stripINFO.be Forum - UGC

Het voelt toch een beetje vreemd aan, deze laatste van Plessix. Net na de verschijning werd zijn overlijden gemeld en ik heb het lezen ervan dan ook voor mij uitgeschoven. Ik was nog niet bereid om afscheid te nemen.. en ik weet het wel, sommige vertalingen moeten (hopelijk ooit) nog komen. Maar toch..

De cover ziet er alvast zeer uitnodigend uit. Hij doet Arabisch aan, het gebruikte lettertype en de architecturale stijl van het getoonde raam zorgen daarvoor. Een exotisch aandoende cover trekt me altijd al wel aan. Het stopt daar echter niet. Een absurde situatie met een geit op een boom is wat er in het raam afgebeeld is... en dan de titel die naar mieren verwijst.. Er komt dus nog een laagje nieuwsgierigheid naar deze intrigerende combinatie bij.

Eenmaal op de eerste pagina worden we geconfronteerd met wat het alvast niet gaat zijn. Pas daarna weten we dat het verhaal zich zal afspelen in een vergeten dorp in de woestijn. Daar vinden we Saïd, een jongen, die enerzijds niet naar school gaat, maar anderzijds wel niet verder durft te gaan dan de lijn die zijn moeder heeft getrokken in het dorp. Maar hij wil meer, hij wil weten waar de grote colonne mieren, die hij steeds ziet, heen gaan. Maar die lijn van zijn moeder houdt hem steeds tegen. Echter op deze dag neemt een man hem mee naar buiten het dorp. Saïd krijgt van hem de opdracht om de geiten te bewaken en het avontuur begint.

Dit is geen al te serieus verhaal, pratende dieren zijn een grote hint op dat vlak, maar tezelfdertijd zitten er wel wat levenslessen vervat in dit verhaal. Humor en diepte, als het goed uitgewerkt is, werkt die combinatie prachtig en dat is hier het geval.

https://www.lambiek.net/artists/image/p/plessix/plessix_fourmis.jpg

De tekeningen sluiten hier mee aan. Ze lijken heel realistisch, maar de karakterkoppen zijn wel iets uitvergroot. Hierdoor spelen de gezichtsuitdrukkingen van mens en dier een grote rol in de gebrachte humor. Echter het realisme zorgt er ook wel voor dat het verhaal zijn voeten in de grond houdt en dat het niet doorslaat naar een ongeloofwaardig geheel. Dit is een heel mooi geslaagde oefening in evenwicht.

In het kort: prachtig verhaal dat je alleen al voor zijn humor kunt lezen, maar de dieperliggende inhoud zet de kers op de taart