Laat ik maar beginnen met te zeggen waar het op staat: dit is een schitterende aanzet van een (potentieel) beklijvend verhaal dat echter nauwelijks enige overeenkomst vertoont met de origine verhalen van de Rode Ridder. Volgens mij had het hoofdpersonage dus evengoed anders kunnen heten. Maar goed: in dit geval doet dat er eigenlijk niet echt toe… De links met het origineel zijn er wel degelijk, hetzij subtiel, maar dat vind ik dus net goed.
https://i1.wp.com/stripjournaal.com/wp-content/uploads/2017/05/red-rider.jpgStedho en
Lectrr hadden als doel de figuur van de Rode Ridder in een hedendaagse setting te plaatsen. Een klassieke ridder te paard in de 21ste eeuw zou niet echt werken en dus werd het een eenzaat op motor. Het verhaal speelt zich voorlopig af op 2 totaal verschillende fronten, namelijk het hedendaagse Irak en ergens in Amerika. De keuze voor Amerika in plaats van onze streken lijkt me duidelijk: de figuur van de Red Rider op z’n motor past stukken beter in die context die een groot stuk de sfeer bepaalt. Sommigen zullen dat misschien verloochening van de oorsprong van de figuur vinden, zelf heb ik er niet de minste moeite mee. Het is op z'n minst verfrissend te noemen.
Belangrijker is dat auteur
Lectrr me van bij het begin mee had in het verhaal. Door te switchen tussen 2 gebeurtenissen, de een op het eerste zicht al belangwekkender dan de andere, zit je onmiddellijk midden in de actie en hoef je geen bladzijden lange introductie door te nemen. Men neemt ook de tijd om het decor waartegen alles zich afspeelt voldoende uitgebreid te behandelen waardoor je meegroeit in de vertelling.
Wat ook spreekt in het voordeel van dit nieuwe verhaal is dat je als lezer geen voorkennis moet hebben van de personages. Wie de originele reeks niet kent (ik denk dan vooral aan een jonger publiek) zal behalve de subtiele details die verwijzen naar het origineel nauwelijks iets missen.
https://i2.wp.com/stripjournaal.com/wp-content/uploads/2017/05/red-rider-2.jpgDe ruwe tekenstijl kan me echt wel bekoren wegens erg passend bij het verhaal dat ook aan de ruige kant is. Het beperkte kleurenpalet dat zich overwegend aan de geel-rode kant bevindt, creëert een speciale sfeer die mee de toon bepaalt. Een passend samenspel dus tussen verhaal en tekeningen.
Besluit: een erg gesmaakte start van dit drieluik die doet uitkijken naar het vervolg.
Wie het nieuws over Red Rider graag op de voet volgt en over een Facebook-account beschikt, kan terecht op
https://www.facebook.com/RedRiderStrip
Geplaatst op 24/10/2017
Citeren
