Dokus blijft zowat de meest geliefde reeks van m’n oudste zoon (toch ook al 16 ondertussen). Misschien omdat hij zelf niet de meest enthousiaste student is, maar evenzeer omdat de unieke eigenschappen van Dokus tot de verbeelding spreken. Het hoofdpersonage haalt enkel nullen op z’n rapport, maar toch bewijzen z’n uitspraken en handelswijze dat hij heel wat in z’n mars heeft. Niet zelden praat hij z’n leerkracht onder tafel, wat tot heel wat hilariteit leidt bij de (student) lezers.
https://www.bedetheque.com/media/Planches/PlancheA_310393.jpgReeds enkele albums vraag ik me af hoe vindingrijk Dokus nog kan zijn in het verzinnen van manieren om de antwoorden van z’n buurmeisje Leonie af te snoepen. Telkens opnieuw getuigt deze rekel van een ongeziene inventiviteit. Zijn nieuwste troef: het inschakelen van buitenstaanders. Gelukkig zijn z’n methodes in het echte leven nogal doorzichtig of moeilijk te realiseren. Zo kunnen de leerkrachten toch relatief op hun gemak een toets blijven geven. ;-)
Vooral de tegenstelling tussen wat de auteur ons wil doen geloven, namelijk dat Dokus verre van de verstandigste leerling is, en wat de jongeman uit z’n botten slaat, spreekt me aan. In dit album viel me wel op dat de meester van Dokus nogal vaak z’n geliefde dictee proclameert. Herhaling zorgt ervoor dat iets grappig kan worden, maar hier is het wel behoorlijk prominent aanwezig. De bedoeling die auteur Zidrou hiermee heeft, wordt later in het album wel duidelijk. Ondanks de soms iets mindere verhaaltjes blijft dit leuke en ontspannende literatuur, zeker voor het doelpubliek. Het eindoordeel is dan ook positief.
https://images-na.ssl-images-amazon.com/images/S/cmx-images-prod/Item/571925/Previews/0cb1b0541f35c255d286671704d41050._SX1280_QL80_TTD_.jpgBesluit: deze wekelijkse verschijning in het blad Zonneland -dat zich specifiek richt op schoolgaande kinderen van 10 à 12 jaar oud- weet bij dat doelpubliek nog steeds te bekoren. Ook iets oudere lezers zullen zijn capriolen nog best kunnen smaken.
Geplaatst op 07/10/2017
Citeren