Kruisbestuiving tussen verschillende vormen van cultuur is en blijft een boeiend gegeven. Verfilmde meesterwerken uit de wereldliteratuur, succesvolle tv reeksen die op hun beurt aanleiding geven tot een boek, het is van in het begin dat een bepaald medium bestaat een aftasten geweest.
Ook het stripwereldje is hier niet vreemd aan. Batman werd al snel verfilmd en ook grootmeesters als Roy Lichtenstein puurden heel wat inspiratie uit comics. Dichter bij huis hadden enkele vroege auteurs uit de school van Marcinelle een verleden in de tekenfilmwereld en later maakten dan hun striphelden de overstap in de omgekeerde richting.
http://www.cuttingedge.be/system/files/styles/gallery_large/private/Zeep pagina 7 - Wouter Vande Wiele - Oogachtend.jpg?itok=XNxd3kCUMaarten Vande Wiele laat ons in zijn nieuwste project nog een voorbeeld zien. Gebaseerd op de soap Dynasty, die opgenomen werd tijdens het "door de goede smaak vergeten" decenium (wat geenszins voor stripverhalen geldt trouwens) vertelt hij ons een verhaal in het ritme en de vorm van een soap.
Barbra is een secretaresse die van job moet veranderen en zo rechterhand wordt van CEO Ken. Hij runt het familiebedrijf, een zeepimperium, dat volgens een kleine toespeling in niet al te beste papieren zou zitten.
Zoals het hoort worden Ken en Barbra verliefd op elkaar. Dat zorgt voor de nodige complicaties met personages die in het familiedomein Castelmaine verblijven, zoals een aan drank verslaafde moeder of een meid met Duitse roots die een niet al te fraaie rol lijkt te spelen.
Om het geheel nog complexer te maken blijkt ook de sinds 10 jaar verdwenen ex-verloofde van Ken weer op te duiken en hem op te eisen.
Voldoende personages worden geïntroduceerd om de levensvatbaarheid van een soap te ondersteunen. Het principe "Breng mensen onder druk bij elkaar en je krijgt voldoende spanningen om een verhaal te vertellen" lijkt hier ook te werken.
In dit eerste album krijg je vooral sympathie voor Barbra, een ingoede meid die oprecht verliefd lijkt te zijn op Ken. Ze wordt zwaar op de proef gesteld maar gedraagt zich op elk moment met waardigheid. Daarmee steekt ze als boerenmeid uit Idaho in schril contrast af met de familie Castelson, die in 1986 tot de New Yorkse jetset behoort. Het grote contrast tussen het wereldje van Ken wordt door de fysionomie van Barbra benadrukt: zij staat mijlenver van het Barbie-achtige schoonheidsideaal uit de jaren 80.
Vooral de andere dames komen veel minder goed uit de hoek. En bij Ken is het nog wat afwachten, blijft hij Barbra steunen of valt hij weer voor de manipulatieve Rachella?
Een soap leeft van intriges en steeds wisselende verhoudingen. In dit album wordt de kiem gelegd voor toekomstige mogelijkheden. Barbra's vroegere bazin wil haar terug en kan dus zo maar een hoofdrol opeisen in 1 van de volgende verhalen. De toestand van het bedrijf is ook nog lang niet uitgeklaard, ook daar kunnen wat lijken uit de kast vallen en dan worden al eens rare sprongen gemaakt door in het nauw gedreven katjes.
De titel van de reeks, Zeep, verwijst niet alleen naar het product waarmee de familie Castelson rijk werd, maar is ook de vertaling van soap, het genre waarop Vande Wiele zich baseerde. En die verwijzing is terecht: alle ingrediënten van een soap zijn aanwezig. Ook de opbouw klopt. Het album bestaat uit 2 delen, gescheiden door een reclameblok (1 pagina). Het album eindigt met een echte cliffhanger, waarna nog een smaakmaker voor aflevering (album) 2 volgt.
Ook inhoudelijk sluit het verhaal dicht aan bij wat in soaps als Dynasty te zien was. Liefde, geld, intriges ,meer moet dat niet zijn.
Maar de keerzijde van de medaille is dat een dergelijke soap een lange levensduur zou moeten kennen. Voor Dynasty werden er maar liefst 220 afleveringen ingeblikt. Het spreekt voor zich dat de complexiteit van personages dan niet meteen in de 1e aflevering volledig kan bloot gegeven worden. Dat is ook hier het geval. We krijgen een beeld van alle protagonsiten, maar het blijft voorlopig telkens éénzijdig. Daar zal nog wel verandering in komen, vermoed ik.
https://www.google.be/search?q=zeep+vande+wiele&hl=nl&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=0ahUKEwjHzvLbvtvWAhUkLsAKHdcvCiUQ_AUICigB&biw=1100&bih=888#imgrc=JjoLvfy-HyTPHM:De tekenstijl van Vande Wiele is bijzonder geschikt voor dit soort graphic novels. Waar hij in Abba zoekt Frida de felle kleuren van de jaren zeventig liet prevaleren kiest hij nu voor een diep rose. Elk plaatje is ook door een duidelijke omtreklijn begrensd, terwijl dat daar in zijn vorige album geen sprake van was. Het zou best een verwijzing naar de beprktheid van het milieu waarin Zeep zich afspeelt kunnen zijn versus de "alles kan" mentaliteit van de Abba-imitators.
Net als een soap leest Zeep zeer vlot weg. Je kan het oppervlakkig benaderen, of trachten er een meerwaarde in te vinden.
Maarten Vande Wiele inspireert zich op een soap zonder een verstripping van een soap te maken. Eerder dan dat laat hij ons zien hoe een soap in stripvorm eruit zou zien. Geslaagd, wat mij betreft. En terwijl ik absoluut geen soapkijker ben, Dallas of Dynasty ken ik enkel van over te horen praten, dit album heb ik met plezier gelezen.
