun voorbeeld een held is, worden zij dat ook. Broer en zus worden de superhelden Gotham en Gotham Girl. Echter hoogmoed komt voor de val. De slechteriken in Gotham zijn ook van een hoger niveau en deze nieuwe helden zijn 'relatief' gemakkelijke prooien. En zo draait het ineens naar Batman tegen de twee groentjes.
De inhoud sluit mooi aan met de belofte van de titel. Geen alledaagse hoofdrolspelers, die goed hopen te doen en tegelijk de capaciteit hebben om slecht te zijn. Net iets meer dan het klassieke gevecht tussen goed en kwaad en tevens mooi aansluitend met het verhaal van Batman zelf. Alleen, kleine zaken maken effectief het verschil tussen een held en zij die proberen maar ultiem niet slagen..
Daar dit verhaal niet overloopt van het optimisme, sluiten de tekeningen daar bij aan. Zwarte schaduwen, donkere inkleuring, vuil en vies, kortom weinig opbeurends. Gotham oogt wel realistisch doordat alle tekortkomingen ook duidelijk getoond worden, en dat plant het verhaal dan ook stevig in een geloofwaardige wereld. Dit zorgt er mee voor dat je al vlug meeleeft met het idealisme van de jeugd, maar ook geconfronteerd wordt met de harde wereld na een tijdje. Voetjes terug mooi op de grond gezet!
In het kort: een batman zoals we het graag lezen
Geplaatst op 24/01/2018
Citeren
