Er bevindt zich een vooruitstekend stuk klif tussen Omaha Beach en Utah Beach. Dit punt wordt Pointe du Hoc genoemd. Het mag niet verbazen dat de Duitsers dit punt hadden uitgekozen om te versterken en de twee stranden af te dekken met hun wapens. Wellicht heb je de namen van de stranden herkent als die, die gebruikt zijn voor de landing in Normandië en dus weet je dat de Duitsers het met het rechte eind hadden. Maar de geallieerden waren van de versterkingen op de hoogte en wisten dus dat ze dit stukje Normandië moesten veroveren vooraleer ze succesvol konden landen op deze stranden. De opdracht wordt toegewezen aan het 2de Ranger bataljon (USA) en deze strip gaat over deze verovering.
We leven vandaag in een wereld dat vrij is van het Nazi-Duitsland en het is dan ook gemakkelijk om aan te nemen dat deze verovering zonder meer gelukt is. Echter oorlog is nooit zo eenvoudig. Ook hier niet. Het was een harde strijd, waarbij er weinig plaats en tijd was voor de doden en gewonden en dat zie je hier terugkomen. Maar deze mannen geven niet op, ondanks de vreselijke verliezen, en wanneer het uiteindelijk dan voor niks lijkt geweest te zijn... wat een opdoffer. Je voelt de hardheid, de wanhoop en de nutteloosheid toeslaan. Het wordt allemaal getoond.... Dit is oorlog.
Het klinkt misschien raar, maar ik vind dat het contrast tussen de tekeningen en het verhaal net iets te groot is. De tekeningen zijn realistisch in die zin, dat we gedetailleerde beelden krijgen van mens, machine en omgeving. Maar zelfs na de beklimming van de klif, na de gevechten, de explosies,... is er geen spatje modder te vinden op de kledij van de soldaten. Ik ben zelfs geneigd om te zeggen, dit is realistisch maar te eenvoudig in afwerking.. ja, zoiets. En dat is zeer jammer, want dit is een sterk verhaal en de tekeningen zijn er net te zwak voor.
In het kort: een prachtig deel uit D-day dat verteld wordt, maar de tekeningen konden beter.
Geplaatst op 05/11/2017
Citeren
