Waar deze reeks lang een vrij humoristische inslag kende, zitten we nu nog één deel verwijderd van het einde. Dit betekent blijkbaar ook dat we een ernstigere atmosfeer krijgen. De situationele humor is niet volledig weg, maar andere verhaalelementen hebben de boventoon genomen. Dit valt samen met het moment dat sommigen volwassen worden, anderen hun echte kleuren laten zien en dat de eindsprint wordt ingezet. Met andere woorden, dit is goed getimed en het voelt aan als een natuurlijke evolutie wat het des te overtuigender maakt.
De twee rivale groepen hebben samen moeten werken om aan het dodenrijk te ontsnappen, maar de prijs zal heel hoog blijken te zijn. Ze krijgen echter wel een nieuwe bondgenoot terwijl die éne broer hen toch allemaal in de steek laat en in essentie alles en iedereen verraadt. Maar het verhaal is nog niet over. Ik ben dan ook benieuwd hoe de groei, die allen hebben ondergaan tijdens deze queeste, nog de nodige twists zal opleveren.
Daar dit deel een hoog actie-gehalte heeft, zijn de tekeningen iets minder humoristisch. Dood en vernietiging gaan er immers niet goed mee samen. Ook de licht karikaturale invloed die er was, bestaat weliswaar nog, maar is aangepast aan het ernstigere niveau.
In het kort: verrassend ernstig en net daardoor interessanter
Geplaatst op 10/09/2017
Citeren
